۱۸ آذر ۱۳۹۱، ۱۰:۴۱

یادداشتی از آیت الله حائری به مناسبت اربعین ارتحال آیت الله ملک حسینی

یادداشتی از آیت الله حائری به مناسبت اربعین ارتحال آیت الله ملک حسینی

یاسوج – خبرگزاری مهر: آیت الله حائری شیرازی به مناسبت اربعین ارتحال آیت الله العظمی ملک حسینی، در یادداشتی به بیان خصائص آن عالم ربانی پرداخت.

به گزارش خبرگزاری مهر، در این یادداشت که در اختیار بیت آیت الله ملک حسینی قرار گرفته، آمده است: ایشان عالمی ربانی، فقیه، متکلم ادیب در علوم حوزوی خطیب بلیغ و دقیق در ارشاد، متوکل، مستقیم، با استقامت، بی باک و شجاع در مبارزه و در علمیت از مراجع عظام تقلید کمتر نبود.

تقریرات درس امام راحل او از سایر شاگردان ایشان اگر بهتر نبود کمتر نبود. در ترویج از امام راحل از بسیاری از پیشتازان اسبق بود. در وقتیکه مبارزات سیاسی با نظام شاهنشاهی رنگ خون گرفت، آنها که در نبرد عشیره ای با رژیم، رنگ مذهبی و انگیزه دینی را سرآمد قرار دادند، مقتدا و پیشوایشان در اقتدا به امام راحل، او بود. در عشق به امیر المومنین (علیه السلام )همین بس که فرزندان خردسال خود را شعر بلند "سید اسماعیل حمیری" که امام رضا (علیه السلام )به حافظان شعر وعده بهشت داده، تعلیم نمود و آن فرزند که در خردسالی شعر را فراگرفت، در بزرگی به شهادت رسید تا شاهدی بر صدق وعده امام هشتم باشد. در خط، انشاء و نامه نگاری زیبا و روان، آنچنان گیرا و جذاب بود که نامه عادی او یک کاردستی هنری و ماندگار بود.

اگر ایرادی نسبت به دانشمندی در امری داشت، اگر در ذیل تقریرات درس امام راحل هم بود، ایراد خود را وارد می کرد و به نظر امام هم می رساند و واهمه نداشت. کسانی که اهل تحقیق اند می دانند مسائل علمی و اعتقادی، کانون بحث و منازعه است. در منازعات هیچ وقت سیاسی کاری نداشت چون بی‌باک و شجاع بود. دروغ و دوگانگی در مرامش نبود و نیست. او در منازعات و مبارزه جزدفاع از حوزه ولایت اهل بیت و استقامت عقائد اسلامی، منظوری نداشت، همانگونه که نیت ابوذر در مخالفت با معارف سلمان جز خدا چیزی نبود. اما مراتب حقائق به نوعی است که در علم ابوذر مافی قلب سلمان تاب نمی‌آورد. اما ابوذر همان بود که رسول خدا (صلی ا…علیه و آله )درباره‌اش فرمود: "ما اطلعت الخضراء علی ذی لهجه اصدق من ابی ذر ".

خدای قبر مطهر او را منشاء برکات و عنایات خود قرار دهد همانگونه که حیاتش وقف تعلیم و مبارزه برای احقاق حق اهل بیت عصمت و طهارت که همیشه مظلوم بوده اند، بود.

اینکه آمده: (اذا مات العالم ثلم فی الاسلام ثلمه لایسدها شی ء‌)،‌ اگر حصر مطلق بود امروز نباید اثری از آثار دین مانده باشد چون هر چیزی که هزاران ثلمه غیر قابل انسداد پیدا کند، چیزی از آن باقی نمی‌ماند. این حصر مطلق نیست، حصر نسبی است. یعنی جز عالم، هیچ چیز فقدان عالم را جبران نمی کند. از برکات زندگی ایشان یکی اینکه در وقتی این ثلمه واقع می شود که جای او را عالمی با عمل پر کند، بحمد لله با وجود فرزندان با کفایت ایشان سنگر مدیریت و برنامه ریزی، سنگر مدرسه و محراب و منبر، هیچ صدمه ای نخواهد دید.

تدریس رسائل و مکاسب در قم، خیلی با تدریس این درس در شهرستانها متفاوت است و فرزند ایشان در این قسمت از اساتید ممتاز است همانگونه که آن مرحوم در حوزه هم ممتاز بود.

کد خبر 1760180

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha