پیام‌نما

لَنْ تَنَالُوا الْبِرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ وَ مَا تُنْفِقُوا مِنْ شَيْءٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِيمٌ * * * هرگز به [حقیقتِ] نیکی [به طور کامل] نمی‌رسید تا از آنچه دوست دارید انفاق کنید؛ و آنچه از هر چیزی انفاق می‌کنید [خوب یا بد، کم یا زیاد، به اخلاص یا ریا] یقیناً خدا به آن داناست. * * * لَن تَنَالُواْ الْبِرَّ حَتَّی تُنفِقُواْ / آنچه داری دوست یعنی ده بر او

۵ دی ۱۳۹۰، ۹:۵۴

56 سالگی کیهان بچه‌ها/

عزیزی: کیهان بچه‌ها رونق گذشته را ندارد، ولی هنوز خانه ماست

عزیزی: کیهان بچه‌ها رونق گذشته را ندارد، ولی هنوز خانه ماست

محمد عزیزی (نسیم) گفت: رفتن نیروهای قدیمی، کمبود منابع مالی و مشکلات دیگر، باعث شده کیهان بچه‌ها رونق آن سال‌ها را نداشته باشد، ولی این مجله هنوز هم خانه قدیمی و صمیمی نویسندگان کودک و نوجوان کشور است.

محمد عزیزی (نسیم) نویسنده و شاعر کودک و نوجوان که به مناسبت پنجاه و ششمین سال انتشار مجله کیهان بچه‌ها با خبرنگار مهر گفتگو می‌کرد، گفت: من در سال 69 چند قطعه شعر برای کیهان بچه‌ها ارسال کردم که منتشر شدند. یک روز تصمیم گرفتم به دفتر مجله بروم و از نزدیک آن‌جا را ببینم. محمد عزیزی در کشور زیاد داریم. آن زمان هم نویسنده‌ای بسیار بزرگ‌تر از من همنام من بود. به همین دلیل من تخلص نسیم را انتخاب کردم.

وی افزود: وقتی به ساختمانی رسیدم که دفتر کیهان بچه‌ها در آن بود، در قسمت نگهبانی خودم را معرفی کردم. به اصطلاح خیلی تحویلم گرفتند و سفارش کردند با احترام با من برخورد شود و حتما به دفتر بروم. از طبقات که بالا می‌رفتم با خود فکر کردم من را با آن یکی محمد عزیزی اشتباه گرفته‌اند. وارد دفتر که شدم همه دوستان قدیمی از جمله خانم طیبه صالحی و امیرحسین فردی را دیدم.

این شاعر گفت: اما دیدم این دوستان مرا می‌شناسند و با فرد دیگری اشتباهم نگرفته‌اند. متوجه شدم شعرهایم را خوانده‌اند و با آثارم آشنا هستند. همین برخوردها و استقبال گرمشان باعث شد تشویق شوم. به من گفتند: آن محمد عزیزی جای خودش را دارد؛ شما هم جای خودت را داری و یک استعداد محسوب می‌شوی. با چنین برخوردهایی بود که کم کم خودم را در جلسات شعر کیهان بچه ها دیدم که همین جلسات هم بسیار باعث پیشرفتم شد.

عزیزی ادامه داد: به یاد دارم از طریق مجله کیهان بچه‌ها با یکی از نویسندگان و شاعران استان فارس به نام حسین فریدونی آشنا شدم. آثار او را خواندم و با نامه با او تماس برقرار کردم. به محض برقراری ارتباط، فریدونی از صداق لارستان به سمت تهران حرکت کرد تا مرا از نزدیک ببیند. کیهان بچه‌ها در واقع پل ارتباطی نویسندگان و شاعران کودک و نوجوان بود. فریدونی از میدان خراسان تا نزدیک دفتر مجله 5 کیلومتر را پیاده طی کرد، ولی نتوانسته بود تابلوی دفتر کیهان بچه‌ها را پیدا کند. او از هما‌ن‌جا به فارس برگشت.

نویسنده کتاب «داستان بچه‌های مسجد» گفت: من نامه فریدونی را که از ترمینال برایم فرستاده بود، دریافت کردم و اشک ریختم، اما از آن روزها سال‌ها می‌گذرد و ما هنوز باهم ارتباط داریم. کیهان بچه‌ها آن زمان جزو معدود نشریات کودک و نوجوان بود و از شاخص‌ها به حساب می‌آمد. امروز که پیشرفت‌های زیادی در حوزه فناوری و فضای مجازی حاصل شده و نشریات دیگر هم در این عرصه فعال‌اند، پیشکسوت‌های کیهان بچه‌ها از مجله به مراکز دیگر رفته‌اند. همین که کیهان بچه‌ها هنوز منتشر می‌شود و این همه سال دوام آورده است، خیلی هنر است.

وی گفت: جای شکر این موضوع باقی است که با رفتن نیروهای قدیمی، کمبود منابع مالی و مشکلات دیگر، کیهان بچه‌ها به 56 سالگی‌اش رسیده است. این مسائل باعث شده کیهان بچه‌ها رونق آن سال‌ها را نداشته باشد، ولی این مجله هنوز هم خانه قدیمی و صمیمی نویسندگان کودک و نوجوان کشور است.

کد خبر 1493419

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha