به گزارش خبرنگار مهر، کریم میرزایی صبح یکشنبه در نشست تخصصی "تاثیر نگارگری با سایر هنرهای صناعی" که در محل پژوهشکده هنرهای سنتی – اسلامی برگزار شد افزود: در هرات قرن نهم یک کارگاهی یا کتابخانه‌ای وجود داشت که در آن سایر هنرمندان در کنار یکدیگر آن قرار داشتند.
وی در ادامه سخنان خود به تشریح کاربرد واژه کتابخانه در قدیم اشاره کرد و گفت: در گذشته به کارگاه کتابخانه می گفتند چون کتابخانه یک مجموعه بزرگی بود که یک ناظر داشت و مابقی هنرمندان نیز زیر نظر آن کار می‌کردند در واقع کتابخانه جایی فراتر از آن چیزی بود که امروزه ما آن را تصور می کنیم، کتابخانه مکانی تلقی می‌شد که کتابت و کتاب آرایی و سایر هنرها در آنجا قرار داشتند.
میرزایی با اشاره به اینکه در گذشته هنرمندان در یک جا جمع بودند و وضعیتی چون همانند عصر کنونی را نداشتند که متراکم باشند و بی اطلاع از روند فعالیتهای یکدیگر باشند، اظهار داشت: البته این موضوع نه تنها در مجموعه دوره هرات بلکه در سایر مجموعه‌ها نیز مشهود بوده است.
استاد دانشگاه هنر اسلامی تبریز یادآور شد: مدرنیته برای ما یک جامعه گسسته ارمغان آورده چنانچه ارتباط هنرمندان با یکدیگر آشنایی آنها با آثار هنری یکدیگر تنها در حد یک نمایشگاه است و از روند کار یکدیگر مطلع نیستند مگر اینکه این رابطه تنها در حد رابطه استاد، شاگردی شخص باشد.
وی ضمن نقد اینکه چرا باید روابط اساتید با شاگردان تنها در حد آموزش فن باشد، گفت: اکنون اساتید تنها اصول و فنون لازم برای خلق یک اثر هنری را آموزش می‌دهند این در حالی است که در گذشته یک هنرمند با زندگی در کنار سایر هنرمندان و شاگردانش اصول زندگی و علایق شخصی خود را نیز به آن شخص آموزش می‌داد که این امر بسیار قابل توجه بود.
خلق آثار هنری بی نظیر گذشته توسط یک مجموعه هنری بود
این استاد دانشگاه هنر اسلامی تبریز در ادامه سخنان خود با اشاره به اینکه در گذشته یک مجموعه فرهنگی یک اثر را هدایت می‌کرد گفت: به همین دلیل ما در آثار هنری آن دوره چون فرشهای دوره صفوی، در هر کجا که کار شده باشد آن را مجموعه‌های درخشان می‌دانیم.
وی در ادامه با اشاره به تشکیلاتی کار کردن هنرمندان دوران گذشته، یادآور شد: در آن دوره هر هنرمندی برای خلق یک اثر هنری تنها در یک بخش فعالیت داشت و امروزه چون دیگر آن تشکیلات وجود ندارد و یا به روایتی به آن شکل اساسی نیست که استاد بزرگ در راس کارها نظارت داشته باشد دیگر در طرح‌های خود آن سامان سازی دوران گذشته را شاهد نیستیم.
شناخت هنرمندان عصر حاضر ضروری است
این استاد دانشگاه عدم شناخت نسبت به سایر هنرمندان زمان خود را از دیگر دلایل عدم خلق آثار هنری بی‌نظیر دانست و اظهار داشت: متاسفانه در عصر حاضر بسیاری از هنرمندان از یکدیگر شناخت کافی و لازم را ندارند که به طور مثال کدام هنرمند در این بخش از خلق اثر هنری فردی چیره دست تر از دیگران است که این امر موضوعی است که باید نسبت به آن توجه و اهتمام بیشتری داشت.
وی ادامه داد: به طور مثال ما نمی‌دانیم که در میان هنرمندان عصر حاضر کدامیک از هنرمندان نگارگر طراح هستند و کار اصلی آنها طراحی است و همه هنرمندان طراحی می کنند، ولی اینکه یک طراح شاخص باشد که اصل کارش طراحی باشد را نمی‌شناسیم.
کپی برداری در آثار هنری در میان هنرمندان امروزی موج می‌زند
وی در بخش دیگری از سخنان خود اظهار داشت: امروز آن چیزی بیشتر در میان هنرمندان قابل مشاهده است و در واقع موج می زند کپی برداری است چنانچه اکثر هنرمندانی که اکنون در شاخه هنرهای صناعی کار می کنند که آشنا به طرح‌ها نیستند و بعضا مشاهده می شود که یک نگارگر خوب از طرحی مناسب استفاده نکرده است.
همنشینی با سایر هنرمندان برای ارتقای هنر ضروری است
میرزایی در ادامه نشست و برخواست با هنرمندان را امری مهم تلقی و یادآور شد: در گذشته یک هنرمند نگارگر با معرق کار، خطاط و سایر هنرمندان نشست و برخورد داشته این در حالی است امروز هنرمند تنها یک رشته را یاد گرفته و آن را ادامه می‌دهد.
این استاد دانشگاه یادآور شد: در گذشته برخی از آثار هنری نتیجه کار و فعالیت یک مجموعه هنری بوده و دلیل آنکه امضا هم ندارد به همین است چنانچه یک شخص در یک اثر هنری بناها، شخص دیگری تذهیب، شخص دیگر و صورت اشخاص و را طراحی و نقش می‌زدند.
وی ادامه داد: قرار نیست به طور مثال یک مینیاتوریست تمام کارهای یک اثر هنری را را خودش انجام دهد و می‌تواند کار جدول کشی را به شخص دیگر واگذار کند تا در نهایت این اثر هنری به اثری بی نظیر و قابل توجه تبدیل شود.
این استاد دانشگاه در بخش پایانی سخنان خود یادآور شد: در گذشته میان هنرهای صناعی یک ارتباط وجود داشت که در واقع این حلقه ارتباط نیز نگارگری بوده که نگارگری و نقاشی همانند سینمای امروز بوده که همه هنرها در آن وجود داشته است.
نظر شما