به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از گاردین، اگر اریک هابس‌بام 25 سال پیش در گذشته بود، در اعلامیه درگذشت وی از او به عنوان تاریخ نگار برجسته مارکسیسم بریتانیایی یاد می‌شد اما دستاوردهایی که او تا سن 95 سالگی از خود به جای گذاشته موجب می‌شود تا با درگذشتش، امروز از او به عنوان کسی که موقعیتی متمایز در زندگی روشنفکری کشور داشت یاد شود.
هابس‌بام در سال‌های اولیه زندگی اش یکی از مشهورترین تاریخ نگاران بریتانیایی بود که شناخت وسیعی از تاریخ راست و چپ داشت و یکی از باریک‌بین ترین تاریخ نگاران در هر حوزه محسوب می‌شد.
برخلاف بسیاری از همنوعانش، هابس‌بام این شناخت وسیع را با ابراز تنفر از مارکسیسم یا مارکس به دست نیاورد. برعکس او در حالی که 94 سال داشت کتاب «چگونه جهان را عوض کنیم» را نوشت که دفاعیه‌ای محکم از تداوم لاینطقطع مارکس با بحران بانکی سال‌های 2008 تا 2010 بود.
او نهایت شهرت خود را زمانی کسب کرد که ایده‌های سوسیالیستی و پروژه‌هایی که به نوشته‌های او در طول بیش از نیم قرن جان می‌بخشید، دچار بی نظمی تاریخی شدند و بدتر از همه این که، خود او نیز همیشه در این راه ثبت قدم بود.
با این حال میدان دید و علاقه او به گذشته و درک استثنایی او از آنچه به آن وقوف داشت، موجب می‌شد تا با همه آن‌هایی که با او وارد صحبت می‌شدند یا با خوانندگان کتاب‌هایش، فروتنانه رفتار کند. کتاب چهار جلدی «عصر...» مجموعه‌ای است که تاریخ کاپیتالیسم را از 1789 تا 1991 در آن گرد آورده است.
اریک جان ارنست هابس‌بام متولد ۱۹۱۷ در اسکندریه بود و این سالی مناسب برای کمونیست شدن بود؛ درست در سالی که کمونیسم به دنیا معرفی شد. او نسل دوم یک بریتانیایی و نوه یک لهستانی یهودی بود که در دهه 70 قرن نوزدهم به بریتانیا مهاجرت کردند. پدر وی که در خانواده‌ای با هشت فرزند رشد کرد، زاده لندن بود.
هابس‌بام مدت‌ها عضو حزب کمونیست بریتانیا بود و در گروه تاریخ‌دانان حزب کمونیست فعالیت داشت. او مدت‌ها مدیر کالج بیرکبک در دانشگاه لندن و استاد دانشگاه در مدرسه جدید برای تحقیقات اجتماعی در نیویورک بود.
کتاب «عصر...» با «عصر انقلاب: 1789 تا 1848» نخستین بار سال 1962 منتشر شد. کتاب بعدی این مجموعه با عنوان «عصر سرمایه: 1848 تا 1875» سال 1975 به بازار آمد. این کتاب با جلد سوم آن یعنی «عصر امپراتوری: 1875 تا 1914» در سال 1987 ادامه یافت و «عصر بی‌نهایت‌ها: 1914 تا 91 در سال 1994 منتشر شد.
او با وجود سن بالا به طور منظم در برنامه‌های رادیو- تلویزیونی ظاهر می‌شد، سخنرانی می‌کرد و در جشنواره‌های ادبی حضور می‌یافت. او در 93 سالگی به عنوان رئیس جشنواره ادبی «هی» که از جشنواره‌های مهم ادبی بریتانیاست، انتخاب شد.
از این چهره برجسته علاوه بر کتاب‌های متعدد، سه فرزند، 7 نوه و یک نتیجه به جای مانده است.
نظر شما