مدیران تئاتر با اهالی تئاتر صادق باشند/کنار مسئولانیم نه روبرویشان

به گزارش خبرنگار مهر، هیئت مدیره کانون کارگردانان تئاتر دوشنبه 17 مهرماه در نشستی با حضور خبرنگاران به عملکرد شورای حمایت از آثار نمایشی اعتراض و در پایان جلسه بیانیه ای را در اختیار مطبوعات قرار دادند. این نشست با حضور حسین کیانی رئیس انجمن کارگردانان خانه تئاتر و هنرمندانی چون شکرخدا گودرزی، افسانه ماهیان، رضا گوران، حمید پورآذری، محمد یعقوبی و... از اعضا هیئت مدیره انجمن برگزارشد.

در ابتدای این نشست حسین کیانی با بیان اینکه صدور این بیانیه در جهت انعکاس مشکلات است گفت: متاسفانه برآیند شرایط حاکی از نزول تئاتر و سیر قهقرایی آن است. این مشکلات دو راه را پیش روی کارگردان های ما قرار می دهد اول اینکه یا دیگر در تئاتر فعالیت نکنند و دوم اینکه در صورت فعالیت از آرمان های کیفی خود دور شوند.

وی ادامه داد: قطعا با این امکانات بسیار کم و کاهش بودجه 30 درصدی، تئاتر ایران راهی جز افول ندارد. ما قبول داریم که شورای حمایت بودجه اندکی در اختیار دارد اما مسئله این است که مسئولان چرا کم شدن بودجه را می پذیرند و دیگر اینکه چرا این مشکل را به صورت صادقانه مطرح نمی کنند تا همدلی هنرمندان را برانگیزند.

این کارگردان توضیح داد: متاسفانه شورای حمایت از هیچ کدام از کارها دفاع و حمایت از ادامه اجرا نمی کند. همانطور که شاهد بودیم این شورا از مشکلاتی که برای کارهای همایون غنی زاده، محمد یعقوبی در شیراز و هومن سیدی پیش آمد هیچ دفاعی نکرده است. شورای حمایت دیواری بین هنرمندان و تئاتر به وجود آورده و این برخورد در واقع نوعی سرمایه سوزی به حساب می آید.

وی عنوان کرد: معتقدم که راه کار عاجل این است که شورای حمایت را منحل کنند. مسئولین تئاتر کشور هم باید بیایند و صادقانه با اهالی تئاتر گفتگو کنند و راه کارهای ما را نیز در حضور مطبوعات بشنوند. کانون کارگردانان در راستای قوانین شورای انقلاب فرهنگی اعتراض خود را مطرح می کند.

کیانی در پایان صحبتهایش گفت: در شرایط کنونی ما روبروی مدیران تئاتر نایستاده ایم بلکه می خواهیم در کنارشان باشیم. امیدوارم این بیانیه بتواند واکنش مثبت و سازنده ای را در پی داشته باشد تا وضعیت تئاتر ما بسامان شود. همه ما برای ذات و هستی اصلی تئاتر تلاش می کنیم. تئاتری که به راحتی به وجود نیامده و به راحتی هم از بین نخواهد رفت.

در ادامه رضا گوران با گلایه از حمایت نکردن شورای حمایت از گروه های نمایشی گفت: چرا شورای حمایت باید یک ماه مانده به اجرای یک نمایش اجازه تمرین به گروه ها را بدهد در صورتی که از ماه ها قبل مجوز اجرا دریافت شده است. یک کارگردان حداقل 2 ماه زمان نیاز دارد تا یک نمایش را برای روی صحنه رفتن آماده کند. این کار شورای حمایت عدم آگاهی به شرایط تئاتر است.

شکر خدا گودرزی نیز در اعتراض به شرایطی که شورای حمایت برای هنرمندان تئاتر به وجود آورده یادآور شد: شورای حمایت به جای کمک کردن و همراه شدن با هنرمندان برای آنها مشکل درست می کند. این دوستان باید مفهوم حمایت را برای اهالی تئاتر روشن کنند چون به نظر می رسد حمایت از نظر آنها معنای دیگری دارد. نام این شورا را باید شورای ایراد گیری و بهانه تراشی گذاشت نه شورای حمایت. این شورا حتی به قراردادهای خود نیز پایبند نیست چون بعد از اجرای کارها تا چندین ماه با آنها تسویه حساب نمی کند.

در ادامه رضا حامدی خواه از کارگردان های تئاتر که نتوانسته اجرای خود را به دلیل عدم حمایت در تالار قشقایی آغاز کند گفت: متاسفانه شورای حمایت هیچ کدام از نظرات و دستوراتش را به صورت کتبی به گرو ه ها اعلام نمی کند و همه چیز شفاهی گفته می شود. بعد از 4 بار نامه نگاری با شورای حمایت ما توانستی مبلغ هزینه های دریافتی را از 10 میلوین تومان به 30 میلیون تومان افزایش دهیم اما این مدار هم دردی را از ما دوا نمی کند.

وی ادامه داد: اعضا شورای حمایت به من پیشنهاد دادند که سه روز مانده به اجرا بازیگرانم را عوض کنم چون بازیگران حرفه ای گران هستند و شورا نمی تواند هزینه دستمزدشان را پرداخت کند. همچنین به من می گویند از نظر ارزشیابی کار من درجه "ج" است در صورتی که این دوستان اولویت را با ارزشیابی اشتباه گرفته اند. در شورای حمایت نقض کامل قانون صورت می گیرد.

در ادامه‌ این نشست، هیات مدیره کانون کارگردانان خانه تئاتر برای بررسی عملکرد شورای حمایت از آثار بیانیه‌ای را به این شرح در اختیار خبرنگاران قرار دادند.

در این بیانیه آمده است: شورای حمایت از آثار مرکز هنرهای نمایشی از بدو تشکیل و شروع به کار تاکنون که بیش از دو سال می گذرد نه تنها نتوانسته با هنرمندان تئاتر به تعاملی سازنده در راستای توسعه و تولید پر رونق تئاتر حرفه ای و هنری برسد بلکه با هر تصمیم خود در مورد هر یک از نمایشهای این دو ساله چالش‌های ناخوشایندی را برانگیخته که جز کدورت قلبی هنرمندان تئاتر، کم رشدی اجراها، دوری بیش از پیش گزیدن هنرمندان تئاتر از این عرصه و زوال روز به روز هنر تئاتر کشور حاصلی به بار نداشته است.