به گزارش خبرنگار مهر، سالهای نه چندان دور دلیرمردانی از دیار علویان از زن و فرزند دست کشیدند و جان خود را در طبق اخلاص گذاشته و راهی جبهه های حق علیه باطل شدند.
گاهی تصور این موضوع سخت بوده که با تمام جوانی و لذت روزهای خوب زندگی، راهی جایی شوید که در ظاهر جز توپ و تانک و ترکش و خمپاره چیزی یافت نمی شود، اما اگر عاشقانه صحنه را ترسیم کنید صرف عشق بازی با پرودگار و اقتدا به حضرت سیدالشهدا (ع) و یاران با وفایش چیزی دیگری نمی توان مشاهده کرد.
عملیات کربلای چهار، که در نخستین روزهای زمستان سال 65 صورت گرفت هیچ گاه مظلومیت و شجاعت بسیجیان لشکر 25 کربلای مازندران و رزمندگان شهر سورک را فراموش نمی کند.
پس از ده ماه بسیج امکانات و مقدورات کشور و استفاده از تبلیغات گسترده و وسیع مبنی بر تعیین سرنوشت جنگ، در شرایطی که منابع صنعتی و اقتصادی و مراکز آب و برق کشورهدف بمباران شدید و گسترده دشمن قرار داشت عملیات کربلای چهار در سوم دیماه 65 با چهار قرارگاه به نامه های نجف، قدس، کربلا و نوح آغاز شد.
تصمیم برای یکسره کردن کار جنگ با اجرای یک عملیات بزرگ، تلاش سپاه پاسداران را برای طراحی عملیات کربلای چهار در منطقه ابوالخصیب و شلمچه باهدف رسیدن به دروازه‌های بصره در پی داشت.
همراه با فشارهای اقتصادی، تحرک جدید دشمن در عرصه زمینی که پس از اشغال اراضی کشور در آغاز جنگ، برای نخستین بار صورت می‌گرفت جبهه خودی را تحت فشار قرار داده بود.
تصرف منطقه استراتژیک فاو و جدا سازی بخش جنوبی سرزمین عراق از این کشور اقتضا می کرد که مناطق مهمی چون بصره و ام القصر مورد توجه قرار گیرد و به نظر می رسید، توقف در این منطقه و عدم توسعه وضعیت، به زیان نیروهای خودی باشد.
منطقه عمومی بصره در جنوب، مهمترین منطقه ای بود که از تابستان سال 61 همواره برای عملیاتهای بزرگ و سرنوشت ساز مورد توجه فرماندهان بود و عملیاتهای متعددی در این جبهه ها انجام شده بود.
شرق بصره، هورا لهویز و فاو مناطقی بودند که در سالهای 61 تا 64 عرصه نبرد میان رزمندگان اسلام و دشمن بودند.
تنها منطقه های که در آن عملیاتی صورت نگرفت، منطقه ابوالخصیب، جزیره مینو و بخشی از زمین شلمچه بود که در میان هدف های مطرح در اطراف بصره، به دلیل نزدیکی به شهر، مهم تر از بقیه بودند.
استحکامات، آرایش سلاح و یگانهای دشمن در این منطقه بیشتر از سایر مناطق عملیاتی بود و این موضوع موجب شد که طی چهار سال پس از عملیات رمضان، فرماندهان نظامی توجه جدی به این منطقه کنند.
افزون بر این، اهمیت شهر بصره که هدف اصلی استراتژی نظامی جمهوری اسلامی پس از فتح خرمشهر به شمار می رفت، مهم ترین عامل در انتخاب این زمین برای عملیات کربلای چهار بود.
از دیگر ویژگیهایی که سبب انتخاب این منطقه برای عملیات شد، عوارض موجود در زمین غرب اروند در منطقه ابوالخصیب بود، زیرا وجود نهرها، نخلستانها و کانالهای کشاورزی و عدم وجود استحکامات در منطقه پتروشیمی تا بصره این منطقه را قابل تصرف و پدافند می کرد.
به دلیل آن که دو جناح منطقه عملیاتی، از شمال به آبگرفتگی شلمچه و کانال ماهیگیری و از جنوب به خور زبیر و زمینهای باتلاقی اطراف آن محدود شده بود، قدرت تحرک دشمن ضعیف برآورد می شد.
در چنین شرایطی بر اساس راهبرد نظامی ارائه شده از سوی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به مسئولان کشور برای نیل به پیروزی در جنگ باید در جبهه جنوب، جاده‌های شمالی و جنوبی بصره و در جبهه شمالی جاده‌های مواصلاتی کرکوک به بغداد قطع و یا تهدید شوند و در نتیجه صدور نفت عراق به خارج کاملاً قطع و سپس حرکت اصلی به سمت بغداد شروع شود.
مشارکت 20 گردان لشگر 35 کربلا در کربلای 4
سرهنگ پاسدار محمود محمد زاده که در عملیات کربلای چهار فرماندهی گروهان حضرت فاطمه الزهرا(س) را بر عهده داشت در گفتگو با خبرنگار مهر در تشریح اهداف این عملیات با بیان اینکه تعداد زیادی از رزمندگان شهر سورک در این عملیات حضور داشتند اظهار داشت: این افتخار بزرگی بود که نصیب مردم و رزمندگان دلاور شهر سورک شد که در این عملیات بزرگ، پرچمدار مبارزه با جبهه کفر بودند.
وی گفت: لشگر 25 کربلای مازندران در عملیات کربلای چهار، نزدیک به 20 گردان عملیاتی داشته که از بین آنها گردان عاشورا به عنوان خط شکن انتخاب شد.
وی با بیان اینکه فرماندهی گردان عاشورا بر عهده حاج علی نقی اباذری که خود از رزمندگان شهر سورک است بوده اظهار داشت: در این گردان نزدیک به پنجاه نفر از رزمندگان شهر سورک که در آن زمان روستا بوده شرکت داشتند.
فرمانده گروهان حضرت فاطمه الزهرا (س) در عملیات کربلای چهار ادامه داد: رمز عملیات یا محمد (ص) بود که آغاز آن حدود ساعت 22:45 روز سوم دیماه سال 65 اعلام شد و لشگر 25 کربلای مازندران از سه معبر عملیاتی وارد عمل شد که فرماندهی معبر میانی و در واقع معبر اصلی بر عهده بنده بود.
یک پنجم غواصان از رزمندگان شهر سورک بودند
مسئول ستاد یادواره شهدای شهر سورک با بیان اینکه در این عملیات، شهر سورک نزدیک به 30 غواص داشت افزود: این تعداد به این مفهوم بوده که یک پنجم از کل غواصان گردان از رزمندگان شهر سورک بودند که این خود افتخار بزرگی برای مردم شریف این شهر است.
محمدزاده اضافه کرد: به واسطه لو رفتن عملیات، دشمن به شدت منطقه را زیر رگبار گلوله قرار داد و با منور کل منطقه عملیاتی را مانند روز روشن می کرد.
وی افزود: با وجود آتش سخت دشمن معبر وسط شکسته شد اما در معبرهای کناری موفقیتی حاصل نشد و نیروهای عمل کننده توانستند در جزایر سهیل، قطعه، ام الرصاص، ام البابی و بلجانیه نفوذ کنند و در برخی مناطق به صورت موضعی رخنه کنند.
فرمانده گروهان حضرت فاطمه الزهرا (س) در عملیات کربلای چهار ابراز داشت: شهر سورک در این عملیات 9 شهید و 30 مجروح و جانباز تقدیم اسلام و انقلاب کرد.
محسن رضایی گفت کسی از این عملیات سالم بر نمی گردد
علی اکبر علیخانی، از رزمندگان شهر سورک که در عملیات کربلای چهار بوده اظهار داشت : یک شب مانده به عملیات محسن رضایی که فرمانده آن زمان سپاه بود برای سخنرانی و تقویت روحیه رزمندگان در بین ما حاضر شد و گفت اگر بین شما کسی احساس می کند که از این عملیات سالم بر می گردد سخت در اشتباه است.
علیخانی ادامه داد: محسن رضایی با سخت خواندن شرایط از حاضران خواست که اگر در بین شما دو برادر و یا دو نفر از یک فامیل و یا چند نفر از یک روستا و یا محل هستند می توانند تعدادی بمانند و تعدادی برگردند.
وی به بی اطلاعی محسن رضایی از اینکه 50 نفر از روستای سورک در این گردان حضور دارند اشاره کرد و افزود: وقتی محسن رضایی این جمله را عنوان کرد به یکباره رزمندگان چنان تکبیری گفتند که زمین زیر پای ما به لرزه در آمد و با این کار خود نشان دادند که تا آخرین نفس، پای امام و ارزشهای انقلاب ایستادند.
محمدابراهیم قدوسی، یکی دیگر از رزمندگان شهر سورک اظهار داشت رزمندگان در دو گروه غواص خط شکن و گروه غواص آبی و خاکی تقسیم شده بودند.
وی گفت: غواصان خط شکن باید عرض اروند را شنا کرده و سپس موج اول درگیری با دشمن را آغاز می کردند.
وی ادامه داد: بنده در بین رزمندگان موج دوم ، با لباس غواصی در داخل قایق، آماده دستور فرمانده بودیم تا با شکسته شدن خط به سمت معبر اصلی حرکت کنیم.
قدوسی گفت: آتش پدافند دشمن به حدی بود که تصور می شد خمپاره ها در هوا با یکدیگر برخورد می کنند.
وی با اشاره به دیدن صحنه های جانسوز شهادت چند تن از رزمندگان شهر سورک افزود: بسیاری از قایق ها به علت ازدیاد هجم آتش دشمن با یکدیگر برخورد کرده و نیروها یا در داخل آب افتاده و یا در اثر انفجار سریع قایق در آتش می سوختند.
قدوسی ابراز داشت: در نهایت با تمامی مشکلات و موانع، نیروهای موج دوم توانستند سنگرها را پاکسازی کنند اما در ظهر روز بعد با اعلان دستور عقب نشینی به پشت خط منتقل شدند.
سرهنگ پاسدار غلامرضا رضایی، یکی دیگر از رزمندگان شهر سورک اظهار داشت: روحیه ایمان و اخلاص رزمندگان در این عملیات کم نظیر بود.
معاون اجرایی فرماندهی سپاه کربلا اظهار داشت: در مجموع، عملیات خارج از کنترل و هدایت فرماندهی قرار گرفته بود و قبل از هر دستوری یگان ها با توجه به نوع وضعیت و هوشیاری و عکس العمل دشمن به محض رسیدن به ساحل، درگیری را آغاز می کردند.
وی ادامه داد: با اینکه دشمن از هوا و زمین آتش می ریخت اما یاران اسلام و امام (ره) مرگ را با چشمان خود دیدند و با اشتیاق شهادت را در آغوش کشیدند.
در غوغای خمپاره و تیر و ترکش صدا به صدا نمی رسید
حجت الاسلام عسکری بخشی که در این عملیات حضور داشت می گوید: از خانواده ما با اینکه برادرم در عملیات قدس یک، در سال 64 به شهادت رسیده بود اما بنده و پدرم هر دو در این عملیات حضور داشتیم.
وی گفت: شدت آتش دشمن به گونه ای بود که بوی باروت تمام فضای منطقه را پر کرده بود و در این غوغای خمپاره و تیر و ترکش صدا به صدا نمی رسید.
مسئول ستاد نماز جمعه شهرستان میاندورد اظهار داشت: نیروهای دشمن با پرتاب پی در پی منور و اجرای چندین بار بمباران کنار نهر عرایض و همچنین اجرای آتش موثر روی رودخانه اروند، عملا سازمان غواص ها و نیروهای موج دوم و سوم را به هم زدند، به طوری که نیروهای یگان های مجاور پراکنده شده و اغلب نمی توانستند روی هدف عمل کنند.
علی صبح خیز از دیگر رزمندگان شهر سورک با بیان اینکه دشمن از لحظه عملیات کربلای چهار با خبر بود ابراز داشت: دشمن به شدت نقطه رهایی را می کوبید به گونه ای که تیرها در اثر برخورد با قناسه تفنگ کمانه می کرد.
وی گفت: یکی از مناطق حساس عملیات، جزیره ام الرصاص و نوک بوارین بود که به رغم تلاش بسیاری که برای تصرف آن انجام شد، به خاطر هوشیاری دشمن امکان ادامه درگیری از میان رفت.
صبح خیر ادامه داد: دشمن با شلیک پرحجم تیربار روی آب، از عبور نیروها از تنگه ام الرصاص بوارین جلوگیری کرد.
وی اضافه کرد: به خاطر حساسیتی که دشمن نسبت به ام الرصاص داشت، در پدآفند آن از نه رده موانع طبیعی و مصنوعی بهره می برد، به طوری که هرگاه از هر خط عقب رانده می شد، در خط بعدی که نسبت به خط قبلی اشراف و تسلط داشت، مقاومت می کرد.
صبح خیر گفت: در این عملیات تا نزدیکی ساحل رسیدم اما آنجا دست، کتف، بازوها و سپس گونه و کام بنده مورد اصابت ترکش قرار گرفت و کل بدنم با خون آغشته شد.
عراقی ها از جزییات عملیات کربلای چهار خبر داشتند
وی گفت: آمریکا برای به دست آوردن دوباره اعتبار خود در قبال عراق سعی کرد با کمک جاسوسی و اطلاعاتی به این کشور به نحوی جبران مافات کند، از این رو برای این کار دقیق‌ترین و جزئی ترین خبرها را درباره عملیات کربلای چهار در اختیار عراقی‌ها قرار داد.
فرمانده گردان خط شکن عاشورا در عملیات کربلای چهار تصریح کرد: اظهارات مقامات عراقی در مورد اهداف عملیات و نتیجه آن حاکی از آن بود که اطلاعات ارسالی به عراق حاوی نکات قابل ملاحظه‌ای بوده و حتی رادیوی عراق پیشاپیش تبلیغات می‌کرد که عملیات ایرانیان شکست خورده است.
اباذری ادامه داد: وزیر دفاع عراق با تشکر از امریکا گفته بود ما به خاطر این اطلاعات از آنان تشکر می‌کنیم.
وی با اشاره به تلفات و خسارات وارد بر دشمن افزود: با تمام این تفاسیر بیش از هشت هزار کشته و زخمی، 60 اسیر، انهدام حدود 70 دستگاه زرهی، مکانیزه و خودرو و انهدام تعداد زیادی سلاح سبک و نیمه سنگین از دستاوردهای این عملیات بود.
در این عملیات 40 نفر از رزمندگان شهر سورک با نوشتن وصیت نامه دست جمعی و امضای آن در شب عملیات که در نوع خود کم نظیر بوده، وفاداری خود را به امام و آرما ن های بلند انقلاب نشان دادند.
شهر سورک که آن روزها روستای بزرگی بود در این عملیات 9 شهید و 30 مجروح و جانباز را تقدیم اسلام و انقلاب کرد.
در قسمتی از وصیتنامه دسته جمعی رزمندگان شهر سورک که قبل از آغاز عملیات کربلای چهار نوشته شده آمده است: کجاست غیرت و جوانمردی و فتوت و نوعدوستی که یک خانواده ده نفری دزفولی تکه تکه شوند و انسان فقط به زن و فرزند و دارایی خود بچسبد و آنوقت هم دم از مسلم و مومن بودن بزند.
حال که چند ساعتی به آغاز عملیات نمانده و فرزندان شما می روند تا خط شکن جبهه اسلام باشند در آخرین ساعات حیات فانی خویش و حیات ابدی در جوار قرب الهی. ما هر نعمتی کسب کردیم به برکت رهبری امام بود. همگی را به جهاد مقدس در راه خدا دعوت می کنیم همانطوری که مولایمان علی (ع) در آخرین ساعات عمرش طبق وصیتی فرمودند: خدا را در مورد جهاد با اموال جان ها و زبانهایتان،مبادا در اولین راه سستی به خرج دهید.
نظر شما