به گزارش خبرنگار دانشگاهي "مهر"، دكتر موسوي به وضعيت مقالات محققان ايراني در نمايه هاي معتبر بين المللي اشاره كرد و افزود: به طور كلي موسسه علم سنجي ISI كه تقريبا 50 سال از تاسيس آن مي گذرد دو شاخص تعداد مقالات و تعداد ارجاع به مقالات را براي ارزشيابي مقالات در نظر مي گيرد و بر اساس آن وضعيت علمي كشورهاي مختلف سنجيده مي شود. بر اساس اين ارزيابي ها تعداد محققان و پژوهشگران در كشور از انچه ايده آل محسوب مي شود فاصله دارد. همين وضعيت در تعداد مجلات و موسسات علمي نيز وجود دارد.
وي تصريح كرد:رتبه علمي ايران در شاخه هاي مختلف متفاوت است و به طور متوسط در رتبه 42 قرار داريم. البته در برخي از شاخه ها در رتبه اي بدتر يا بهتر از 42 قرار داريم و در 5 شاخه نيز اصلا در اين رتبه بندي جايگاهي نداريم.
دكترموسوي يادآور شد:تعداد مقالات ISI در كشور ما 60 درصد رشد داشته است و اين رشد قابل توجه است اما كافي نيست. تعداد پژوهشگر پراستناد كشور نيز در سال گذشته يك محقق بوده است ولي امسال تاكنون پژوهشگر پراستناد نداريم .
معاون پژوهشي دانشگاه تربيت مدرس يادآورشد: الآن در وضعيتي به سر مي بريم كه خواستار افزايش تعداد محقق و پژوهشگر در كشور هستيم و بايد زمينه اي فراهم شود تا تعداد محققان را افزايش دهيم. در حال حاضر 100 هزار دانشجوي تحصيلات تكميلي داريم كه توانايي تبديل شدن به يك پژوهشگر واقعي را دارا هستند كه مي توان روي آنها سرمايه گذاري كرد. آيا سازمان مديريت و برنامه ريزي حاضر است دانشجوي كارشناسي ارشد را در مدت دو سال تحصيلش در مقطع كارشناسي ارشد استخدام كند و به آنها حقوق بدهد تا دانشجو تمام وقت به پژوهش بپردازد يا دانشجوي دكترا را استخدام كند تا فقط به پژوهش مشغول شود. 50 هزار عضو هيئت علمي، 70 هزار پزشك، 18 هزار پزشك متخصص و 1000 نفر فوق متخصص در كشور داريم كه مي توانيم براي افزايش تعداد پژوهشگر در كشور روي آنها حساب بازكنيم. آيا سازمان مديريت خواهد گذاشت يا خير؟
نظر شما