احمدرضا عابدزاده در گفتگوی اختصاصی با خبرنگار مهر ضمن تایید این خبر گفت: روز اول فروردین قصد سفر به آمریکا و دیدن پسرم پس از یکسال را داشتم که در فرودگاه متوجه شدم ممنوع الخروج هستم و وقتی پیگیری کردم فهمیدم به تحمل 54 ضربه شلاق نیز محکوم شده‌ام.
وی با بیان اینکه در همان روز گذرنامه‌ام را گرفتند در مورد دلیل این اتفاق گفت: من سال 72 و در دیدار تیم ملی ایران برابر چین تایپه دچار مصدومیت شدید شدم و پایم را به تیغ جراحان سپردم که دکتر مددی این عمل را انجام داد اما پایم کوتاه و بلند شد و پزشکان آلمانی تایید کردند که مقصر این اتفاق پزشک جراح بوده است.
احمدرضا عابدزاده خاطرنشان کرد: چند بار برای مداوای پایم به آلمان رفتم و به پزشکان زیادی مراجعه کردم اما متاسفانه مشکل پایم حل نشد و همین عمل اشتباه من را از فوتبال دور کرد. پزشکان آلمانی هم تاکید کردند اگر این پزشک در آلمان مرتکب چنین اشتباهی می‌شد قطعا بدترین برخوردها با وی صورت می‌گرفت.
دروازه بان پیشین تیم ملی فوتبال ایران افزود: به خاطر مصاحبه‌ای که با یکی از روزنامه‌های کشورمان انجام دادم دکتر مددی از من شکایت کرد که ظاهرا احضاریه سه بار به آدرس دیگری رفته است و پلاک مغازه من در احضاریه اشتباه خورده بود.
وی ادامه داد: برای من جای تعجب دارد که چطور بدون اینکه بنده در جریان باشم یا به دادگاه بروم برایم حکم صادر شده است و علاوه بر ممنوع الخروج بودن باید 54 ضربه شلاق را هم تحمل کنم. سئوال من از آقایان مسئول این است که آیا پیدا کردن احمدرضا عابدزاده در این مملکت کار سختی بود که یک بار هم احضاریه به دست من نرسید؟
عابدزاده خاطرنشان کرد: واقعا اگر یک فرد غیرورزشی هم بود آقایان اینگونه با او برخورد می‌کردند و چنین حکمی برایش صادر می‌کردند. من سال‌ها برای شادی دل این مردم تلاش کردم و زحمت کشیدم اما از زمانی که تیم ملی را به جام جهانی بردم اینگونه با من برخورد می‌شود و نامهربانی‌های زیادی را دیده‌ام و بدترین برخوردها با من صورت گرفت.
وی افزود: بسیاری از مردم تهران و حتی کشور می‌دانند که مغازه من کجای خیابان شریعتی است اما آقایان مسئولان نمی‌توانستند این مغازه را پیدا کنند و احضاریه را به دست خودم برسانند؟ آیا این درست است که یک قهرمان ملی و کسی که برای این فوتبال زحمت کشیده است را به 54 ضربه شلاق محکوم کنند و با او اینگونه برخورد کنند؟
نظر شما