شور و شعور این مردم تمام شدنی نیست...

به گزارش خبرنگار مهر،  تصمیم بر این بود که ساعت 10 صبح در تقاطع خیابان رودکی و خیابان آزادی مستقر شوم و گزارشی از حضور مردم در جشن سی و سومین سال انقلاب اسلامی و تظاهرات 22 بهمن برای خبرگزاری ارسال کنم؛ کمی زودتر رفتم و چون تعطیل بود با مترو زودتر به آنجا رسیدم.

جمعی از مردم در خیابان آزادی به طرف میدان آزادی در حرکت بودند، جمعیت آنچنان زیاد بود که فکر کردم دیر آمدم و اکثر مردم از این چهار راه گذشتند، اما نه این گونه نبود ساعت که به 10 نزدیک تر می شد دیدم جمعیت بیشتر و بیشتر می شوند. 

همه آمده بودند، مثل همیشه؛ از پیر و جوان و حتی کودکان و نوزادانی که در آغوش پدر و مادر بودند؛ حتی جوان هایی آمده بودند که در نگاه اول وقتی آنها را می بینیم آنها را متهم به غرب زدگی و رب گرایی می کنیم اما آنها هم آمده بودند و می گفتند مرگ بر اسرائیل و مرگ بر آمریکا.

جوان های پرشوری که پرچم کشور خود را روی صورتشان خود نقاشی می کردند.  یکی از جوان ها را دیدم که روی پیراهن خود نوشته بود من یک دانشمند هسته ای هستم! شهادت طلبی بود که دنبال شهادت می گشت.

پلاکاردهایی همراه مردم بود که روی آنها شعارهایی نوشته بود؛ شعارهای انتخاباتی هم داده بودند از همین الان برای حضور در انتخابات آتی مجلس شورای اسلامی روزشماری می کردند تا بار دیگر نقشه دشمنان را نقش بر آب کنند.

نوشته بودند: تکرار بدر و خیبر/ با انتخابات خانه ملت. رأی ما تیری به قلب دشمن، انقلاب اسلامی آغاز بیداری اسلامی.  22 بهمن ماه غدیر انقلاب است / نقشه دشمن ما بر آب است. حضور دسته جمعی جوان هایی با لباس های هلال احمر و صلیب سرخ هم بر زیبایی حضور مردم افزوده بود. ورزشکاران هم آمده بودند یکپارچه و یکصدا فریاد می زدند: مرگ بر آمریکا و مرگ بر اسرائیل.

تشیع جنازه نمادین دیکتاتورهای منطقه و اسرائیل جنایتکار توسط گروهی از جوانان هم نمایان شد. پیرمردی را دیدم که پرچم بزرگی از کشور را به عصایش بسته بود. پیرمردی که دو عصا در زیر بغل داشت حاضر بود سنگینی این پرچم را به جان بخرد چون با دو دست که نمی توانست پرچم را بردارد.

جوانی را دیدم که با پای شکسته و در گچ همراه با خانواده خود به تظاهرات آمده بودند. مردم شعار می دادند: ای رهبر آزاده/ آماده ایم آماده. حزب فقط حزب علی/ رهبر فقط سید علی. بر روی پلاکارد بزرگی که دست مردم بود این جمله مقام معظم رهبری نوشته شده بود که "احیای امت اسلامی هدف انقلاب اسلامی است."

مردان و زنان میانسال با فرزندان و کودکان خود آمده بودند که به آنها درس ایستادگی و مبارزه بر علیه دشمن دهند. پیران آمده بودند که تجدید خاطره کنند و بگویند ای انقلاب هنوز هم با تو هستیم. درست است که پیر شدیم اما هنوز جوانیم و دود از کنده بلند می شود! واقعا هم این گونه است انقلاب خیلی مدیون آنهاست. آنها بودند که آنرا به پیروزی رساندند و از آن حراست کردند و در عرصه های مختلف خطر به دفاع از آن پرداختند.

بعد از سخنان رئیس جمهور به سرعت خود را به چهار راه نواب رساندم، حجم و تراکم جمعیت به قدری بود که به سختی خود را به مترو ایستگاه توحید رساندم. اما دیدم جمعیت زیادی از مردم تازه دارند از این ایستگاه خارج می شوند و می خواهند خود را به خیابان آزادی برسانند. شور و شعور این مردم تمام شدنی نیست...