علی خلیلی، وارث قانونی و نماینده مرحوم سیدمحمود گلابدره‌ای در انتشار آثار او در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به وضعیت آثار این نویسنده گفت: آثار مرحوم گلابدره‌ای در سه دسته تقسیم می‌شود. نخست آثاری است که او در سال‌های پیش از پیروزی انقلاب اسلامی منتشر کرده است که کتاب «پرِ کاه» نمونه اصلی آن به شمار می‌رود. این آثار همگی گردآوری شده است و من با توجه به اختیارات قانونی‌ای که دارم، مشغول بازخوانی و آماده‌سازی آنها برای چاپ دوباره آنها هستم. البته برخی از این آثار در اختیار برخی ناشران بود که پس از طی مراحل قانونی این آثار آزاد شده و موانع بازنشر آن برطرف شده است.
وی افزود: دسته دیگری از آثار مرحوم گلابدره‌ای نیز آثاری است که در سال‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی منتشر شده است. این آثار به دلایل متعددی چون عدم حضور گلابدره‌ای در ایران و یا بحران‌های شخصی که او در زندگی داشت با وضعیتی اسفناک روبرو شد. من موارد متعددی از این دست آثار سراغ دارم که در آن ناشرانی با مشاهده وضعیت معیشتی مرحوم گلابدره‌ای به شیوه‌ای غیرقانونی و غیرشرعی آثار او را در ازای پرداخت قوت لایموت از وی گرفته‌اند.
خلیلی ادامه داد: دو عنوان از آثار وی در سال‌های گذشته توسط یک ناشر دولتی طی قراردادی به صورت مادام‌العمر در اختیار ناشر در آمده است که شرعا و قانونا دارای ایراد است، اما کاش مساله تنها این بود. این کتاب‌ها با وجود چنین قراردادهایی یا منتشر نشدند و یا با شمارگان بسیار اندکی منتشر شدند.
این روزنامه‌نگار افزود: برای این دو عنوان کتاب سه قرارداد مکتوب تنظیم شده از سوی این ناشر در اختیار من است که در مجموع تا الان 74 سال از عمر آن سه قرارداد سپری شده است. یک عنوان از این کتاب‌ها حتی تا الان چاپ هم نشده است؛ در حالی که بیش از 30 سال از عقد قرارداد انتشار این کتاب می‌گذرد و خب این روزها که عواطف مردم پس از گزارش‌های منتشر شده درباره وضعیت زندگی وی به نوعی جریحه‌دار شده‌اند باید همه بدانند که جماعت روشنفکر وغیرروشنفکر چه جفایی به این نویسنده کرده‌اند.
خلیلی در ادامه به آثار پراکنده مرحوم گلابدره‌ای نیز اشاره کرد و گفت: برخی از این دست آثار در دست دوستان او پراکنده است. در همان روز پنجشنبه 2 عنوان از این آثار به من ارائه شد و هنوز چند عنوان دیگرمانده که باید انتظار کشید تا برای انتشار ارائه شود.
وی ادامه داد: من به مرحوم گلابدره‌ای در زمان حیاتش گفته بودم که خیلی از این آثار را به اشتباه به ناشر داده است، اما چون قراردادش را امضا کرده، نباید بی‌اخلاقی کنیم و جلوی انتشارش را بگیریم. برخی از این آثار در اختیار ناشرانی بوده که از حیث قانونی زمان در اختیار داشتن انحصاری اثر توسط آنها تمام شده است و برخی هم هنوز نه. من در تلاشم که این آثار را به صورت متمرکز منتشر کنم. در این میان اگر ناشری خودش خواست امتیاز اثرش را ارائه دهد که هیچ؛ درغیر این صورت اگر منع قانونی نداشته باشد ما هم مشکلی نداریم. در واقع همه تلاش من این است که حق این آثار به خود آنها برای انتشار بازگردد.
نظر شما