آن کمالات و کرامات شخصی بی نظیر و آن حسن سلوک و رفتاری که حضرت امام(ره) داشتند، از امدادهای غیبی و روحانی دریافت کرده بودند.
پیروزی انقلاب اسلامی را می توان از چند نظر تجزیه و تحلیل کرد: یکی اینکه قبل از پیروزی انقلاب اسلامی تمام دنیا به این باور رسیده بودند که قیام و برپایی هیچ حکومتی به نام اسلام در دنیا میسر و ممکن نخواهد بود و اسلام این قدرت را ندارد که در این برهه از زمان حکومتی تشکیل بدهد.
این مسأله را نه تنها دشمنان اسلام قبول کرده بودند، بلکه بیشتر امت مسلمان هم بر این باور رسیده بودند که قیام و برپایی هیچ حکومتی به نام اسلام در دنیا میسر و ممکن نخواهد بود و اسلام این قدرت را ندارد که در این برهه از زمان حکومتی را تشکیل دهد.
این مسأله را نه تنها دشمنان اسلام قبول کرده بودند، بلکه بیشتر امت مسلمان هم بر این باور بودند که ترویج احکام اسلام ممکن نیست و آنها نمی تواننند یک حکومت اسلامی در جهان تشکیل دهند. پیروزی حکومت اسلامی و براندازی حکومت شاهنشاهی توسط رهبر آن یکی از معجزات بسیار بزرگ این قرن است. در یک چنین دوران پرتلاطم، مردی قیام کرد که تمام زندگی اش را در حوزه های علمیه گذرانده بود. ایشان به این انقلاب عظیم جامه حقیقت پوشاندند و این یک معجزه است.
عوامل پیروزی انقلاب اسلامی را این گونه می توان بیان کرد: رمز پیروزی انقلاب اسلامی ایران در سه چیز خلاصه می شود: یکی رهبری خالصانه و الهی، یعنی آن روشی که امام(ره) در برابر سفیر روسیه اتخاذ کردند، همان روش را در مقابل تمامی دشمنان اسلام به کار گرفتند یعنی منافع امت اسلام را بر همه چیزها مقدم دانسته و به آن ارجحیت دادند تا جایی که پیش از توجه به منافع ملت ایران و منافع شخصی و خانوادگی خود ترجیح می دادند و برای اسلام و مسلمانان جهان اهمیت خاصی قائل بودند و این یکی از ویژگیهای منحصر به فرد حضرت امام(ره) بود.
عنصر مهم دیگری که در پیروزی انقلاب اسلامی ایران نقش مؤثری را ایفا کرد، مردم شجاع و قهرمان ایران بودند، یعنی یک رهبر هر اندازه هم که مقتدر و شایسته باشد، برای رسیدن به موفقیت به ملتی قهرمان و شجاع نیاز دارد. اگر تاریخ را مطالعه کنید، می بینید که انبیاء و پیامبران الهی(ع) بسیاری برانگیخته شدند اما تنها عده معدودی به آنها ایمان آوردند.
آنها سختیها و مصائب بیشماری را متحمل شدند تا پیغام خدا را به مردم برسانند، اما به جز تعدادی اندک، کسی به آنها ایمان نیاورد، البته این بدان مفهوم نیست که انبیاء(ع) صاحیت و شایستگی نداشتند، هرگز، و نه به این معنی است که آن اقوام و ملتها، شایستگی و صلاحیت چنان رهبر و راهنماهای بزرگی را نداشتند، اما ویژگی ایران این است که خداوند تبارک و تعالی همان طور که یک رهبر بزرگ همچون امام خمینی(ره) را به ملت بزرگ عطا کرد.
همچنین یک ملت شجاع، بردبار، با همت، دقیق و دوراندیش و با اخلاص هم به این رهبر بزرگ عنایت فرمود و همان گونه که امام (ره) در دل و جان ملت نفوذ کرد، ملت هم جذب رهبر و مقتدای بزرگ خود شد و ملت و رهبر به پشتوانه یکدیگر وحدتی به وجود آوردند که در نتیجه آن، سومین عنصر که همانا توفیقات الهی است، متحقق شد. توفیقی که اگر دو عنصر ذکر شده، نمی بود هرگز شکل نمی گرفت و شامل حال آنها نمی شد. خدای تعالی هیچ گاه نعمتی را به کسی که اهل آن نباشد عطا نمی فرماید.
خلاصه آنکه انقلاب عظیم ایران که توسط یک ملت و به رهبری پیشوا و مقتدایی بزرگ به ثمر نشست که در حوزه علمیه درس خوانده و حل همه مسائل را در قرآن و کتابهای فقهی جستجو می کرد، نشانه نزول توفیقات الهی و بیانگر نصرت قطعی خدای متعال بر ملت ایران است.
نظر شما