خبرگزاری مهر - گروه فرهنگ و ادب: دکتر عطاءالله کوپال ویراستار علمی «درِ گشوده» در مقدمه خود و برای معرفی کتاب «درِ گشوده، نظریههایی پیرامون بازیگری و تئاتر» مینویسد: «... اگر بتوان سِر لارنس اُلیویه را در میانه قرن بیستم، بزرگترین کارگردان تئاتر آن دوران قلمداد کرد، بیتردید پیتر بروک برجستهترین کارگردان تئاتر جهان در پایان قرن بیستم و آغاز سده بیستویکم بوده است. او در ابتدای فعالیت هنری خود، همکاری خویش را با بنیاد رویال شکسپیر آغاز کرد، اما به زودی از شیوه اجراهای متعار، دست کشید و با اجرای نمایش ماراساد دست به نوآوری و تجربهگری نوینی زد و از آغاز دهه 1970 به یکی از مهمترین کارگردانان تجربهگرای جهان تبدیل شد.

بروک با سابقه گسترده و حضور خود در کشورهای گوناگون، در نقش یک پیر دانا، تجربیات خود را به صریحترین زبان ممکن در کتاب مینویسد. برای او صرف هنر و نمایش مهم است و اهمیتی به حواشی نمیدهد و بیشتر از هر چیزی در جملات خود سعی میکند خواننده را به سمت همین مسئله سوق بدهد تا در ورای مسائل جزئی و بیاهمیت، به هنر به شکل هنر و به نمایش، به شکل نمایش نگاه کند و با دیدی حرفهای زندگی فرهنگی خود را بسازد و پیش ببرد.
میدانم که هر واژهای، هر پیامی، تنها برای یکبار میتواند مورد استفاده قرار گیرد و سپس بهوسیله گروههای مختلف، با توجه به اهدافشان استخراج و مورد تحریف واقع شود. بنابراین، من پیامی برای شما ندارم؛ تنها آرزوی قلبی من این است که کار شما بتواند منعکسکننده کیفیت شگفتآور عشق، دلسوزی و پایداریای باشد که از مدتها قبل، بهخوبی در مردم ایران و در هنر منحصر به فرد و خلاقانهشان میشناختم.»
«درِ گشوده» از تجربیات سالیان دراز کار نمایش بروک منشاء میگیرد و در ایران با ترجمه و ویراستاری مناسب عرضه شده است، باشد که این تجربیات در ایران هم دیده شده و موثر باشند.
نظر شما