ذوالفقار شریعت در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار کرد: عاشورا، یکی از تاثیرگذار ترین وقایع بر فرهنگ، ادبیات و به خصوص شعر در جامعه ایران به شمار می رود که بیش از هزار سال است که بغضی جانسوز از حنجره ادبیات ایران بیرون می آید، به خصوص شعر که با احساس، بیشتر سر و کار دارد، همواره این حس غریب را در غربتی جانکاه نمایش داده و درآمیختگی شعر با این شعورِ حماسی و جاودانه، سهم به سزایی در تداوم نهضت عاشورا داشته است.
شریعت افزود: عاشورا اقیانوس بیکرانی از احساس، عاطفه، حماسه، ایثار و آزادگی است که همواره پشتوانه ای غنی برای ادبیات ما به خصوص شعر فارسی بوده از این جهت به شعر، اشاره ویژه ای دارم زیرا شعر بر خلاف داستان که همواره در آن یک نوع نگاه رئالیستی وجود دارد که باعث عدم تاثیر گذاری لازم بر مخاطب می شود،
این شاعر عنوان کرد: شعر، قابلیت دست یافتن به افق دلخواه را داشته و دارای ظرفیت بیشتری برای پرداختن به واقعه عاشورا است هر چند پرداختن به عاشورا متاسفانه کمی دیر و از اواسط قرن سوم وارد ادبیات ایران شد که آن هم به دلیل شرایط حاکم بر جامعه توسط حکومتهای ضد شیعی بوده است ولی در قرون 5 و 6 هجری، همزمان با سنایی و ناصر خسرو اشاراتی به این واقعه شده و از زمان حکومت تیموریان و به خصوص پس از تشکیل حکومت شیعی و مستقل صفویه به نهضت عاشورا به صورت جدی توسط شاعران پارسی گو پرداخته شد تا جائی که در دوران حکومت قاجاریه، دفاتر شعر با موضوعیت عاشورا تدوین شد.
شریعت افزود: عاشقانه های هر جامعه بدون شک تاثیر گرفته از دلبستگی های عمیق مردم آن جامعه است و به همین خاطر است که می بینیم قیام عاشورا نزدیک به 10 قرن است که در شعر فارسی ریشه دوانده به گونه ای که در گذشته تحت عنوان «مراثی» و در ادبیات معاصر نیز تحت عنوان ادبیات و شعر عاشورایی به صورت مطلق تقسیم شده و به عنوان یک گونه جدیدی از شعر نمایان می شود. البته «مراثی» مطلقا به شعر عاشورایی اختصاص نمی یافت و در مصیبتهای دیگر هم استفاده می شد.
این شاعر گفت: بعضی از شاعران کلیت شهرت خود را مدیون پرداختن به واقعه عاشورا هستند که می توان به عنوان نمونه به محتشم کاشانی اشاره کرد، وی با سرودن ترکیب بند معروف «باز این چه شورش است» نام خود را برای همیشه در کنار حماسه سازان عاشورا به ثبت رسانیده است.
نظر شما