دکتر حسن فتحی استاد فلسفه دانشگاه تبریزدر مورد دلایل اینکه ما ایرانیها فرد محور هستیم و فرهنگ کار جمعی نداریم به خبرنگار مهر گفت: از جمله دلایل فقدان یا کم بودن روحیه و همینطور مصادیق کارهای جمعی در وهله اول نبود برنامه ریزی کلان و مشخص شده حوزههای کاری خردتر و خردتر است که در آن صورت کارهای گروها و افراد مختلف در ارتباط با یکدیگر قابل تشخیص برای تعداد زیادی خواهد شد.
وی افزود: بنابراین این امکان پیش خواهد آمد که بگوییم گوشهای از کار را ما و گوشهای دیگر را دیگران عهده دار شوند. پس اگر یک برنامهریزی فراگیر که کارهای عامتر سپس با عمومیت کمتر در آنجا دیده بشود در کار باشد اگر هرکسی هم گوشهای از کار را عهده دار باشد در اصل یک کار جمعی است که این مسئله را در ایرانیان کمتر میبینیم.
این استاد گروه فلسفه دانشگاه تبریز اظهارداشت: برای مثال به جای اینکه همه اهل قلم در یک برنامه ریزی کلان هرکدام بخشی از کارهای ترجمهای، تألیفی و پژوهشی را بر عهده بگیرند هرکسی برای خودش در جایی مشغول است و حاصل آن آثار تکراری و غفلت دربرخی از حوزههاست.
این محقق و نویسنده تصریح کرد: دلیل دیگر اختلاف سلیقههاست. اینکه برای سهیم شدن با مخاطبان و شرکایمان تمرین نکردهایم. اینکه آنچه که داریم بخشی را سهم خودمان در نظر بگیریم و به آنچه که آنها میآورند یا سلیقه آنهاست به عنوان بخشی دیگر احترام بگذاریم البته این سهیم شدن تمرین میخواهد.
نظر شما