روح‌الله جعفری کارگردان تئاتر درباره علت کم کاری‌اش در دو سال گذشته به خبرنگار مهر گفت: بعد از اجرای نمایش "تماشاچی محکوم به اعدام" اثر ماتئی ویسنی یک طبق اهداف و برنامه‌هایی که گروه تئاتر گیتی دارد تلاش شد سرمایه‌گذاری فکری و معنوی بر روی متون دیگر این نویسنده شناخته‌شده صورت گیرد.
وی ادامه داد: بر همین اساس متن "چجوری ممکنه یه پرنده باشم؟" اثر ویسنی یک برای اجرا ارائه شد که متاسفانه بدون هیچ دلیل و پاسخ روشنی مورد قبول قرار نگرفت پس از آن سه نمایشنامه "کشور متاسف است"، "کفر" و" صبر کنین تا چله تابستون بگذره" به شورای بازخوانی و اداره نظارت و ارزشیابی ارائه شد اما متاسفانه بازهم هیچ جواب قانع‌کننده‌ای برای رد شدن این نمایشنامه‌ها به ما داده نشده است.
آثاری که بدون هیچ توضیحی حذف می‌شوند
جعفری عنوان کرد: متاسفانه تا زمانی که فضا تا این اندازه بسته باشد و به جای گفتگو فضای تک‌گویی بر تئاتر ایران غلبه داشته باشد خواه ناخواه تصمیم گیری‌ها به سمت انحصارگرایی حرکت می‌کند. متاسفانه در طول دو سال گذشته به دلیل وجود همین مسائل گروه تئاتر "گیتی" از گردونه اجرا باز مانده است.
این کارگردان با اشاره به اینکه دایره اعتماد به هنرمندان در تئاتر کشور تنگ‌تر شده است گفت: به تازگی 4 نمایشنامه تک‌پرده‌ای از ویسنی یک با عنوان‌های" دومین درخت زیسفون دست چپ"،" در جیب‌ها نان اند"، "آخرین گودو" و "عنکبوتی در زخم" را برای اجرای به عنوان یک رپرتوار ارائه کرده‌ام و همچنان منتظر نتیجه هستم که امیدوارم حداقل این آثار مورد پذیرش قرار گیرد.
اگر سالن‌های نمایش تا سال آینده پر است چرا نام آثار اعلام نمی‌شود؟
وی افزود: من به عنوان یک کارگردان و روزنامه نگار از مدیران تئاتر این سوال را دارم که اگر جدول اجراهای تئاتر در سالن‌های مختلف تا سال آینده پر است چرا این موضوع را رسانه ای نمی کنند تا اهالی فرهنگ و رسانه‌ها آگاه شوند چه آثاری قرارست در طول یک سال آینده روی صحنه برود.
کارگردان "اسب‌های پشت پنجره" گفت: متاسفانه هیچ مقام و مسئولی پاسخگوی هنرمندان تئاتر در زمینه دلایل رد شدن آثارشان نیست. یکی دیگر از دلایلی که باعث شده نتوانم اثری را روی صحنه ببرم مسئله ممیزی در تئاتر است. متاسفانه به دلیل نبود یک برنامه مشخص و قانون مدون اختیارات بی حد و حصری به افرادی که در این حوزه کار می کنند داده شده است که اکثر کارها را از زیر تیغ تیز سانسور و ارزشیابی سلیقه ای رد می کنند. این مسئله عرصه را بر هنرمندان تئاتر روز به روز تنگ‌تر می‌کند.
وی ادامه داد: اگر به هنرمندان تئاتر اعتماد شود و مسئولان فضای گفتگو را فراهم کنند شاهد پویایی و حرکت تئاتر ایران هستیم اما در حال حاضر بی قانونی و سانسور سد راه بزرگی برای گروه های نمایشی شده و امنیت شغلی آنها را تهدید می‌کند.
هنرمندان را به دلیل نقدهایشان حذف می‌کنند
این کارگردان متذکر شد: متاسفانه زمانی که مجموعه مدیران، کوچکترین انتقاد سازنده‌ای را که باعث پیشرفت می شود بر نمی‌تابند راه آسانتر را که حذف افرادست انتخاب می کنند. این مسئله باعث شده بسیاری از هنرمندانی که در حوزه‌های اجتماعی آثار ملی یا ترجمه شده ای را روی صحنه می بردند نتوانند به فعالیت خود ادامه دهند. ناچارا این افراد یا خانه نشین شده و یا از کشور خارج می شوند. این رویکرد به هیچ عنوان به نفع تئاتر نیست.
وی درباره حضور نداشتن در این دوره از جشنواره تئاتر فجر نیز عنوان کرد: افراد تصمیم گیرنده برای برگزاری جشنواره تئاتر فجر که خواه ناخواه دبیر جشنواره هم شاملش می شود فضای قابل اعتماد و اطمینانی برای شرکت کنندگان در این رویداد به وجود نیاورده اند تا یک گروه نمایشی مشتاقانه درخواست حضور در ویترین تئاتر کشور را داشته باشد. چون این رویداد با رویکردی که در پیش گرفته ویترینی خالی است.
نظر شما