آثار تاریخی مناطق زلزله زده اهر به جهت عدم رسیدگی میراث فرهنگی در حال نابودی است

به گزارش خبرنگار مهر ، محمد جدیری عباسی امروز در گفت و گو با خبرنگاران اهمیت بافتهای تاریخی منطقه را به عنوان نماد، هویت و اصالت یک شهر و منطقه برشمرد و گفت: برکسی پوشیده نیست که امروزه در تمامی محافل معماری و شهرسازی برضرورت حفظ و احیای بافت تاریخی شهرها تأکید می شود.

این استاد دانشگاه، بافتهای کهن شهری و روستایی کشور را نماد فرهنگ و تمدن ایران زمین، اسناد مصور از تاریخ و نمودهای محسوس هویت و تجربه نیاکان ما برشمرد و گفت: این بافت ها در برگیرنده ارزشهای معماری و شهرسازی و هویت ملی، نمایانگر خاطرات قومی و آثار متعلق به تمامی نسلهای حاضر و آینده کشور است که در عین حال جایگزین ناپذیر نیز می باشند و نیاز به توجه جدی دارد.

وی، به وجود قومیت ها و اقلیم های متفاوت اشاره کرد و افزود: این میراث فرهنگی و تاریخی از تنوع بسیاری برخوردار بوده بطوریکه توجه به آنها غنای هویت ملی را بدنبال آورده و احساس عمیق و الهام بخش پیوند با گذشته و درک تجارب نسل های پیشین را فراهم می نماید.

جدیری افزود: در حال حاضر کمتر کشوری در دنیا پیدا می شود که مجموعه ای چنین متنوع و با ارزش از میراث معماری و شهرسازی را بصورت یکجا داشته باشد و در موارد نادر برخورداری از چنین میراثی، چون گنجینه ای گرانبها از آنها حفاظت می کنند و شرایط کنونی این بناها و بافتها به نحوی است که نمی توان نسبت به آنها بی تفاوت ماند و با توجه به اینکه احیاء آنها مسئله ای ضروری است طی سالهای اخیر اقداماتی برای حفظ و احیاء آنها صورت گرفته است.

مدیر گروه معماری واحد اهر گفت: یکی از مهمترین خطراتی که بافتهای تاریخی باارزش شهرها را تهدید می کند خطر سوانح طبیعی و به خصوص زلزله است. اگرچه خطر زلزله تمامی نقاط شهر را در معرض تهدید قرار می دهد.

جدیری گفت: استحکام بخشی به بافت تاریخی شهرها و بالا بردن میزان مقاومت آنها در برابر خطرات زلزله، تنها با مقاوم سازی بناهای موجود دراین بافتها میسر نبوده و ضرورت به کارگیری تمهیداتی فراتر از تمهیدات ساختمانی در افزایش مقاومت بافتهای تاریخی شهرها در برابر زلزله دارد و این تمهیدات که بسیار کارآمدتر و مؤثرتر از تمهیدات ساختمانی هستند، تمهیدات شهرسازی هستند.

این گزارش حاکی است، در زلزله 21 مرداد ماه 1391 منطقه ارسباران اکثر بناهای از جمله بقعه شیخ شهاب الدین، حصار خشتی، مسجد جامع، خانه دکتر قاسم خان اهری، خانه امیر ارشد، کاروانسراهای گوره درق و شاه عباس گوجه بئل و بازار اهر آسیب دیده بود که تاکنون فقط بازار اهر مرمت و بازسازی شده است.