به گزارش خبرنگار مهر، روز عصای سفید مانند دیگر روزهایی که در تقویم ما درج شده فقط یک روز است و شاید عده ای به بهانه این روز چند خطی را از نابینایان و مشکلات آنان بنویسند اما آنچه که محرز و مسلم است محرومیت نابینایان ما از امکانات رفاهی است و در یک کلام باید گفت که چشمان بینای جامعه ما نابینایان را نمی بینند.
با اینکه سالهای زیادی است از تصویب قانون عصای سفید میگذرد اما هنوز روشندلان از افراد محروم جامعه به حساب میآیند. مشکلات فراوانی که نابینایان با آن سرو کار دارند، آنها را گوشهگیر کرده و هیچ رابطهای را با دنیای بیرون برقرار نمیکنند.
جمعیتی که برای استقلال و آسودگی در جامعه نیاز به خدمات آموزشی، اشتغال یا رفع بسیاری مشکلات دیگر دارند.
چرا نباید از پیشرفته ترین امکانات جهانی برای آسایش نابینایان بهره ببریم البته این انتظار در حالیست که هنوز سطح خیابانها و ورودی ادارات و اماکن ما برای معلولان بهسازی نشده است.
درست است که نابینایان ایرانی از بیمه درمانی سازمان بهزیستی بهرهمند هستند اما آیا برای دوران میانسالی و کهنسالی پشتوانهای دارند.
دکتر مصطفی سلطان سنجری جراح و پزشک متخصص چشم با تاکید بر اینکه شایعترین علت نابینایی در ایران ژنتیک است، گفت: نابینایی اطفال که به دلیل مشکلات ژنتیکی رخ میدهد بیشترین علت نابینایی است که در راس آن بیماریهای شبکیه است در خصوص کم بیناییهای چشمی نیز تنبلی چشم در راس قرار دارد. قابل ذکر است که بیماریهای اکتسابی بینایی معمولا در بالغین صورت میگیرد که در راس آن گلوکن، آب سیاه و دیابت میباشد.
عصای سفید پرچم استقلال نابینایان
عصای هوریالیز بعد از جنگ جهانیدوم به عنوان یک وسیله کمکی حرکتی برای نابینایان ابداع شد. این عصا، ابتکار یک عکاس شهر بریستول کشور انگلیس بود. جیمز بیگز که در اثر سانحهای بینایی خود را از دست داده بود برای در امان بودن از خطر وسایل نقلیه با یک ابتکار تاریخی، عصای بهرنگ سفید به دست گرفت تا برای همگان بهراحتی قابل دید باشد. این عصا هم چنین به دلیل بلندی به فرد امکان میدهد تا مانعها و تغییرهایی بر سر راه خود را تشخیص دهد. بعد از آن عصای سفید بهعنوان نشانهای بینالمللی برای شناخت نابینایان شد.
سال بعد از به دست گرفتن عصای سفید توسط جیمز بیگز، دکتر ناول پری ریاضیدان و دکتر جاکوپس تن بروک حقوقدان آمریکایی در بیانهای با 16 بند حمایت از حقوق اجتماعی نابینایان را اعلام کردند و توانستند قانونی را در پانزدهمین روز اکتبر بهعنوان قانون عصای سفید به تصویب رسانند. این روز، روز جهانی نابینایان نامگذاری شد.
عصای سفید پلی برای الحاق فرد نابینا به جامعه به منظور احقاق حقوق شهروندی است و عصای سفید نشانگر قدرت و بیانگر درخواست کمک به وی جهت راهنمایی است و سمبل حقوق نابینایان و نشانه فرد نابینا به دیگران و تامین وی میباشد.
آمار و اطلاعات نابینایان در جهان و کشور
محققان پزشکی معتقدند که حدود 60 درصد اختلالات نابینایی قابل درمان و 20 درصد آن قابل پیشگیری است. 50 درصد افراد اختلال در بینایی قبل از تولد و 50درصد بعد از تولد دچار عارضه بینایی شدهاند.
طبق آمار سازمان بهداشت جهانی W.H.O تخمین زده هر پنج ثانیه یک نفر به جمعیت نابینایان جهان اضافه شده و در هر دقیقه یک کودک نابینا متولد میشود. W.H.O بین 40 تا 45 میلیون نابینا و 180 میلیون فرد کمبینا در سراسر جهان وجود دارد.
بر طبق آمار سازمان بهزیستی استان کرمانشاه، در این استان، تعداد 4000 نابینا و کمبینا تاکنون شناسایی شده است. تعداد 142 نابینا و کمبینا از خدمات تحصیلی برخوردارند و در سازمان بهزیستی دارای پرونده هستند. تعداد 81 دانشجوی نابینا و کمبینا از خدمات تحصیلی و شهریه دانشگاه برخوردار می شوند. تعداد 2010 نفر از خدمات ایاب و ذهاب به منظور حضور در عرصههای آموزشی، ورزشی و درمانی استفاده کردهاند و تعداد 1280 نابینای گیرنده مستمری در سازمان وجود دارد.
یک روشندل درگفتگو با خبرنگارمهر گفت: نابینایی من مادرزادی است و 20 سال دارم، در حال حاضر دانشجو و تحصیلات ابتدایی را در کرمانشاه گذاراندم و دوران راهنمایی را به علت نبودن مدرسه استثنایی، در مدارس معمولی گذراندم و این مقطع برای من دشوار بود. در واقع در کرمانشاه فقط مدرسه ابتدایی استثنایی وجود دارد.
مصیب باقریراد افزود: برای گذراندن مقطع دبیرستان مجبور به مهاجرت به تهران شدم. البته مردم تهران، بسیار رفتارشان با من و امثال من خوب است در واقع وجود ما را کنار خود، همچون یک انسان عادی و یک شهروند معمولی پذیرفتهاند. موسسه نابینایانکمک میکند. مثلا من الان همراه دانشجویان معمولی مشغول تحصیل هستم، و از لحاظ نبود کتابهایی با خط بریل دچار مشکل شدهام، این موسسه هر کتابی که به صورت بریل در آمده باشد را برای من میفرستند، و اگر هیچ کدام نباشد، در این صورت دچار مشکل میشوم. البته هر نابینایی باید در این موسسه ثبت نام کند تا از مزایای آن بهرهمند شود.
تنها سازمانی که در کرمانشاه از ما نابینایان حمایت میکند، بهزیستی است که من از همین جا از آنها سپاسگزاری میکنم.
وی ادامه داد: رفتاری که بسیار ما را آزار میدهد ترحم است در این که ما به کمک دیگران احتیاج داریم(همانگونه که هر انسان به کمک دیگری احتیاج دارد) شکی نیست اما نگاههای ترحم آمیز، ما را آزار میدهد، هر چند ما این نگاهها را نمیبینیم اما آن را حس میکنیم.
وی گفت: من هیچ تصوری از هیچچیزی ندارم. نه رنگی را میشناسم و نه میدانم چه چیزی زشت است و چه کسی زیبا. من همه را به یک چشم میبینم، به چشم دل. برای همه به یک اندازه ارزش قائلم. من حتی اشیاء را هم دوست دارم.
به هرحال در روز جهانی عصای سفید کار خاصی در کرمانشاه انجام نشده است ولی امیدواریم این اتفاق هرچه زودتر بیفتد که نه تنها در یک روز از سال بلکه نابینایان دغدغه هر روزه ما و مسئولان باشند.
نظر شما