پیام‌نما

الَّذِينَ أُخْرِجُوا مِنْ دِيَارِهِمْ بِغَيْرِ حَقٍّ إِلَّا أَنْ يَقُولُوا رَبُّنَا اللَّهُ وَ لَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَهُدِّمَتْ صَوَامِعُ وَبِيَعٌ وَ صَلَوَاتٌ وَ مَسَاجِدُ يُذْكَرُ فِيهَا اسْمُ‌اللَّهِ كَثِيرًا وَ لَيَنْصُرَنَّ‌اللَّهُ مَنْ يَنْصُرُهُ إِنَّ‌اللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ * * * همانان که به ناحق از خانه‌هایشان اخراج شدند [و گناه و جرمی نداشتند] جز اینکه می‌گفتند: پروردگار ما خداست و اگر خدا برخی از مردم را به وسیله برخی دیگر دفع نمی‌کرد، همانا صومعه‌ها و کلیساها و کنیسه‌ها و مسجدهایی که در آنها بسیار نام خدا ذکر می‌شود به شدت ویران می‌شدند؛ و قطعاً خدا به کسانی که [دین] او را یاری می‌دهند یاری می‌رساند؛ مسلماً خدا نیرومند و توانای شکست‌ناپذیر است. * * كسى كاو دهد يارى كردگار / بود ياورش نيز پروردگار

۹ مهر ۱۳۹۱، ۸:۱۹

امر به معروف و نهی از منکر/

روشنفکرزدگی عامل مهجوریت امر به معروف/ کم کاری در انتقال فرهنگ دینی به نسل جدید

روشنفکرزدگی عامل مهجوریت امر به معروف/ کم کاری در انتقال فرهنگ دینی به نسل جدید

مدیر ادیان و فلسفه دانشگاه سمنان با اشاره به اینکه تعداد منکرها یا معروف‎هایی که در جامعه با آنها برخورد می‏شود کم است گفت: باید معروف‎ها و منکرهایی که در جامعه نمود کمتری دارند مورد توجه بیشتری قرار گیرند و علما نسبت به آگاه کردن مردم به آنها اقدام کنند.

دکتر عظیم حمزئیان درمورد فراگیر نشدن امر به معروف و نهی از منکر در جامعه اسلامی ما به خبرنگار مهر گفت: متأسفانه فریضه امر به معروف و نهی از منکر توجه کمی را در میان مسلمانان جامعه ما به خودش مشغول داشته است. از دلایل غفلت و بی توجهی به آن یکی فردگرایی است که افراد به درون زندگی خودشان و حتی درون فرد خودشان توجه می‎کنند و از جامعه غافل هستند.

وی افزود: دلیل دیگر یک مقداری روشنفکر زدگی جامعه ما یا تنش مباحث مدرن گرایی است که عده‎ای فکر می‎کنند اگر به مسائل جامعه و دیگران توجه نداشته باشند و یا به مسائل عمومی جامعه کاری نداشته باشند نشانه رشد فکری و ذهنی آنها است.

مدیر ادیان و فلسفه دانشگاه سمنان درمورد حد و حدود امر به معروف و نهی ازمنکر هم گفت: عموماً عمل به این فریضه در جهت پیشبرد دستورات و احکام اسلامی است و حد و حدود آن هم همین اندازه است. یعنی اگر فرد جایی احساس کند که امر به معروف یا نهی از منکر او به رشد دین و یا اجرای دستورات دینی  کمک می‎کند باید این کار را انجام دهد و اگر احتمال بدهد چنین چیزی رخ نمی‎دهد نباید دست به این کار بزند. عموماً حد و حدود آن در امور مسائل اجتماعی است یعنی مسئله‎ای که نمود خارجی دارد، یا به عبارت بهتر منکری که در خارج دیده می‎شود و نه منکری که فردی مخفیانه مرتکب می‎شود.

این استاد گروه فلسفه دانشگاه سمنان در مورد اثرات فردی و اجتماعی امر به معروف و نهی از منکر هم تصریح کرد: اثرات فردی آن اصلاح فرد و اثرات جمعی ان اصلاح جمعی جامعه است. یعنی عمل به این فریضه سبب امنیت و سلامت فرد وجامعه می‎شود و صداقت و خلوص افراد و جامعه را به دنبال دارد.

این محقق و پژوهشگر حوزه فلسفه اسلامی در مورد ویژگی‎های جامعه آمر به معروف و ناهی از منکرهم بیان کرد: در مرحله اول این جامعه، جامعه‏ای به هم پیوسته‏ای است که افراد آن سرنوشت جمعی بر سرنوشت فردی را ترجیح می‎دهند و از اوضاع و احوال یکدیگر مطلع هستند و برایشان آگاهی از حال یکدیگر مهم است. علاوه بر آن جامعه‎ای است که از سلامت روحی و اخلاقی برخورداراست.

حمزئیان در مورد برخی اتفاقات ناگوار برای برخی از آمران به معروف و ناهیان از منکر و ضرب و شتم آنها هم یادآورشد: این برخوردها به تربیت عمومی افراد جامعه مربوط می‏شود. متأسفانه نظام تعلیم و تربیت ما در اجرا و انتقال فرهنگ به جوانان ناموفق بوده وبعضاً باعث شده که اگر یک تذکر دینی یا مسئله فرهنگی به کسی گوشزد شود برای این افراد سنگین تمام شود و از خود عکس العمل نشان بدهند. در انتقال فرهنگ و بویژه فرهنگ دینی به جوانان کار کمی کرده‏ایم. دولت در مرحله اول با توجه به این مسئله باید آمران و ناهیان مشخصی را آموزش دهد که آگاهی لازم از دین و احکام دینی را داشته باشند و همچنین به عواقب و عکس العمل‎های بعضی افراد هم آگاه باشند.

وی درمورد اینکه با کسانی که هیچ گونه توصیه به معروف و نهی از منکر را نمی‏پذیرند باید چگونه برخورد شود راهکار جا انداختن این فریضه در عموم جامعه چیست هم اظهارداشت: اگر کسانی تذکرات لسانی و اخلاقی آمران و ناهیان را نپذیرفتند باید فراتر از اخلاقی عمل کردن قوانین و مقرراتی در مورد این اشخاص تدارک دیده شود برای مثال ضابطین یا مأمورانی با دستگیری ضاربان آنها را به مراجع قانونی تحویل دهند.

این مدرس دانشگاه درمورد معروف‏ها و منکرهایی که در جامعه ما مورد فراموشی قرار گرفته است هم گفت: متأسفانه معروف‎ها و منکرهایی زیادی از نظر مسائل فرهنگی و دینی حتی در بین مذهبیون مورد غفلت و فراموشی قرار گرفته و یا تا حدی قبح آنها از بین رفته است برای مثال غیبت کردن، تهمت زدن یا دروغ گفتن و موارد دیگری از این قبیل از آن جمله است که می‎توان به آنها اشاره کرد.

حمزئیان درپایان یادآورشد: باید معروف‎ها و منکرهایی که در جامعه نمود کمتری دارند مورد توجه بیشتری قرار گیرند و علما نسبت به آگاه کردن مردم به آنها اقدام کنند.

کد خبر 1706387

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha