رضا كيانيان: در قدمگاه پدرم را بازي كردم

به گزارش گروه فرهنگ و هنر "مهر" اين برنامه به همت فرهنگسراي دانشجو با حضور محمد مهدي عسگرپور (كارگردان)، اكبر نبوي (منتقد)، رضا كيانيان (بازيگر) و بابك  حميديان (بازيگر) برگزار شد.

درابتداي مراسم، محمدمهدي عسگرپور گفت: بعضي از دوستان نزديك من در مجموعه سينما بعد از اين فاصله 13 ساله بين كار قبلي و اين كار كه عمدتا به كار اجرايي مشغول بودم توصيه موكد داشتند كه فيلم نسازم و دلايلشان كاملا منطقي بود. ولي من بايد تكليف را با خودم روشن مي كردم. اما بعد كه فيلم ساخته شد احساس كردم  كه كار چقدر سخت بوده است و هم اكنون كه مي نگرم مي بينم كه اگر شايد دوباره به من پيشنهاد بكنند براي ساخت فيلم شايد ترديد بكنم و ديگر از ساخت فيلم مي ترسم. اما دوره خوبي براي من بود. اكثر لوكيشن ها نيز در نطنز فيلم برداري شد.

در ادامه نبوي گفت: كارگرداني يكدست و روان فيلم مرا با هيچ دست اندازي رو به رو نكرد. البته قصه يكدست وروان و همينطور عوامل يكدست وحرفه اي نيز خيلي موثر بودند. از اين دست آثار در سينماي ايران چندان زياد نيست. يكي از ابعاد و ويژگي هاي شاخص اين فيلم اين است كه فيلم به هيچ عنوان رياكارانه نيست واز خيلي فيلم ها كه بعضي ها ممكن است اين فيلم را با آنها در يك رديف قرار دهند، به شدت جداست.

وي افزود: در فيلم يك ماترياليزم تاريخي حاكم است. ماترياليزم تاريخي معتقد است كه ايمان ناشي از جهل و ترس مردمان است، البته اين نظر فضاي اصلي فيلم را تشكيل نمي دهد.

قدمگاه را مي توانيم يك فيلم آئيني و ديني قلمداد كنيم و بناميم، اما بدون اينكه جلوه فروشي بكند و كاملتر بگويم بدون اينكه دين فروشي بكند، برعكس بعضي آقايان كه درطول سالهاي گذشته هم درسينما و هم تلويزيون بدون اينكه روايت بكنند صرفا به سراغ يك سري نشان هاي مورد احترام مردم رفته و از آنها سوءاستفاده كرده و با عواطف مردم بازي كردند، براي اينكه هيچ بينش و دانشي به مخاطب ندهند اين نشانه ها را دستمالي كردند. فيلم قدمگاه اما اين گونه نيست و با وسواس آقاي عسگرپور حرف  از دين مي زند، بدون اينكه بخواهد دين فروشي كرده و كسب اعتبار كند، و اميدوارم اين روند در آثار ديگر آقاي عسگرپور نيز ادامه پيدا كند.

رضا كيانيان ديگر ميهمان اين نشست با ابراز خوشحالي ازحضور دراين فيلم گفت: يكي از حسن هاي اين فيلم معرفي بازيگر توانايي چون بابك حميديان است و اين فيلم به خوبي توانست امكانات و توانايي هاي بازيگران را به نمايش گذاشته وعرضه كند.

وي افزود: من شنيده بودم كه آقاي عسگرپور مي خواهد فيلمي بسازد و به دنبال عده اي نابازيگر است و يا حداقل آدم هايي كه كسي آنها را نمي شناسد. روزي آقاي تخت كشيان فيلمنامه را به من دادند و خواستند، من هم خواندم و ديدم كه فيلمنامه نكات بسيار خوبي دارد و مهم ترين نكته اش نيز اين بود كه فيلم اين گونه نيست كه بخواهد به دين آويزان شود و پشت دين حرف خود را بزند و به نظرمن يك فيلم ديني و انساني بود و اين براي من خيلي جالب بود. من زماني به بازي دعوت شدم كه اكثر بازيگران انتخاب شده بودند.

وي گفت: من هم از آنجايي كه دوست دارم هميشه نقش هاي متفاوتي بازي كنم نقش حاج خالقي را پذيرفتم و دراين نقش سعي كردم پدرم را بازي كنم و به خوبي موفق به اين كار شدم.

وي افزود: من بيشتر دوست دارم در آثارم بديهه پردازي كنم و آقاي عسگرپور دست من را به راحتي باز گذاشت و ما به خوبي همديگر را درك مي كرديم و در بديهه پردازي من بسيار راحت بودم.

بابك حميديان بازيگر نقش اصلي فيلم نيز گفت: بهترين آرزو و لذت من اين است كه در بازيگري خودم نباشم و خيلي نسبت به خودم فرق كنم و از اينكه با چهره خودم در مقابل دوربين نبودم، خيلي لذت بردم و همه اينها را از كارگرداني خوب آقاي عسگرپور دارم واساسا فيلم قدمگاه تشخيص بازيگري من شده است.

وي درپاسخ به اين پرسش كه اولين بازي مقابل كيانيان چگونه بود، گفت: وقتي قرار شد در مقابل آقاي كيانيان بازي كنم، دوست داشتم كاش به دنيا نيامده بودم.