به گزارش خبرگزاری مهر، "ایگور کروچکف" در مطلبی تحت عنوان "وصیت‌نامه فرعون" در روزنامه "اخبار مسکو" می نویسد: بحران عمیق سیاسی در مصر می‌تواند وارد مرحله رویارویی شدیدی شود که به درگیری‌های جدید خونین و در آینده حتی به جنگ داخلی و تکان‌های جدید در تمام خاور میانه منجر خواهد شد. تا کنون اسلام گرایان و نظامیان، طرفین مناقشه، اعلام کرده‌اند که نامزد آنها برنده انتخابات شده و به احتمال قوی پیروزی نامزد طرف دیگر را به رسمیت نخواهند شناخت.
در ادامه این مطلب آمده است: کمیسیون عالی انتخابات ریاست جمهوری مصر بلا فاصله بعد از پایان رأی‌گیری از دو نامزد درخواست کرد منافع شخصی را بالاتر از منافع دولتی نگذاشته و با استناد به شمارش مستقل آرا پیروزی خود را اعلام نکنند زیرا انتشار نتایج نادرست شمارش آرا در رسانه‌های گروهی می‌تواند مردم مصر را گمراه کند. ولی طرفداران محمد مرسی تا کنون حدود 13 هزار کپی پروتکل‌های نهایی مراکز اخذ رأی را منتشر نموده‌اند که بر پیروزی نامزد اخوان المسلمین گواهی دارد. ستاد انتخابات احمد شفیق، نامزد نظامیان از پیروزی کاندیدای خود با برتری 2-1.5درصد آرا اطلاع داد. احتمال می‌رود که برای حل این اختلافات دوباره داور بیرونی یعنی انبوه مردم در میدان تحریر لازم شوند.
نویسنده این روزنامه به نقل از "یوگنی ساتانوفسکی" رئیس مؤسسه خاورمیانه مسکو می نویسد: در حال حاضر مصر سه گزینه توسعه دارد. راه اول، حفظ زمام امور کشور در دست نظامیانی است که سعی خواهند کرد اسلام‌گرایانی را که تقویت می‌شوند کنار بزنند. این گزینه الجزایر است که مناقشه طولانی و جنگ داخلی را به دنبال دارد. راه دوم، "استفاده از الگوی انقلاب اسلامی سال 1979 در ایران است که اسلامگرایان به قدرت رسیده و جنگ با اسرائیل را شروع خواهند کرد تا نظامیان را در این مناقشه خرد کنند". راه سوم، بی نظمی بر اثر ناتوانی نظامیان و اسلام گرایان به تأمین برتری خود در عرصه قدرت است. ساتانوفسکی معتقد است که انقلاب مصر در هر حال تا سال های زیادی ادامه خواهد یافت.
این روزنامه در ادامه به تظاهرات وسیع طرفداران اخوان المسلمین در قاهره و اسکندریه، و به کاهش مشارکت جوانانی در آن اشاره می کند و می نویسد: جوانان نیروی اصلی انقلاب فوریه سال 2011 را تشکیل می دادند. مشارکت نکردن آنها علت ساده‌ای دارد و آن این است که مردم مصر از بی‌ثباتی و مبهم بودن آینده کشور خسته شده‌اند. این روحیات مردم به نفع نظامیان است.اخوان المسلمین تا قبل از یک هفته پیش هم احساس پیروزی می‌کردند. آنها اکثریت کرسی‌های مجلس را کنترل کرده و از قبل از پیروزی محمد مرسی در انتخابات ریاست جمهوری شادمانی می‌کردند. ولی نظامیان با یک ضربه برنامه‌های آنها بر هم زدند: مجلس را منحل کرده و اختیارات رئیس جمهور را محدود نمودند. حتی اگر مرسی واقعاً رئیس جمهور شود، امکانات سیاسی او محدود خواهد بود. او تنها با اجازه شورای عالی نظامی می‌تواند جنگ اعلام کرده یا از نیروهای مسلح برای برقراری امنیت در داخل کشور استفاده نماید.
ایگور کروچکف در ادامه تحلیل خود از اوضاع مصر آورده است: نظامیان یک برگ برنده در دست دارند و آن اقامه دعوی از طرف حقوقدانان مصر با درخواست منع اخوان المسلمین و حزب آزادی و عدالت وابسته به این جنبش است. دلایلی که برای مستدل کردن این درخواست مطرح شد، این است که اخوان المسلمین به عنوان سازمان اجتماعی به ثبت نرسیده و به مقامات رسمی گزارش عملکرد خود را نداده و حتی منابع تأمین مالی خود را فاش نکرده‌اند. روز سه‌شنبه دادگاه اداری مصر تصمیم گرفت رسیدگی به این شکایات را به ماه سپتامبر موکول کند. اگر نظامیان در آینده نزدیک با اسلام گرایان به توافق نرسند، آنها می‌توانند این مسئله را از راه قضایی حل کنند و با استفاده از الگوی دوران حسنی مبارک، فعالیت مخالفان خود را ممنوع اعلام کنند.
آلکسی مالاشنکو کارشناس مرکز کارنگی مسکو، به روزنامه "اخبار مسکو" گفت: "مهمترین دستاورد مبارک طی ده‌ها سال حکومت، برقراری ثبات در کشور بود. در زمان ریاست جمهوری وی، مصر از مرحله طولانی جنگ‌ها و مذاکرات دشوار خارج شد. این تنها دستاورد مهم او است.
مسکونیوز در ادامه آورده است: ولی مبارک طی ده سال اخیر حکومت خود نخواست یا نتوانست با مشکلات اساسی کشور یعنی فقر و شکاف مالی بین طبقات پایین و بالا مبارزه کند.
مالاشنکو مهمترین مسئله حکومت مبارک را در آن می‌بیند که او تصمیم گرفت تا آخر در مقام خود بماند که در این شرایط ثبات سیاسی به رکود تبدیل شد. ونیامین پوپوف که طی سال‌های زیادی به عنوان سفیر در کشورهای خاور میانه کار کرد، معتقد است که مبارک تنها حرف اطرافیان نزدیک خود را گوش داده و ارتباط با مردم را از دست داد که تصمیم وی مبنی بر اعلام جمال پسر خود به عنوان جانشین، آن واقعیت را به اثبات می‌رساند. جمال برای این مقام مناسب نبود و با مخالفت نظامیان روبرو شد. آنها احساس می‌کردند که او ارتباط با ارتش و با واقعیت را از دست می‌دهد. با وجود اینکه مبارک طی 15 سال اخیر به قهرمان جوک‌های مردم تبدیل شده بود، اکنون دور جدید رویارویی بین نظامیان و اسلامگرایان مصر ممکن است به قدری شدید باشد که مردم این کشور زمان حکومت مبارک را به عنوان عصر طلایی در تاریخ کشور خود یاد کنند.
نظر شما