به گزارش خبرگزاری مهر، احمد یوسفزاده نویسنده این اثر با اشاره به ماجرای تالیف این کتاب اظهار کرد: کتاب «آن 23 نفر» به خاطرات نوجوانانی که در عملیات بیتالمقدس اسیر شدند و صدام حسین قصد داشت با ایجاد یک جنگ روانی از این نوجوانان به نفع حکومت خود استفاده کند، اشاره دارد.
وی افزود: در جریان عملیات بیتالمقدس در سال 1361، عملیاتی که موجب آزادسازی خرمشهر شد، ما در بصره به دست نیروهای عراقی اسیر شدیم. اکثر قریب به اتفاق این گروه 23 نفره هم بچههای کرمان و از تیپ ثارالله بودند که در تاریخ 10/2/1361 به اسارت نیروهای بعثی درآمدند.
یوسفزاده درباره اسارت خود و دیگر همراهانش گفت: عمده این گروه 23 نفره را نوجوانان کرمانی تشکیل میدادند و این برای عراقیها در اوایل جنگ بسیار غریب بود که افرادی با این سن و سال در جنگ شرکت کنند. سن بیشتر این نوجوانان بین 13 تا 16 سال بود و بزرگترین فردی که در این گروه بود، فقط 19 سال داشت. این نوجوانان نیز باید به مانند دیگر اسرا وارد اردوگاهها میشدند، اما صدام با دیدن تصاویر اسرای نوجوان تصمیم گرفته بود که از حضور این نوجوانان در جنگ استفاده ابزاری کند و یک جنگ تبلیغاتی علیه ایران به راه بیندازد.
تصویر اسرای نوجوان ایرانی
وی با اشاره به جنگ روانی صدام حسین در این راستا گفت: دلیل این جنگ روانی این بود که عراقیها در جریان عملیات بیتالمقدس شکست سختی خورده بودند و قصد داشتند آن شکست را جبران کنند. صدام حسین پیش از این عملیات گفته بود که اگر ایران بتواند خرمشهر را آزاد کند، من کلید بصره را به ایران تحویل خواهم داد. زمانی که بعثیها خرمشهر را از دست دادند، این پروژه را برای فرار از شکست خود ترتیب دادند و در روزنامههای عراق اکاذیبی را به ما نسبت دادند.
یوسفزاده درباره چگونگی خروج از این جنگ روانی گفت: ما به دلیل رفتارهای آنها دست به اعتصاب غذایی زدیم و 5 روز کامل فقط آب مینوشیدیم. همچنین گفتیم تنها در صورتی اعتصاب خود را میشکنیم که نزد دیگر دوستان خود در اردوگاه باز گردیم و دست از این بازیها بردارید. یکی از ژنرالهای عراقی به ما گفت که شما میخواهید قهرمان بازی درآورید و ادای «بابی ساندز» را درآورید، اما بدانید که از گرسنگی در زندان خواهید مرد و صدای شما را کسی نخواهد شنید ،اما بعد از اینکه چند تن از بچهها به بیمارستان منتقل شدند، عراقیها به خواستههای ما تن دادند و 8 سال و 3 ماه و 17 روز در اردوگاه به سر بردیم و در تاریخ 26/5/1369 از زندان عراق آزاد شدیم .
این نویسنده درباره چگونگی به نگارش درآمدن این خاطرات گفت: در دوران اسارت از آنجا که نوشتن ممنوع بود من نتوانستم چیزی بنویسم اما خاطرات را در ذهن حفظ کردم و به محض آزادی این خاطرات را بازگو کردم و شخصی این خاطرات را نوشت اما کار خوبی از آب در نیامد. این 23 نفر به رغم حماسهای که انجام داده بودند، چندان مورد توجه قرار نگرفتند. تنها در سال 1385 مهدی جعفری مستندی از این 23 نفر ساخت و طی 14 قسمت از شبکه چهارم سیما در سال 1388 پخش شد.
وی افزود: بعد از آن این ماجرا دوباره بر سر زبانها افتاد و من از این فرصت استفاده کردم و بار دیگر خاطرات اسارت را نوشتم. خاطرات این کتاب از زمان اعزام به جبهه تا 8 ماه بعد از اسارت را دربر گرفته و از سوی انتشارات سوره مهر آن منتشر میشود.
نظر شما