ابر تیره و تار جهالت و طلعت عُصیان و کُفر سراسر جزیره عربستان را فرا گرفته بود و مردم در بدترین شرایط فرهنگی به سرمی بردند، دخترکشی و تحقیر کردن زنها در جامعه عرب بیداد می کرد، عصری که قرآن شرایط تلخ آن دوره را در بسیاری از آیاتش عنوان می کند "بای ذنب قُتلت".
به فرمایش مولی الموحدین علی(ع) اعراب در حالی زندگی می کردند که بویی از تمدن نبرده بودند، درمیان مارهای سمی و خطرناک روزگار می گذراندند و از گوشت سوسمارهای خطرناک تغذیه می کردند، نه دانشی بود و نه فرهنگی نه تمدنی بود و نه انسانیتی.
در همین روزگاران سیاه، غار حرا واقع در جبل النور شاهد و ناظر پیامبر رحمت بود در حالیکه از این همه جهل و ظلم زجر می کشید، به عبادتها و اعتکافهای طولانی خود در آنجا به سر می برد و و بالاخره رسید آن سحری که فرمان طلوعش صادر شد.
"چه مبارک سحری بود وچه فرخنده شبی" سحرگاه 27رجب آن شب محمد(ص) همه چیز را به گونه ای دیگر در غار حراء می دید همان غار کوچکی که ظرفیت یک نفر را بیشتر نداشت امشب جهانی شده بود.
درب های آسمان باز شدند، ملائک صف در صف منتظر قدوم مبارک رادمرد بزرگ ایستاده بودند و سنگ ریزه های کوه خوش آمد می گفتند، ناگهان ملک وحی فرود آمد و به محمد(ص)فرمان خواندن داد "اقرا" محمد(ص) که سواد خواندن نداشت گفت چه بخوانم؟ بخوان به نام پروردگارت که آفرید انسان را از خون بسته. پروردگار بلند مرتبه ات که به وسیله قلم تعلیم داد انسان را و آنچه را که می دانست.
پیامبر(ص)از عظمت وحی به اضطراب افتاده بود، دوباره گفت: چه بخوانم او را بغل کرد و فشرد و او خواند آیه مبارکه را.
نگار من که به مکتب نرفت وخط ننوشت به غمزه مسئله آموز صد مدرس شد
با خستگی و لرزش از زبان جبرئیل می شنید: ای محمد(ص) تو پیامبر برگزیده خدا هستی و من ملک وحی، جبرئیل هستم و رسول خدا با حالت اضطراب از غار حراء بیرون آمد و به جانب خانه خدیجه روان شد، او به مقام بعثت رسیده بود.
بعثت پیامبر مهم ترین فراز تاریخ اسلام، نزول قرآن و حادثه ای بزرگ در سرنوشت هدایت بشری است.
عظمت این موضوع باعث می شود که خداوند متعال به عنوان مقدمه این امر بزرگ تربیت و پرورش آن را خود به عهده گیرد و ایشان را برای آینده ای دشوار آماده سازد.
ما می بینیم که اولین کلمه ای که به پیامبر(ص)تعلیم داده شد از خواندن و نوشتن است و در واقع بذر شجره طیبه حوزه علیمه در عهد نبوت پاشیده شد.
نخستین آیات وحی در عین آنکه محیط حجاز یک پارچه جهل است، بر مسئله علم و قلم تکیه دارد.
درحقیقت این ایات نخست از تکامل جسم انسان می گوید، از یک موجود بی ارزش مانند علقمه خبر می دهد و بعد از تکامل روح به وسیله تعلیم و تعلم از طریق قلم سخن می گوید.
درآن روز و در آن محیط جهل، ارزشی برای قلم نبود. اما امروزمی بینیم که تمام تمدنها، علوم ها، دانشها، پیشرفتهایی که نصیب جامعه بشریت می شود بر محور قلم دور می زند و به راستی مراد علماء بردماء شهدا پیشی می گیرد.
آغاز دعوت پیامبر(ص) از ذکر خدا وند شروع شد و زندگانیش با ذکر خدا بود و دین مبینش هم یاد خداست.
آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است
یارب این تاثیر دولت درکدامین کوکب است
........................................
کارشناس مذهبی: سیده انسیه سادات موسوی
نظر شما