به گزارش خبرنگار مهر، 24 مهر ماه سال 89 ماموران پلیس از قتل مردی در محله پامنار با خبر شدند.
تیم جنایی پس از حضور در محل با جسد علی اشرف در حالی که با ضربه‌های کارد به قتل رسیده بود روبرو شدند. صاحبخانه مقتول در جریان تحقیقات گفت: ساعت 10 شب دیروز متوجه صدای درگیری در حیات شدم. وقتی به حیات آمدم علی اشرف را در حال جر و بحث با دو مرد دیدم. پس از دقایقی مردان غریبه از خانه بیرون رفتند اما صبح دوباره صدای درگیری از داخل اتاق مقتول شنیده شد. وقتی از اتاق بیرون آمدم آن دو مرد را سراسیمه دیدم که از خانه خارج می‌شدند. علی اشرف نیز غرق در خون به راهرو آمد و روی زمین افتاد. خواستم او را به بیمارستان برسانم که جان سپرد.
پس از تحقیقات مقدماتی جسد به پزشکی قانونی منتقل شد و کارآگاهان تحقیقات در این زمینه را آغاز کردند.
در جریان بررسی‌ها یکی از دوستان مقتول به نام هادی دستگیر شد که آن در بازجویی‌ها گفت: عامل جنایت ابراهیم نام دارد. ابراهیم مدعی بود علی اشرف از او سرقت کرده است به همی خاطر برای گرفتن پول خود به خانه او رفت که در جریان درگیری او را با ضربه‌های کارد کشت.
با شناسایی هویت قاتل ماموران او را در خانه‌اش دستگیر کردند که متهم در بازجویی‌ها با قبول اتهام خود گفت: چند روز قبل از این جنایت به خانه علی اشرف رفتم. دو زن جوان نیز در خانه‌اش بودند آنها به من آبمیوه مسموم داده و حدود 400 هزار تومان پولی که در جیبم داشتم سرقت کردند. روز حادثه برای گرفتن پولم به خانه او رفتم. با هم درگیر شدیم و او گلویم را گرفت و فشار داد و من هم در دفاع از خود با ضربه‌های کارد چند ضربه به پایش زدم که باعث مرگش شد.
پس از تحقیقات مقدماتی در دادسرا با توجه به این که مقتول اهل کشور عراق بود و اولیای دم او شناسایی نشده بودند دادستان به نمایندگی از اولیای دم برای قاتل تقاضای قصاص کرد. پرونده نیز برای محاکمه به شعبه 113 دادگاه کیفری استان تهران فرستاده شد.
ابراهیم در جلسه محاکمه در دفاع از خود گفت من قصد کشتن علی اشرف را نداشتم به همین خاطر به پایش ضربه زدم که خونریزی شدید باعث مرگش شد حالا نیز تقاضای بخشش دارم.
قضات دادگاه پس از بررسی اظهارات متهم و پرونده قتل را شبه عمد تشخیص داده و ابراهیم را به پرداخت دیه و 7 سال زندان محکوم کردند.
در ادامه پرونده به شعبه 33 دیوان عالی کشور فرستاده شد که قضات دیوان عالی کشور نیز حکم را تایید کردند.
نظر شما