منیژه آرمین هنرمند سفالگر و دبیر دوسالانه سفالگری با اشاره به اینکه بی نظمی در برگزاری دوسالانه‌های هنری در کشور به دلیل مشکلات مالی است، به خبرنگار مهر گفت: برگزار نشدن یا بی‌نظم برگزار شدن دوسالانه‌های هنری معمولا به دلیل مشکلات مالی صورت می‌گیرد، البته نباید فراموش کرد که نوع سیاست‌گذاری‌ها بعد از تغییر مدیریت‌ها نیز در امر دخیل است.
این مجسمه‌ساز افزود: این که برگزاری یک دوسالانه در هر دوره با تشویش و دودلی مسئولان روبه‌رو می‌شود، باعث ایجاد بلاتکلیفی در هنرمندان نیز خواهد شد و در کل تاثیر بدی در جامعه هنری دارد. همچنین وقتی یک دوسالانه طبق تقویم رسمی برگزار نمی‌شود اعتبارش را هم از دست می‌دهد.
به گفته وی، وقتی که برنامه مشخصی برای برگزاری یک دوسالانه وجود ندارد این بی‌برنامگی هم به ضرر برگزارکننده است هم شرکت‌کنندگان.
این نویسنده ادامه داد: با توجه به اینکه متولی برگزاری دوسالانه‌ها در کشور ما دولت است، مسئولیت برگزاری آن را نیز برعهده دارد. اما از نظر من بهتر است که سیاست‌گذاری فرهنگی توسط یک گروه هنری انجام شود تا با تغییر دولت‌ها سیاست‌های اصلی برگزاری دوسالانه‌ها تغییر نکرده و شرایط پایداری را برای برگزاری آنها تبیین شود تا دیگر مشکلی برای هنرمندان ایجاد نشود.
آرمین گفت: تغییر سیاست‌ها و در کنار آن توقف برگزاری یک یا دو دوره از دوسالانه‌ها باعث می‌شود تا انرژی زیادی برای شکل‌گیری دوباره آن رویداد صرف شود، این در حالی است که امور فرهنگی و هنری بدون ورود سیاست به آن به راحتی می‌تواند راه خود را برای رسیدن به ثبات و پایداری پیدا کند. اگر شرایط مناسب برای اجرای فرهنگ فراهم نشود، به ضرر کشور بوده و از نظر فرهنگی و هنری دچار رکود شده و از نظر اقتصادی بازار هنری ایران چه در داخل و چه در خارج از کشور لطمه می‌خورد.
این هنرمند سفالگر تصریح کرد: یکی دیگر از مسایلی که سبب می شود یک دوسالانه به موقع و به درستی برگزار شود، انتخاب یک مکان ثابت برای برگزاری آن است. در واقع دوسالانه‌های معتبر در دنیا معمولا در زمان و مکان مشخصی برگزار می شود، مانند بی ینال ونیز. برای دوسالانه‌هایی مانند سفالگری باید یک شهر خاص انتخاب شده و هر دوره در آنجا برگزار شود. زمانی که مکان ثابتی برای برگزاری یک دوسالانه انتخاب می‌شود، می توان گفت آن رویداد مورد نظر به یک ثبات و اهمیت بالایی در سطح داخلی و بین‌المللی دست پیدا کرده است.
آرمین با اشاره به برگزاری دوسالانه سفالگری در کشور ابراز کرد: دوسالانه سفالگری در ایران، گاه با فراز و فرودهای بسیاری همراه بود. به عنوان مثال فاصله بین برگزاری دوسالانه هفتم و هشتم، پنج سال طول کشید. اما دو دوسالانه نهم و دهم به موقع برگزار شد، اما نمی‌دانم دوسالانه یازدهم که قرار است در سال 92 برگزار شود، برگزار می‌شود یا خیر چرا که هنوز خبری از برگزاری آن نشده است.
وی در پایان افزود: هرچند هنرمندان سفالگر، در دوسالانه سفالگری حضور پررنگی داشتند اما نمی‌توان این حضور را ایده آل دانست و باز هم باید بهترین شرایط را برای برگزاری و حضور هنرمندان در بی‌ینال‌ها فراهم کرد.
نظر شما