به گزارش خبرنگار مهر، همایش روز جهانی فلسفه با عنوان "فلسفه و علوم پایه" با برگزاری نشست "فلسفه و فیزیک" عصر یکشنبه شب 29 آبان در مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران به کار خود پایان داد.
در این نشست دکتر امیر احسان کرباسی زاده عضو هیئت علمی مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران به بررسی رابطه فیزیک و متافیزیک پرداخت و گفت: رابطه میان فلسفه و فیزیک رابطه‌ای تنگاتنگ است.
وی تصریح کرد: نزد قرون وسطاییان انسان به تمام معنی مرکز عالم بود، فقط آدمی است که همه کاره عالم است. همین نگرش در باطن فیزیک قرون وسطی قرار داشت.
کرباسی زاده افزود: بر این اساس در قرون وسطی، جهان را در قالب مقولاتی از جنس زمان، جرم و فضا و انرژی تبیین نمی‌کردند بلکه آنرا در قالب جوهر، ماهیت، صورت و ماده می‌ریختند.
عضو هیئت علمی مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران یادآور شد: این دیدگاه این موضوع را به ذهن می‌آورد که گویی نظریه‌های متافیزیکی بر نظریه‌های فیزیکی مقدم است.
وی در ادامه افزود: مدل رایج تأثیر متافیزیک بر فیزیک معتقد است که پیش فرضهای متافیزیکی مقدم بر فیزیک هستند که شامل علیت، طبیعت، جهان، فضا و زمان هستند. حال با این پیش فرضهای فلسفی شروع به آزمایش می‌کنیم و به عبارت یگر با پیش فرضهای فلسفی به سراغ امور واقع می‌رویم.
این استاد دانشگاه یادآور شد: نکته‌ای که مورد غفلت قرار گرفته این است که نسبت میان مفاهیم متافیزیکی و مفاهیم فیزیکی نسبتی دوسویه است. از تأثیر واقعیات فیزیکی بر پیش فرضهای متافیزیکی سخن نیامده و مورد غفلت قرار گرفته‌اند.
در ادامه این نشست دکتر رسول رکنی زاده استاد دانشگاه اصفهان به بعضی جنبه‌های فلسفی مکانیک کوانتمی پرداخت و گفت: پرسش اساسی فلسفه از فیزیک این است که علم برای ما معرفت تولید می‌کند اما چگونه می‌تواند سرشت معرفت را متأثر کند.
وی افزود: مکانیک کوانتمی مدعی است که علاوه بر تولید معرفت، سرشت معرفت را نیز دستخوش دگرگونی می‌کند. نتیجه فلسفه کوانتمی تأثیر آن روی نظریه‌های شناخت است.
رکنی زاده به ضرورت رویکردهای نظری و فلسفی پرداخت و گفت: مکانیک کوانتمی یک نظریه تعبیرپذیر و آزمایشگاهی برای بعضی دیدگاههای فلسفی است. این مکانیک یک نظریه وجودی در مورد نحوه علم به اشیا است.
استاد دانشگاه اصفهان یادآور شد: هیچ علمی به اندازه مکانیک کوانتمی به مسلخ آزمایش نرفته است اما این علم از آزمایشات و انتقادات سربلند بیرون آمده است.
نظر شما