جبر و اختيار و خاستگاه آن در انديشه ميرداماد بررسي مي شود

اين نشست ساعت  17 روز شنبه سوم ارديبهشت ماه در تالار فخرالدين اسعد گرگاني استان گلستان برگزار مي شود.

ميرداماد، در پي بنياد نهادن حكمت يماني در صدد توجيه گزاره هاي ديني برآمد، و در همين راستا توجه خود را به بحث ديرين جبر و اختيار معطوف داشت. اين بحث در نظر وي داراي دو جنبه كاملاً اساسي است كه با دگرانديشي در هر بخش بنياد سوي ديگر مورد تغيير قرار مي گيرد. 

ميرداماد با اين پيشفرض كه ادلّه دو بخش متكافوء و همخوانند، از يك سو درصدد تحليل عقلاني بحث جبر و اختيار است و درين موضوع به ناچار به تحليل بحث اراده، چگونگي شرور و ضعف استعدادها و مآلاً به جايگاه عقلاني شيعه در مسئله، تحت عنوان «بين الامرين» مي پردازد و از ديگر سو ، با مراجعه به ادله نقلي درصدد تفسير عقلاني روايت هاي وارد، درين موضوع است. بنا بر اين روايات ، نه آموزة جبر صرف و نه آموزة اختيار محض مورد تأييد قرار نگرفته، و از سويي «قدريان» مورد سرزنش معصوم قرار گرفته اند. حكيم استرآباد درين موضوع برين باور است كه اين دو مبنا با سرچشمة وحياني و شهودي گوياي ردّ هم قدريان (معتزليان) و هم جبريان (اشاعره) است.