وضعیت مسلمانان میانمار از زبان مقام ارشد صلیب سرخ/امدادرسانی ادامه دارد

وی گفت: خشونت‌ها در اوایل ژوئن آغاز و عمدتا در نیمه‌ شمالی ایالت راخین به سرعت گسترش یافتند. شهرک‌های موآندا و به ویژه سیتوه بیش‌ترین آسیب‌ها را دیده‌اند. طبق اولین آمارهای رسمی در تاریخ 24 ژوئن، 78 نفر طی خشونت‌ها کشته، 87 نفر زخمی  و بیش از 3000 خانه آسیب دیده‌اند. حداقل 60 هزار نفر تنها در منطقه‌ سیتوِه آواره‌ شده‌ و بسیاری به خانه‌های بستگانشان پناه آورده‌اند. این در حالی است که یک ماه پس از آغاز درگیری‌ها ارائه‌ آمار دقیقی از تعداد افراد آسیب‌دیده هنوز امکان‌پذیر نیست.

 

رینیکر افزود: جدا از تلفات جانی و آسیب‌های مادی، خشونت‌ها بین گروه‌های مختلف پیامدهای جدی به همراه داشته‌است.  بدبینی و ترس نسبت به هم و رفت‌و آمد غیرنظامیان، از جمله کارکنان دولتی و امدادرسانان، دسترسی به خدمات اساسی برای مثال خدمات بهداشتی و نیز امدادرسانی را برای سازمان‌های بشردوستانه اغلب مشکل ساخته است.

 

معاون ریاست نمایندگی کمیته بین المللی صلیب سرخ در آسیا و اقیانوسیه در ادامه تاکید کرد: در چنین فضای متشنجی کسب مقبولیت از سوی افراد جامعه به راحتی امکان پذیر نیست؛ مقبولیتی که برای امدادرسانی توسط سازمان‌های بشردوستانه بسیار حیاتی ا‌ست. برای نهضت صلیب سرخ و هلال احمر، اتخاذ رهیافتی کاملا بی‌طرفانه و بی‌غرضانه از اهمیت بسیاری برخوردار است. افراد جامعه بایستی مطمئن باشند که امدادرسانی تنها بر اساس نیاز افراد آسیب‌دیده و بدون هیچ‌گونه تبعیضی بر اساس نژاد، مذهب یا ملیت انجام می‌شود. زمانی اطمینان گروه‌های مختلف را به دست خواهیم آورد که فعالیت‌های ما با مواضع‌مان همخوانی داشته باشد. تنها راهی که به ما امکان می‌دهد فعالیت‌های خود را انجام دهیم بر اساس اطمینان است. به همین دلیل نیز است که کمیته‌ بین‌المللی صلیب سرخ از محافظین نظامی یا مسلح استفاده نمی‌کند.

 

به گفته وی شرایط پیچیده‌ فعلی عمیقا در تاریخ کشور و بیش از آن در تاریخ منطقه ریشه دارد. موارد مخاطره‌آمیز موضوعاتی هستند مثل پیش‌گیری از خشونت، نیازهای بشردوستانه، پیشرفت اقتصادی، تابعیت و دسترسی به زمین و منابع دیگر. این موضوعات نیازمند راه‌حل‌های سیاسی هستند که کمیته‌ بین‌المللی صلیب سرخ موضعی در این مورد اتخاذ نمی‌کند. همان‌طور که پیش‌تر اشاره شد اولویت‌ کمیته‌ بین‌المللی صلیب سرخ دسترسی به مناطقی است که بتواند در آن‌ها کمک‌های بشردوستانه‌ خود را ارائه دهد. نقش ما ورود به بحث‌هایی با ماهیت سیاسی یا تحلیل علنی وضعیت حاضر نیست. کمیته‌ بین‌المللی صلیب سرخ امیدوار است تا تمام گروه‌ها بتوانند در سازگاری و در محیطی امن به زندگی ادامه دهند. سازمان همچنین از تمام افراد مربوط می‌خواهد تا در مسیر محقق شدن این شرایط اقدام کنند.

 

رینیکر در پاسخ به این سوال که "واکنش صلیب سرخ میانمار و کمیته‌ بین‌المللی صلیب سرخ به این شرایط چیست؟" اظهار داشت: در فاصله‌ کوتاهی پس از شدت گرفتن خشونت‌ها، داوطلبان صلیب سرخ میانمار وارد عمل شدند و در 17 پایگاه اصلی نیازهای بی‌خانمان‌ها را برآورده کردند. این کمک‌ها شامل ارائه‌ کمک‌های اولیه برای حدود 2000 نفر (از طریق بیرون بردن آن‌ها از منطقه)، حمایت‌های روانی برای بیش از 1500 نفر و کمک به تأمین آب و بهداشت عمومی بود. به عنوان نمونه دو دستگاه تصفیه‌ آب برای غیرنظامیان هر دو طرف راه‌اندازی شد؛ یکی در سیتوه و دیگری در روستای تی‌چوانگ. علاوه بر آن میان بیش از 8000 نفر در 16 پایگاه مختلف آب پاکیزه‌ی آشامیدنی تقسیم شد.

 

بر این اساس داوطلبان صلیب سرخ میانمار برای بی‌خانمان‌ها وسایل اولیه مثل مجموعه‌های پخت‌وپز، پارچه‌ ضخیم و ضد‌آب و صابون تهیه و توزیع کردند. آنها همچنین از طریق تأمین امکان دسترسی به تلفن و ایجاد امکان برای نوشتن پیام‌های کوتاه به کسانی که از خانواده‌های خود دور افتاده‌اند کمک کردند تا با آن‌ها ارتباط بگیرند.

 

از 16 ژوئن (27 خرداد) یک گروه اضطراری از سوی کمیته‌ بین‌المللی صلیب سرخ، با کادر محلی و بین‌المللی در سیتوه مستقر شده که با ارائه‌ حمایت‌های فنی، لجستیکی و مالی به صلیب سرخ میانمار یاری می‌رساند. در اقدامی مشترک نیز کمیته‌ بین‌المللی صلیب سرخ و صلیب سرخ میانمار توانسته‌اند تا به حال بدون ایجاد وقفه و بدون همراه‌داشتنِ افراد مسلح رفت‌و‌آمد کنند.

وی افزود: به همان شیوه که در همه جای دنیا عمل می‌کنیم، در صورت نیاز و براساس یک گفت‌وگوی دوجانبه و محرمانه با مقامات مربوط ارتباط می‌گیریم.

 

این مقام کمیته بین المللی صلیب سرخ در تشریح راهکار این کمیته برای امدادرسانی به قربانیان درگیری های فرقه ای میانمار گفت: هدف اولیه‌ ما تمرکز بر نیازهای حیاتی در دو زمینه‌ کلیدی است: مراقبت‌های درمانی و تأمین آب و بهداشت عمومی. صلیب سرخ میانمار و کمیته‌ بین‌المللی صلیب سرخ نیروی ارائه‌‌دهنده‌ کمک‌های اولیه را برای کمک به کارکنان درمانی‌ِ کلینیک‌‌های سیار تأمین می‌کنند. این کلینیک‌ها به‌وسیله‌ مقامات درمانی دولتی و سایر نهادها مثل نظام پزشکی‌ِ میانمار اداره می‌شوند. در مجموع این افراد در 20 تا 25 پایگاهی که توسط این کلینیک‌ها اداره می‌شوند مشغول به کار بوده و بیماران را از هر دو طرف به بیمارستان‌های مربوط می‌رسانند. به‌ هر حال هر دو سازمان به امر تأمین آب آشامیدنی و برطرف کردن مسأله‌ بهداشت‌ عمومی برای افراد بی‌خانمان ادامه‌ خواهند داد.

 

با تکیه بر گردآوری داوطلبان به‌کار گرفته شده از نقاط مختلف کشور توسط صلیب سرخ میانمار و بر اساس یک چرخه‌ دوره‌ای. کارکنان کمیته‌ بین‌المللی صلیب سرخ جدا از تأمین کمک مالی و فنی، به‌طور شبانه روزی با کمک همکاران صلیب سرخ میانمار به کار مشغول هستند و به‌طور مشترک شرایط را بررسی کرده و سایر فعالیت‌‌ها را به انجام می‌رسانند. به‌عنوان نمونه می‌توان به جابه‌جایی داوطلبان و بیماران با وسایل نقلیه‌ای که نشان صلیب سرخ را بر خود دارند اشاره کرد.

 

وی در پایان آینده‌ این عملیات بشردوستانه را اینگونه مورد ارزیابی قرار داد: کار همچنان در مرحله‌ پیشرفت است. پیشرفت حاصله نتیجه‌ توانایی صلیب سرخ میانمار و کمیته‌ بین‌المللی صلیب سرخ است که توانسته‌اند تا به حال "فراتر از محدودیت‌ها" و به‌شکلی مستقل به کار خود ادامه دهند. اما پذیرش همگانی را که رکن اساسیِ واکنش ما به این شرایط انسانی است نمی‌توان نادیده گرفت. ما متعهد هستیم که دلسرد نشده و به کمک‌های خود ادامه دهیم.