داستان مرموز قتل‌هایی که به یک زن گره می‌خورد

«جای پای قندیل‌ها» و «نمایشنامه سگدانی و ساعت عمو اسکندر» در سال 1381 منتشر شده بودند. از سال 1389، وی دست به کار انتشار رمان‌ها و داستان‌هایش شد. رمان «هویت» و «روزگار به سر آمده» داستان‌هایی است که توسط روزنامه ایران منتشر شدند.

 

انتشارات الهام اندیشه نیز رمان «آینه‌خانه» و «سی‌دل» را از وی دریافت کرد که رمان «آینه‌خانه» در بهار 1391 منتشر شد و «سی‌دل» فرآیندهای اداری خود را برای انتشار دنبال می‌کند.

پشت جلد کتاب، توضیحی کوتاه بر این اثر است: «... کورش جرات کندن نگاه خود را از چهره‌ خیس پری نداشت، واقعاً نمی‌توانست زن را موجودی غیر از همسر خود فرض نماید. جانوری بی‌رحم که صورتی پری‌گونه اما روحی خبیث دارد و دم خود را نیز زیر آب پنهان ساخته بود. با تلاطم آب، بالا و پایین می‌رفتند، آب حلقومشان را از دهان خارج می‌ساختند و برای لحظه‌ای چشم از یکدیگر برنمی‌داشتند...»

 

 

رمان ساختاری سینماگونه دارد و بیشتر شبیه به فیلم‌های سینمایی است که در سال‌های گذشته در سینمای کشور دیده‌ایم. روایت آن تصویری شبح‌وار را دنبال می‌کند: مردی همراه همسر خود راهی سفر شمال می‌شود اما ماجرایی عجیب رخ داده است. او همسرش را می‌بیند اما بقیه نمی‌توانند کسی را ببینند. در این میان قتل‌هایی رخ می‌دهد و ماجرا پیچ‌وتاب می‌خورد...

مشگلاتی رمان خود را در کات‌های سریع نوشته است. کتاب سریع پیش می‌رود، لوکیشن‌های مختلفی دارد و دیالوگ‌های آن کوتاه و به اندازه هستند. خواننده می‌تواند سوار موج کتاب شده و به راحتی در آن پیش برود.

 

رمان به این شکل شروع می‌شود:‌ «پری این حق را به خود می‌داد که هرچه دلش خواست بگوید و همیشه هم برای تمام حرف‌هایی که می‌زد دلیل و برهان می‌آورد. او پس از دقایقی فکر کردن انگار که با پی بردن به مطلبی خاص بهت‌زده شده باشد خطاب به شوهرش گفت: کورش! حق تو داشتنِ زنی خیلی بهتر از من است!
کورش خنده آرامی کرد و پاسخ داد: خدا را به‌خاطر این بی‌سلیقه بودن صدهزار مرتبه شکر می‌کنم!
لبخند زیبایی بر لبان زن نقش بست و چشمانش از خوشحالی برق زدند.
واقعاً هم کورش عاشق همسر خودش بود. خیلی‌ها از زبان او این جمله را شنیده بودند که اگر خداپرست نبودم پری را می‌پرستیدم!