به گزارش خبرگزاری مهر، در مرکز کهکشان راه شیری در فاصله 26 هزار سال نوری از زمین، سیاه چاله عظیمی به نام "کماندار آ" (Sagittarius A) وجود دارد که توسط یک حلقه رشد محتوی گاز بسیار داغ و گرد و غبار ستاره ای احاطه شده است و به تدریج که این ماده را می بلعد پرتو ساطع می کند.
از آغاز ماموریت رصدخانه فضایی پرتوهای ایکس چاندرا این تلسکوپ مدارگرد ناسا شروع به رصد فضا در طیف پرتو ایکس کرد به این ترتیب دانشمندان توانستند تقریبا هر روز در اطراف "کماندار آ" لامپهای رادیواکتیوی را رصد کنند.
این لامپها که در حدود یکساعت به طول می انجامند حداکثر 100 برابر نورانی تر از انتشارهای عادی سیاه چاله هستند.
این پدیده را تلسکوپ VLT رصدخانه جنوبی اروپا در شیلی نیز در طیف مادون قرمز رصد کرده است.
اکنون گروهی از ستاره شناسان دانشگاه لچستر در انگلیس توضیحی برای این لامپهای رادیواکتیوی پیدا کردند که برپایه آن، در اثر سقوط سیارکها به داخل حلقه رشد، این لامپها ایجاد می شوند.
برپایه مدلهای رایانه ای که برپایه اطلاعات جمع آوری شده توسط تلسکوپ چاندرا انجام شد در اطراف "کماندار آ" ابری می چرخد که محتوی هزاران میلیارد سیارک است و در فاصله حدود 160 میلیون کیلومتری لبه حلقه رشد قرار دارد.
این سیارکها جذب نیروی گرانش سیاه چاله شده و از مدار خود خارج می شوند و به این ترتیب به داخل حلقه سقوط می کنند.
براساس گزارش نشنال جغرافی، سپس این تکه های سنگی با گاز داغ برخورد می کنند و متلاشی می شوند. این پدیده، انتشار لامپهای تشعشاتی را بر می انگیزد که از زمین رصد می شوند.
به گفته این ستاره شناسان، تنها سیارکهای با قطر 10 کیلومتر می توانند انتشار پرتوهای قابل رویت برای زمین را ایجاد کنند و سیارکهای کوچکتری به داخل حلقه رشد سیاه چاله سقوط می کنند انتشارهای ضعیف تری را به وجود می آورند.
نظر شما