می گویند سرانه فضای سبز شهر خرم آباد از استانداردهای موجود پایین تر است؛ این جمله را بارها از زبان مسئولین و کارشناسان حوزه محیط زیست شنیده ایم اما سخن قابل تامل این است که آیا به راستی برای حفظ همین فضای سبز فعلی تمام تلاش خویش را به خرج داده ایم؟
آن هنگام که شهروندی برای باز کردن دید مغازه اش به هر دری می زند تا درخت به تعبیر خودش "مزاحم" را بیمار کرده و در نهایت مجوز قطع آن را بگیرد آیا قبل از آن به این نکته اندیشیده است که نفس های عادی روزانه اش به همان درخت گره خورده است؟
قطع درختان برای توسعه پیاده رو
آیا به راستی تعریض خیابان و پیاده رو را تنها با قربانی کردن درختان می توان عملی کرد و از سر راه برداشتن یک درخت کهنسال تنها راه حل موجود است؟
بدون شک افت سرانه فضای سبز شهر چالشی است جدی که همواره نگرانی مسئولین و شهروندان را در پی داشته و دارد اما آیا تنها ابراز نگرانی می تواند راهگشای مشکلات پیش روی باشد! امروز شهر خرم آباد به عنوان مرکز استان لرستان با چالش جدی فضای سبز شهری روبروست و رفع این مشکل یک همت همگانی را طلب می کند؛ فرهنگ سازی نخستین موضوعی است که در گام نخست می تواند یک موج مثبت را در جامعه ایجاد کرده و همه شهروندان را نسبت به حفظ فضای سبز موجود تشویق کند.
بر اساس شرایط اقلیمی و جغرافیایی که شهر خرم آباد با آن روبروست ایجاد فضای های سبز جدید حتی به شکل عمودی می تواند در قالب یک طرح کارشناسی شده و راهبردی خرم آباد را به یکی از سبزترین شهرهای ایران تبدیل نماید.
این در حالی است که در سالهای اخیر برخی از درختان قدیمی شهر خرم آباد به بهانه های مختلف قطع شده اند و امروز تنها ردپای آنها در کنار عابرین پیاده به جای مانده است.
در مدیریت کلان شهری گسترش خیابانها، پیاده روها و در کل فعالیت های عمرانی می تواند سبب از بین رفتن پوشش سبز شهر شود اما در مدیریت نوین شهری برای به حداقل رساندن تخریب ها راهکارهای موثری نیز پیشنهاد و عملیاتی شده است.
جابجایی درختان در یکی از استانهای کشور
به دیگر سخن تنها قربانی کردن درختان ما را با شتاب بیشتری به توسعه نمی رساند بلکه در بلند مدت از آثار مثبت توسعه کاسته و در نهایت هزینه های جدیدی را به شهر تحمیل می کند!
امروزه جابجایی درختانی که در مسیر توسعه قرار می گیرند به یکی از موضوعات مهم مدیریت فضای سبز شهری تبدیل شده که باید در برنامه های کلان شهری خرم آباد نیز گنجانده شود؛ جای بسی خوشحالی است که در بسیاری از شهرهای ایران همچون شیراز و اصفهان برنامه انتقال درختان با موفقیت همراه بوده که این خود یک نکته مثبت محسوب می شود.
البته لازم به ذکر است که نوع و سن درخت در نحوه جابجایی تاثیر داشته و حتی در برخی موارد طرح جابجایی درختان قدیمی موثر واقع نشده است اما با این همه ما وظیفه داریم تلاش خویش را برای حفظ فضای سبز موجود به کار ببندیم.
به هر روی آنچه که در این بین از اهمیت فوق العاده بالایی برخوردار است حفظ فضای سبز موجود شهر خرم آباد بوده زیرا یک اکوسیستم شهری زمانی می تواند شهروندانی سالم را حفظ کند که بر اساس یک چیدمان طبیعی پایه ریزی شده باشد.
................................................
نظر شما