به گزارش خبرگزاری مهر، این تحولات سیاسی با برگزاری نخستین انتخابات عمومی پس از سال ها حکومت نظامیان در این کشور و آزادی خانم آنگ سان سوچی رهبر مخالفان دولت از حبس خانگی 20 ساله آغاز شد.
این تحولات سرعت بسیار زیادی به خود گرفت به طوری که درمدت بیش از یک سال سوچی محبوس در خانه به نماینده مجلس این کشور تبدیل شد و بسیاری از مقامات و رهبران کشورهای دنیا درخلال سفر به این کشورعلاوه بر رییس جمهور و مقامات دولتی با رهبر مخالفان دولت این کشور نیز دیدار کرده اند.
آنگ سان سوچی کیست؟
آنگ سان سوچی فرزند آنگ سان بنیانگذار ارتش نوین میانمار (برمه قدیم) و از مذاکره کنندگان استقلال کشورش از انگلستان است که پس از کشته شدن پدرش که همزمان با استقلال میانمار به وقوع پیوست، کشور را برای ادامه تحصیل ترک می کند.
سوچی در سال 1988 برای دیدار مادر و همچنین رهبری جنبش دموکراسی خواهی میانمار به کشورش بازگشت و پس از آن از میانمار خارج نشد.
حکومت برمه بارها درخواستهای مکرر شوهر سوچی برای دریافت ویزا را علی رغم درخواست مستقیم کوفی عنان و پاپ ژان پل دوم رد کرد.
حکومت نظامی برمه در عوض پیشنهاد داد که آنگ سان سوچی برای دیدار او از کشور خارج شود اما او پس از خروج موقت از بازداشت خانگی به دلیل اینکه می دانست در صورت خروج دیگر اجازه ورود به کشور را نخواهد یافت از این کار امتناع کرد.
سرانجام همسر آنگ سان سوچی در سال 1999 و در سن 53 سالگی بر اثر ابتلا به سرطان درگذشت.
سوچی و حزب اتحادیه ملی برای دموکراسی درانتخابات ملی سال 1990 که شورای نظامی میانمار دربرابر فشارهای سیاسی مجبور به برگزاری آن شد، با وجود تنگناهای آشکار و پنهان ایجاد شده از سوی نیروهای نظامی، نزدیک به ۸۰ ٪ کرسیهای مجلس انتخابی را به دست میآورد.
آنگ سان سوچی نخستین نخست وزیر برگزیده مردم میشود اما نیروهای نظامی از پذیرش نتیجه انتخابات سر باز میزدند و قدرت را در دست میگیرند و حبس سوچی و دیگر مخالفان ادامه پیدا می کند. وی در سال 1991 میلادی برنده جایزه صلح نوبل شد ولی بدلایلی پس از 22 سال هنوز موفق به دریافت آن نشده است .
سرانجام آنگ سان سوچی در13نوامبر 2010 ( آبان ماه سال 1389) از حبس خانگی آزاد شد و همزمان با منحل شدن فعالیت شورای نظامی در این کشور و مراسم تحلیف ریاست جمهوری دولت غیرنظامی میانمار فعالیت سیاسی خود را از سر گرفت.
میانمار که علی رغم داشتن منابع طبیعی غنی دارای مشکلات اقتصادی زیادی است با هدف لغو تحریم های کشورهای غربی، سیاست اصلاحات و فضای نسبی باز سیاسی را در کشور ایجاد کرده و انتظار داشته است با انجام این اصلاحات تحریم ها لغو و یا تعلیق شوند.
هر چند بسیاری از تحریم ها هنوز بر قوت خود باقی و تلاش دولتمردان میانمار برای جذب سرمایه گذاری های خارجی در این کشور به نتیجه کامل نرسیده است اما اتحادیه اروپا با لغو تحریم های خود بر علیه این کشور گام مهمی در بیرون آوردن میانمار از انزوا برداشته است، اما مقامات آمریکایی همچنان برای اعمال فشار بر دولت میانمار به منظور خاتمه دادن به خشونتهای قومی بر تحریمهای خود بر این کشور اصرار میورزد.
تغییر فضای سیاسی در میانمار و افزایش قابل توجه سفر رهبران و مقامات کشورهای جهان به این کشور همچون نخست وزیر انگلیس، رئیس جمهوری کره جنوبی و وزاری خارجه آمریکا ، فرانسه و کاترین اشتوین طی سال گذشته و جاری باعث شده است نظرات بسیاری از فعالان سیاسی و اقتصادی بین المللی به این تحولات جلب شود.

کشور میانمار امروز مانند یک زمین دست نخورده و مهیا برای سرمایه گذاری مورد توجه بسیاری از کشورهای جهان قرار دارد به طوری که کشورهای منطقه جنوب شرق آسیا سرمایه گذاران و فعالان اقتصادی خود را برای حضور بیشتر در این کشور تشویق می کنند.
به همین منظور دولت میانمار با لغو روادید برای گردشگران کشورهای عضو اتحادیه آسه آن و بازرگانان و تجار کشورهایی که با این کشور مبادلات تجاری دارند سعی کرده است موانع رفت و آمد اتباع خارجی به این کشور را از میان بردارد.
میانمار که تا یک سال گذشته برای تصدی ریاست اتحادیه " آسه آن" مورد انتقاد اعضای این اتحادیه قرار می گرفت و امکان تصدی این پست برای این کشور مهیا نشد، امروز به صراحت از سوی دبیر کل این اتحادیه نه تنها دیگر تهدید محسوب نشده بلکه رضایت از روند توسعه اصلاحات در این کشور مورد تاکید قرار می گیرد.
توسعه آموزش:
توسعه آموزش در میانمار که سال ها انزوا را پشت سر گذاشته یکی از نکات کلیدی در توسعه این کشور است، به طوری که آموزش برای کودکان بر خلاف استانداردهای بین المللی تا 9 سال بوده و مراکز آموزش عالی نیز در این کشور گسترش و توسعه مناسبی نداشته است.
به دلیل سال ها حکومت نظامیان در این کشور بسیاری از نیروهای متخصص به کشورهای دیگر مهاجرت کرده اند و رییس جمهوری میانمار همزمان با اجرای اصلاحات در این کشور با وعده تامین شغل برای میانماری های مقیم کشورهای خارجی از آنها خواسته است به کشورشان بازگردند.

مهاجرت میانماری ها به کشورهای دیگر و کشورهای همسایه رشد زیادی طی سال های گذشته و پیش از اصلاحات داشته به طوری که 80 درصد از کارگران مهاجر ثبت شده در تایلند (600 هزار کارگر) میانماری هستند و بسیاری از پناهجویان میانماری سالهاست در اردوگاه های پناهجویان در مرزهای کشورشان با همسایگان خود زندگی می کنند.
درگیری های قومی و سرکوب اقلیت های معترض:
درگیری های قومی و سرکوب اقلیت های معترض توسط دولت میانمار یکی دیگر از مسایل و مشکلاتی است که دولت این کشور در مسیر اصلاحات با آن روبروست.
بر اساس آمار رسمی دولت میانمار بیش از 100 گروه اقلیت در این کشور وجود دارند که به دلیل عدم توسعه یافتگی، درگیری های قومی و برخورد دولت با این گروهها در سالهای گذشته بسیار معمول بوده است.
سرکوب خشونت بار اقلیت های قومی یکی از مواردی است که دولت میانمار به دلیل آن متهم به عدم رعایت حقوق بشر شده است و تحریم های کشورهای غربی نیز بیشتر با توجه به عملکرد نامناسب دولت میانمار در زمینه رعایت حقوق بشر بوده است.
"تین سین" رییس جمهوری میانمار با تاکید بر حل معضل درگیری های قومی در این کشور در نخستین مراحل اجرای اصلاحات سیاسی از تمامی اقلیت های این کشور خواست منازعات خود را برای رسیدن به یک میانمار توسعه یافته کنار گذارند.
آزادی مطبوعات :
مطبوعات میانمار نیز که از کودتای سال 1962 با محدودیت های رسانه ای عمده ای از طرف دولت های نظامی حاکم بر این کشور روبرو بوده اند پس از انتخابات ماه آوریل سال گذشته با انجام اصلاحاتی روبرو شده اند و وزارت اطلاعات میانمار تصمیم دارد در ادامه این اصلاحات با همکاری سازمان فرهنگی، علمی، آموزشی سازمان ملل (یونسکو) پیش نویس قانون مطبوعات این کشور را تهیه کند.
مطبوعات میانمار بر اثر محقق نشدن آزادی های پیش بینی شده در قانون اساسی همواره با آزادی های بیان شده در قانون اساسی این کشور با محدودیت های رسانه ای عمده ای روبرو بوده است.
در گزارش خبرنگاران بدون مرز در سال 2010 میانمار از بین 178 کشور رتبه 174 را به خود اختصاص داده بود و از سال 2010 و پس از برگزاری نخستین انتخابات عمومی در این کشور مطبوعات این کشور امیدوار شدند تا مطالبات خود یعنی آزادی های پیش بینی شده در قانون اساسی این کشور محقق شود و تا حدودی از محدودیت های ایجاد شده توسط دولت نظامی این کشور رها شوند.
دولتمردان میانمار امیدوار هستند با اجرای اصلاحات در این کشور بتوانند دوره ای جدید از شکوفایی در این کشور را رقم بزنند اما در این مسیر سهم خواهی دیگر کشورها مانند آمریکا و انگلیس و نفوذ در این کشور همسایه چین می تواند حرکت میانمار در مسیر اصلاحات را تحت تاثیر قرار دهد.
نظر شما