به گزارش خبرگزاري مهر پوتين خواستار برگزاري كنفرانسي بين المللي براي حل بحران اسرائيل و فلسطين در پائيز با شركت تمام كشورهاي درگير در اين ماجرا و اعضاي كميته چهارجانبه گرديده است .
واكنش هاي آمريكا و اسرائيل به اين پيشنهاد پوتين را از چند منظر مي توان مورد تحليل و بررسي قرار داد .
روسيه كه به نظر مي رسد در مقطع اخير درميان كشورهاي مشترك المنافع ، با هجوم گسترده آمريكا مواجه شده و در بعضي از جبهه ها نيز صحنه را به نفع غرب خالي كرده است سعي دارد با اعمال نقش در روند صلح خاورميانه تا حدي از فشار آمريكا بر خود بكاهد.
در اين چارچوب كرملين در صدد است تا ابتكار عمل صلح خاورميانه را از دست غرب و بويژه آمريكا خارج كند كه اين مساله مي تواند براي آمريكا و اروپا كه از مذاكرات صلح به عنوان راهكاري جهت نزديكي بيشتر به كشورهاي اسلامي استفاده مي كنند بسيار سنگين باشد.
پيشنهاد پوتين كه هدف خود را پيگيري روند صلح خاورميانه بر اساس قطعنامه هاي سازمان ملل و طرح صلح نقشه راه اعلام كرده است مي تواند نقش اين كشور را در صحنه بين الملل بويژه در نزد سازمان ملل آنهم در آستانه طرح جدي اصلاحات اين سازمان و احتمالاً گسترش شوراي امنيت ، بسيار برجسته كند.
همچنين رئيس جمهور روسيه با سفر خود به مصر پيش از سفر به اسرائيل تلاش كرد تا پيشاپيش با طرح انجام محدود توافقات شرم الشيخ ، حسني مبارك رئيس جمهور مصر را هم به عنوان يكي از طرفهاي مطرح گفتگوهاي صلح با خود همراه سازد.
از سوي ديگر و برخلاف آمريكا كه با ظرافت خاصي بدون اينكه مخالفت علني خود را با اين پيشنهاد اعلام كند زمان برگزاري اين كنفرانس را نامناسب خواند ولي يك مقام ارشد اسرائيلي قبل از گفتگوهاي شارون و پوتين اعلام كرد كه اسرائيل در مرحله كنوني شديداً مخالف برگزاري اين كنفرانس است.
سخنگوي كاخ سفيد در واكنش به پيشنهاد پوتين پيرامون برگزاري كنفرانس بين المللي صلح در مسكو تنها با ابراز ترديد نسبت به تاريخ برگزاري كنفرانس اعلام كرد كه زمان برگزاري اين كنفرانس مناسب نيست.
وي گفت: "ما معتقديم كه زمان مناسب براي برگزاري اين كنفرانس بين الملي وجود دارد اما در حال حاضر ما در آن موقعيت قرار نداريم و شخصاً نيز تصور نمي كنم كه مقامات واشنگتن بتوانند در اين كنفرانس در پاييز شركت كنند."
مخالفت آمريكا و اسرائيل با طرح پوتين از اين منظر نيز قابل بررسي است كه دو طرف سعي دارند از اين مساله به عنوان برگ چانه زني استفاده كرده و در قبال اعطاي اين امتياز به كرملين از اين كشور امتيازاتي را دريافت كنند.
نكته قابل ذكر اينكه آمريكا و بويژه اسرائيل، پوتين را طرف گفتگوي بيطرفي براي ميانجيگري نمي دانند . اسرائيل معتقد است روسيه روابط گرمي با سوريه دارد ضمن اينكه اين كشور دريك پروسه تاريخي نشان داده است كه موافق سياستهاي تل آويو در بحث گسترش شهركها و اشغال سرزمينهاي عربي نيز نيست.
به اين دليل، بايد مساله ديگري را نيز اضافه كرد كه اسرائيل در سفر پوتين دستوركار مهمي را بر ميز گفتگوها قرار داده است و آن چيزي نيست جز بحث پيرامون برنامه هاي هسته اي ايران كه به زعم اين رژيم از پشتيباني روسيه برخوردار است و تل آويو تا زماني كه مواضع و انتظارات مورد درخواست خود را از مسكو در باره مسائل هسته اي ايران دريافت نكند هرگز موهبت ميانجيگري در روند صلح خاورميانه را به مسكو نخواهد داد.
همچنين اين رژيم مي داند كه توافق با فلسطيني ها هزينه هنگفتي دارد كه ميانجيگري در حد و اندازه روسيه توان پرداخت اين هزينه را نخواهد داشت.
اسرائيل در يكي دو سال گذشته سعي كرده تا با طرح يهود ستيزي در روسيه، مسكو را تحت فشار قرار داده و نقطه نظرات خود را به آن اعمال كند.
حال به نظر مي رسد گرچه روسيه درصدد است تا با طرح مساله صلح خاورميانه، اين موضوع را در راس دستوركار جهاني قرار دهد ليكن اين نكته را نيز نبايد فراموش كرد كه آنچه از منظر آمريكا و اروپا مي تواند به عنوان مساله اي موقت در دستوركار جهاني باشد بحت دموكراسي در كشورهاي مشترك المنافع و جذب خيل عظيمي از همپيمانان سابق روسيه در جرگه طرفداران غرب مي باشد .
كوتاه سخن آنكه از نظر اروپا و آمريكا مساله صلح خاورميانه گرچه بسيار مهم است ليكن مساله ريشه دار و طولاني است كه بعيد بنظر مي رسد با نسخه روسي حل شود.
نظر شما