پیام‌نما

إِنَّ‌اللَّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالْإِحْسَانِ وَإِيتَاءِ ذِي‌الْقُرْبَىٰ وَ يَنْهَىٰ عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنْكَرِ وَالْبَغْيِ يَعِظُكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ * * * به راستی خدا به عدالت و احسان و بخشش به خویشاوندان فرمان می‌دهد و از فحشا و منکر و ستمگری نهی می‌کند. شما را اندرز می‌دهد تا متذکّر [این حقیقت] شوید [که فرمان‌های الهی، ضامن سعادت دنیا و آخرت شماست.] * * * حق به داد و دهش دهد فرمان / نيز انفاق بهر نزديكان

۳ مهر ۱۳۹۱، ۸:۲۹

پیامبر اکرم(ص) در نهج‌البلاغه/

همیشه قدردان پیامبر باشیم/ درس امام علی(ع) به مردم

همیشه قدردان پیامبر باشیم/ درس امام علی(ع) به مردم

خبرگزاری مهر ـ گروه دین و اندیشه: امام علی(ع) در کلام خود به مردمان می‌آموزد تا همیشه قدردان پیامبر باشند و خداوند کریم را از اعطای این موهبت بزرگ، وجود گرامی پیامبر اکرم(ص) در میان انسان‌ها، شاکر باشند.

پیامبر اکرم(ص)، میزان حق

امام علی(ع) در نهج‌البلاغه پیامبر اکرم(ص) را به‌عنوان میزانی برای حق یاد می‌کند. عباراتی چون: پیشوای پرهیزکاران، چراغ راه، مسلک او مسلکی صحیح و شکوفا، سخنش قانون، روش او میزان و جداکنندة حق از باطل، منش او عدالت محض و...

و در فرازی نیز فرمود: وَ خَلَّفَ فِینَا رَایَةَ الْحَقِّ مَنْ تَقَدَّمَهَا مَرَقَ وَ مَنْ تَخَلَّفَ عَنْهَا زَهَقَ وَ مَنْ لَزِمَهَا لَحِقَ؛ و پرچم حق را فرا راهمان افراشت. آرى، هرکه از آن پیش تاخت خود را از دین خارج ساخت، و هرکه از آن واپس ماند در چاه هلاکت افتاد، و آن که همراه او ماند به حق دست یافت.1

رسالت پیامبر اکرم(ص)

حضرت امیرالمؤمنین(ع) در نهج‌البلاغه به تبیین موضوع رسالت پیامبراکرم نیز پرداخته است. امام(ع) رسالت پیامبر را در بیدارگری و انذار مردم می‌داند و می‌فرماید: إِنَّ اللَّهَ بَعَثَ مُحَمَّداً (صلى‏ الله ‏علیه ‏و آله) نَذِیراً لِلْعَالَمِینَ وَ أَمِیناً عَلَى التَّنْزِیلِ: به ‌راستى خداوند، محمد مصطفى را-  درود خدا بر او و خاندانش-  براى جهانیان بیدارگر و بیم‏دهنده برانگیخت و او را امین وحى خویش ساخت.2

امیرالمؤمنین(ع) می‌کوشد تا اهداف رسالت پیامبراکرم(ص) را تبیین کند. اهدافی چون: آشکار شدن حق و برملا شدن باطل، رستگاری انسان‌ها، پیکار با طاغیان و سرکشان...3 چنانکه فرمود: أَرْسَلَهُ بِأَمْرِهِ صَادِعاً وَ بِذِکْرِهِ نَاطِقاً فَأَدَّى أَمِیناً؛ او را فرستاد تا به فرمانش کفر و جهل را درهم کوبد و نام و یادش را به همه گوید. او هم امانت را پاس داشت.4

امام علی(ع) در نهج‌البلاغه به بیان  تلاش‌های پیامبر اکرم(ص) در راه هدایت مردمان پرداخته و لطف و علاقه آن بزرگوار به هدایت عامه مردم را گوشزد می‌کند. تلاش‌هایی که پیامبر(ص) بزرگوار بی هیچ اجر و مزدی در راه خداوند انجام می‌داد تا مسئولیت سنگین رسالت را به احسن وجه انجام داده باشد.

ازاین ‌رو فرمود: یَسُوقُهُمْ إِلَى مَنْجَاتِهِمْ وَ یُبَادِرُ بِهِمُ السَّاعَةَ أَنْ تَنْزِلَ بِهِمْ یَحْسِرُ الْحَسِیرُ وَ یَقِفُ الْکَسِیرُ فَیُقِیمُ عَلَیْهِ حَتَّى یُلْحِقَهُ غَایَتَهُ إِلَّا هَالِکاً لَا خَیْرَ فِیهِ حَتَّى أَرَاهُمْ مَنْجَاتَهُمْ وَ بَوَّأَهُمْ مَحَلَّتَهُمْ فَاسْتَدَارَتْ رَحَاهُمْ وَ اسْتَقَامَتْ قَنَاتُهُمْ: و همواره به راه نجاتشان هدایت نمود و پیش از آنکه رستاخیزشان فرارسد آنان را آماده ساخت، و در راه ماندگان و شکسته بالان را دست گرفت و یاریشان کرد تا به مقصد رسند-  مگر آنها را که خود راه هلاکت را برگزیدند و از هر چیزى مى‏گریختند -  تا سرانجام به سر منزل سعادت رساندشان و در خانه امن و امان نشاندشان، و حال و روزشان سامان گرفت، و فراوانى و نعمت به رویشان ریخت.5

دعا برای پیامبر(ص)

امام علی(ع) در کلام خود به مردمان می‌آموزد تا همیشه قدردان پیامبر باشند و خداوند کریم را از اعطای این موهبت بزرگ، وجود گرامی پیامبراکرم در میان انسان‌ها، شاکر باشند. ازاین‌رو در اکثر قریب به اتفاق خطبه‌هایش پس از ذکر و یاد خداوند و شمارش نعمات الهی بر پیامبر اکرم درود فرستاده و از آن وجود مقدس یاد می‌کند و برخی ویژگی‌هایش را به فراخور حال برمی‌شمرد.

به‌عنوان مثال در خطبه دوم این ‌گونه از پیامبراکرم(ص) یاد می‌کند: «...وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ أَرْسَلَهُ بِالدِّینِ الْمَشْهُورِ وَ الْعَلَمِ الْمَأْثُورِ وَ الْکِتَابِ الْمَسْطُورِ وَ النُّورِ السَّاطِعِ وَ الضِّیَاءِ اللَّامِعِ وَ الْأَمْرِ الصَّادِعِ ...: ... و گواهى دهم که محمد (ص) بنده او و پیامبر اوست. او را به آیین پرآوازه و نامدار، و دانشى رسیده از راه روایت و آثار، و منشور فراهم آمده در نوشتار، و نور درخشنده و فرمان قاطع و روشن گسیل داشت... .»

امیرمؤمنان در فرازهایی از نهج‌البلاغه پس از یادکرد بخشی از ویژ‌گی‌ها، زحمات و فداکاری‌های پیامبراکرم لب دعا گشوده علو درجات برای آن وجود عالی‌مقام طلب می‌کند. در واقع به انسان‌ها یادآوری می کند که آدمی در هر مقامی نیازمند دعا است و دعای بندگان در حق حتی بزرگترین خلق خدا نیز کارساز است: «وَ رَسُولُکَ بِالْحَقِّ رَحْمَةً اللَّهُمَّ اقْسِمْ لَهُ مَقْسَماً مِنْ عَدْلِکَ وَ اجْزِهِ مُضَاعَفَاتِ الْخَیْرِ مِنْ فَضْلِکَ اللَّهُمَّ أَعْلِ عَلَى بِنَاءِ الْبَانِینَ بِنَاءَهُ وَ أَکْرِمْ لَدَیْکَ نُزُلَهُ وَ شَرِّفْ عِنْدَکَ مَنْزِلَتَهُ وَ آتِهِ الْوَسِیلَةَ وَ أَعْطِهِ السَّنَاءَ وَ الْفَضِیلَة: پروردگارا، از آسمان عدل خویش بهره‏اى بدو بخش و دریا دریا خیرات و برکاتت را بر او فرو ریز. پروردگارا، بارگاه دین او را بر هر بنایى بر افراز، و جایگاه او را در پیشگاهت بزرگ دار، و بر قدر و مرتبه او در آستانت بیفزا، و ابزار پیشرفت در اختیارش بگذار، و بدو برترى و کرامتى افزون بخش.»6

پی نوشت:

[1]همان، خطبه99.

[2]نهج‌البلاغه، خطبه26.

[3]نک: خطبه‌های 99،103...

[4]همان، خطبه99.

[56]همان، خطبه103.

[67]نهج‌البلاغه، خطبه105.

کد خبر 1703190

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha