به گزارش خبرنگار مهر، ولی‌الله فتحی (فاتح) در سال 1320 در فرزیان از توابع الیگودرز در استان لرستان متولد شد و تحصیلات ابتدایی و متوسط را در هنرستان صنعتی تهران و دوره عالی شبانه را همزمان با کار و خدمت برای دولت در رشته زبان و ادبیات ایتالیایی در مدرسه عالی ترجمه (دانشگاه علامه طباطبایی) به پایان رساند. وی در سال 1342 به استخدام وزارت اقتصاد وقت درآمد و در سازمان بنادر و دریانوردی ابتدا به عنوان تکنیسین فنی مشغول شد و مدارج مختلف اداری در بنادر تابعه و سازمان مذکور را طی کرد.
فاتح به مدت 18 سال به عنوان مامور و بعد از بازنشستگی در سمت مشاور بندری سازمان عمران کیش سابق و سازمان منطقه آزاد کیش و شرکت‌های تابعه خدمت کرده و در راه‌اندازی منطقه آزاد کیش و بندرگاه کیش، بندرگاه میرمهنا در جزیره کیش، بندر چارک و مطالعات اولیه بندرگاه آفتاب نقش موثری ایفا کرد. وی به زبان‌های آلمانی، ایتالیایی و انگلیسی آشنایی داشته و مقالات زیادی در زمینه‌های بندری، دریایی، اقتصادی، اجتماعی و انتقادی از او در نشریات صنعتی چاپ شده است. فتحی یکی از بنیان‌گذاران مجله «کهکشان» بوده و بعضی از سروده‌هایش در این نشریه و سایر نشریات و جراید کیش، به چاپ رسیده است.
گردآوری آثار فتحی از سال 1365 و به صورت جدی‌تر از سال 70 آغاز شد و تاکنون به غیر از مقالات، بیش از 10 جلد کتاب از این نویسنده و شاعر منتشر شده است. مجموعه‌های شعر «شبی با دریا»، «از کیش تا تهران»، «کتاب عشق»، «سبز غزل»، «زرد غزل»، «سرخ غزل»، «ترانه‌های سپید»، «نغمه‌های عاشقی» و «چشم دل می‌گرید» تا به حال از فتحی منتشر شده است.
کتاب «دیگر نواها» هم مانند «نغمه‌های عاشقی» شامل اشعار سپید فتحی است. سید محمود سجادی شاعر و محقق ادبی، در مقدمه‌ای که برای این کتاب و دیگر آثار فتحی نوشته، آورده است:
من اعتقاد دارم اختلاف غزلیات حافظ در گردآوری‌ها و نشرهای متعدد مربوط به خود حافظ است. و این خود حافظ بوده که در شعرهایش اصلاحاتی یا به قول امروزی‌ها ویرایش‌هایی انجام داده. کاش آقای فتحی هم شعرهایش را بارها بازخوانی و ویرایش کند. من چون خود شاعرم اگر می‌خواستم با دید انتقادی و اصلاحی به شعرهایش نگاه کنم و آن‌ها را مورد حکّ و اصلاح قرار دهم، بیم آن می‌رفت که اصلالت زبان شاعرانه ایشان تحت‌الشعاع سلایق و علایق شعری من قرار گیرد و زبانمان در هم تخلیط شود. لذا کوشیدم تا زبان شاعرانه فتحی با همه ویژگی‌هایش دست نخورده باقی بماند.
اصولا منتقدان شعری که خود شاعر هم باشند نمی‌توانند منتقدان خیلی معتمدی باشند چرا که معمولا معیارها و ضوابط و ذوق شعری خودشان را در نظر می‌گیرند و این موضوع باعث می‌شود تا مجموعه شعر مورد ویرایش یا نقادی به زبان شاعر ویرایش‌گر نزدیک‌تر شود. من از این کار به جد پرهیختم و این مهم را به عهده خود شاعر گذاشتم که در ویرایش‌های بعدی مسائل پیشنهادی من و سایر منتقدان را در صورتی که قبولشان داشته باشد، اعمال نماید.
وی در قسمت دیگری از مقدمه اش نوشته است:
آقای فتحی اهل لاف و گزافه نیست، ولی به خوبی می‌داند که لاف از سخن چون دُر توان زد. و نیز به خوبی می‌داند که حافظ عزیز ما و آسمانی ما می‌توانسته در زمان حیات خجسته و پربارش شعرهای بیشتر و پر بیت‌تری بگوید. اما این کار را نکرده شعر خود را بارها و بارها مرور کرده و در آن تغییراتی به وجود آورده است.
شعر «رویای پرواز» را از این کتاب می‌خوانیم:
به رویا می‌کنم پرواز / روم تا قله مستی / خیالم در تکاپویست / کجا، کی می‌رسم تا مرز آن هستی؟ / به آن‌جایی که آن سدره نشینان حرم را هم / نشانی هست و رازی هست! / ولی کی توانم ره گشایم / خود به آن وادی چون اعجاز / خیالم می‌شود آخر به تلخی / که هر چه می‌روم / آغاز راه هست و ندارد هیچ پایانی / به فکرم می‌رود / مستی که مستی، باش / ولی کو راه جانان و کجایست / مرز آن هستی؟ / کجایست کوشش / شیرین چون آغاز؟ / بگو این ما کجا و / آن ره پر راز / کجایست آن ره ماوا و هم اعجاز؟ / و ما عاجز ز آن راهت / و اینگونه است ز جایت جمله حیرانیم! / به آخر می‌رسیم جایی / نداریم رفعت ادراک عشقت را / و هم از حکمتت چیزی / نمی‌دانیم، / نمی‌دانیم و / نادانیم.
شعر «عشق اهورایی» هم از این کتاب، به این شرح است:
نور هستی، تویی و دنیا نور / نور آسمان‌ها و نور زمین! / نور تو هست به هر دل مشتاق / بر دل اهل فضل و اهل یقین! / نور دل‌های آن معاشران سحر / بهتر از نور آن مه و مهتاب / بر دلاشان نشسته زان نورت / وه چه حال و هوای شیدایی! / نور خورشید و ماه و آن ستاره‌های قشنگ / همه نور افشان و وه چه رویایی! / هر کجا عاشقان به راز و نیاز / سر به سجده / چه راه زیبایی. / آسمان‌ها همه به ذکر سجود / در ره عشق آن اهورایی
«دیگر نواها» با 276 صفحه، شمارگان هزار و 500 نسخه و قیمت 3 هزار و 900 تومان منتشر شده است.
نظر شما