به گزارش خبرنگار اجتماعي خبرگزاري "مهر"، وزير آموزش و پرورش در حالي به رعايت بهداشت دانش آموزان از سوي مربيان مدارس و اوليا به هنگام نواختن زنگ سلامت در يكي از مدارس شهر تهران تاكيد كرده كه بهتر است بدانيم وزارتخانه اي كه مرتضي حاجي متولي آن است در طول سالهاي اخير با مشكلات عديده اي مواجه بوده كه شايد در هيچ يك از دوره هاي گذشته به اين صورت بحراني نبوده است!
وزارت آموزش وپرورش كه وظيفه تعليم و تربيت بيش از 18 ميليون دانش آموز در گوشه و كنار اين سرزمين پهناور را بر عهده دارد، همواره در طول اين سالها با انتقادات زيادي از سوي كارشناسان مسائل بهداشتي و اجتماعي مواجه بوده و در برخي از موارد نيز فراتر از انتقاد پيش رفته و به "هشدار" رسيده است. اما هيچگاه مسوولان اين وزارتخانه نتوانسته اند جواب قانع كننده اي براي قصور خود در اين زمينه داشته باشند.
به عنوان نمونه به گفته هاي يكي از كارشناسان بهداشت از مجموعه همين وزارتخانه اشاره مي كنيم كه اذعان داشته است: تمام وقت مربيان بهداشت مدارس صرف معاينه دانش آموزان مي شود و تنها فرصت آنها براي آموزش مسائل بهداشتي به دانش آموزان زنگ تفريح است كه در اين فرصت محدود نيز نمي توان آموزش مناسبي به آنها ارايه داد.
در حالي كه سازمان آموزش و پرورش استان تهران به عنوان اولين سازمان كشور كه از آمار بالاي دانش آموزان مقاطع مختلف برخوردار است، اين كارشناس بهداشت به حضور فقط 640 مربي بهداشت در مدارس شهر تهران اشاره كرد و افزود : كم بودن تعداد مربيان بهداشت در ساعات آموزشي مدارس هيچ جايگاهي براي آموزش مفاهيم بهداشتي فراهم نمي آورد و تنها مسائلي كه به دانش آموزان آموزش داده مي شود مفاهيم بهداشتي موجود در كتاب هاي درسي است.
بر اساس آمار تهيه شده مدارس شهر تهران نيازمند حداقل دوهزار مربي بهداشت است، اما در حال حاضر هر دوهزار و 500 دانش آموز يك مربي بهداشت دارند. اين آمار و ارقام نشان مي دهد يك دانش آموز در طول يك سال تحصيلي هيچ گاه نخواهد توانست با مربي بهداشت خود ارتباطي صميمي و عاطفي برقرار كند تا بتواند پرسشها و ابهامات خود را در اين زمينه از او جويا شود.
از سوي ديگر يك مسوول در سازمان آموزش و پرورش شهر تهران با اشاره به اينكه در سال گذشته بيش از 20 هزار دانش آموز تهراني تحت پوشش طرحهاي پيشگيري از اعتياد قرار گرفته اند، اعلام كرده اين تعداد در سال جاري با 50 درصد افزايش به 33 هزار دانش آموز مي رسد كه تحت پوشش آموزشهاي پيشگيري از اعتياد قرار مي گيرند.
اين درحالي است كه بنابر آمار اعلام شده غير رسمي، سن مصرف دخانيات در بين دانش آموزان كاهش يافته است و دانش آموزان مقطع ابتدايي نيز كشيدن يك نخ سيگار در روز را تجربه مي كنند. اما در سال گذشته فقط 240 ميليون تومان اعتبار براي اجراي طرح هاي پيشگيري از اعتياد در مدارس درنظر گرفته شده بود.
ضمن اينكه در حال حاضر آموزش و پرورش در 16 مدرسه از مناطق 1 ، 8 و 15 شهر تهران طرح " مدرسه بدون دخانيات " را به صورت آزمايشي با همكاري جمعيت مبارزه با دخانيات برگزار مي كند كه اين آمار در سال جاري با افزايش 8 مدرسه به 24 مدرسه مي رسد.
اگر فرض را بر اين بگيريم كه طرح مذكور در اين تعداد از مدارس شهر تهران با موفقيت دنبال شود، آيا متوليان امر تعليم و تربيت براي آن دسته از دانش آموزاني كه فقط در يكهزار و 500 دبيرستان شهر تهران مشغول فراگيري علم هستند ( بدون احتساب تعداد مدارس راهنمايي و دبستان شهر تهران ) و مي بايست از اين آموزشها بهره مند شوند، پاسخ قانع كننده اي دارند. هرچند اولين توجيه آنها كمبود بودجه و اعتبار براي اجراي چنين طرحها و برنامه هايي است!
البته مسوولان سازمان آموزش و پرورش شهر تهران اعلام داشته اند در سال گذشته تمام اعتبارات اختصاص يافته به طرح هاي پيشگيري از اعتياد در مدارس پرداخت شده و در سال جاري نيز طرح هاي پيش بيني شده براي اختصاص اعتبار لازم اعلام شده است.
براساس نتايج يك تحقيق نوجوانان و جوانان ايراني از 16 سالگي در معرض خطر اعتياد قرار دارند ، ضمن اينكه برخي گزارشها از وجود حداقل 600 هزار دانش آموز معتاد در مدارس كشور حكايت دارد. البته وزير آموزش و پرورش فقط از حضور 350 هزار دانش آموز در معرض اعتياد به صورت آمار رسمي خبر داده و اعلام داشته است: بر اساس تحقيقات صورت گرفته 22 درصد از دانش آموزان كشور در معرض خطر اعتياد قرار دارند.
حتي اگر آمار رسمي مسوولان را قبول كنيم و بپذيريم كه فقط 22 درصد از دانش آموزان در معرض خطر اعتياد قرار دارند، آيا براي دور نگه داشتن آنها از اين خطر خانمانسوز طرحي انديشيده ايم كه قابل اجرا و كارآمد باشد.
همچنين گزارش ديگري حاكي از اين واقعيت تلخ است كه دختران تهراني به طور متوسط در 15 سالگي به سيگار روي مي آورند. در اين تحقيق كه بر روي 5 هزار و 934 دانش آموز مقطع راهنمايي شهر تهران انجام شده است، از مجموع دوهزار و 902 دانش آموز پسر 2/30 درصد يعني 878 نفر سيگار كشيدن را تجربه كرده و 8/3 درصد (111 نفر)هم حداقل روزي يك سيگار كشيده اند.
به اعتقاد كارشناسان و صاحب نظران مسائل اجتماعي، دختران دانش آموز به دليل شرايط روحي كه دارند بيش از پسران دانش آموز در معرض خطر ابتلا به اعتياد قرار دارند.
البته بهتر است بدانيم كه مسوولان وزارت آموزش و پرورش براي مقابله و كاهش نابهنجاري هاي اجتماعي در مدارس كشور بيكار ننشسته اند. به طوري كه رييس سازمان دانش آموزي كشور از آغاز به كار انجمن غير دولتي " با دانش آموزان براي دانش آموزان " به منظور ديده باني و شناسايي دانش آموزان معتاد يا در معرض خطر اعتياد در مدارس در سال گذشته خبر داده بود.
از سوي ديگر معاون سازمان آموزش و پرورش شهرتهران با تاكيد بر اينكه بيشترين آمار دانش آموزان معتاد در سنين 13 تا 18 سال قرار دارند، از وجود والدين بيش از 8 هزار و 228 دانش آموز تهراني كه به انواع مواد مخدر اعتياد دارند خبر داده است و اين موضوع را خطر بزرگي براي دانش آموزان و گسترش اين پديده شوم در مدارس عنوان مي كند.
بر اساس اعلام سازمان آموزش و پرورش شهر تهران، بيش از يك ميليون و 600 هزار دانش آموزش در مقاطع مختلف تحصيلي مشغول فراگيري علم هستند كه متوليان امر تعليم و تربيت توانسته اند فقط قريب به 33 هزار دانش آموز را تحت آموزشهاي پيشگيري از اعتياد قرار بدهند. در واقع وزير آموزش و پرورش به جاي نواختن زنگ سلامت در يكي از مدارس شهر تهران ، مي بايست ناقوس خطر را به صدا در مي آورد...
زيرا افيون خانمانسوز اعتياد به مواد مخدر و مبتلا شدن به بيماري مرگ آور" ايدز" در جهان امروز، به عنوان يكي از دغدغه هاي دولتمردان و حكمرانان جهان به شمار مي رود و جامعه ما نيز از اين قائده مستثني نيست. بايد تا دير نشده دست به كار شد .
نظر شما