دکتر "درابیک یانوش" کارشناس سیاسی، نویسنده و دبیر ارشد سابق رادیو آزادی اروپا است. وی متولد 9 ژوئن 1938 در بوداپست پایتخت مجارستان است. در سال 1968 تحصیلات خود را در رشته های حقوق و فلسفه دانشگاه علوم انسانی ELTE بزرگترین و قدیمی ترین دانشگاه مجارستان به پایان رساند. از سال 1971 به روزنامه نگاری پرداخت و تا سال 1979 در تحریریه شمار زیادی از روزنامه ها و رسانه های مجاری و اروپایی مشغول فعالیت بود.
یانوش در سال 1981 برای ادامه تحصیل به نیویورک رفته و دو سال بعد سردبیر رادیو آزاد اروپا در مونیخ شد. در دوره مدیریت یانوش برنامه های انتقادی مختلفی از جمله برنامه ای 32 قسمتی در مورد قانون اساسی آمریکا ساخته شد.
وی در سال 1988 جایزه ویژه ریاست جمهوری را بخاطر عملکرد موثر و جریان ساز خود در رسانه های جمعی اروپا دریافت کرد. این تحلیلگر و صاحبنظر سیاسی تا کنون 12 جلد کتاب در مورد مسائل مختلف سیاسی و دمکراسی از جمله کتاب "تاریخ اتحاد جماهیر شوروی" را به رشته تحریر درآورده است. دکتر یانوش از سال 1996 تا 2000 رئیس انجمن رسانه ای BOUD در آلمان بود و از سال 2008 نیز عضو هیئات رئیسه انجمن مستقل روزنامه نگاران مجارستان است.
دبیرارشد سابق رادیو آزادی اروپا در گفتگو با خبرنگار مهر ضمن دفاع از حق ایران در دستیابی به فناوری هسته ای و رد ادعاهای غرب در مورد غیرنظامی بودن برنامه هسته ای این کشور گفت: ایران پیمان منع گسترش سلاحهای هسته ای را امضا کرده و تحت نظارت آژانس بین المللی انرژی اتمی فعالیت می کند. کشورهای غربی مدعی اند که ایران بدنبال دستیابی به بمب هسته ای است و این ادعا درحالی مطرح می شود که هیچ مدرک و سندی برای اثبات آن بدست نیامده است.
کسانی که مخالف بمب اتمی هستند چرا در مورد وجود کلاهکهای هسته ای در روسیه، پاکستان، چین، هند، اسرائیل که گفته می شود بیش از 100 کلاهک هسته ای دارد و بویژه آمریکا سخنی به میان نمی آورند. |
وی در ادامه اظهار داشت: اگر بخواهیم به این سوالات بپردازیم باید این پاسخ مضحک را بدهیم که ایران نباید بترسد زیرا تمام این بمبهای هسته ای، صلح آمیز هستند تمامی آنها و تنها خطر منطقه این است که یک زمانی بمبی که هنوز ساخته نشده به دست ایران بیافتد. حتی تصور این مسئله هم خنده دار است که برخی کشورها برای جلوگیری از وقوع چنین رویدادی به جنگی بازدارنده در منطقه روی آورند، این یک شوخی است.

صحبت از بمبی که وجود خارجی ندارد واقعا مضحک است، اگر برخی کشورها حق نگران بودن در مقابل تهدیدات خارجی را دارند، چرا ایران نداشته باشد؟ این در حالی است که چنین نگرانی الزامی است، زیرا هر رهبری که نگران سرنوشت مردمش باشد باید از آنها دفاع کند. |
نظر شما