به گزارش خبرنگار مهر ، درپی انتشار خبر درخواست رئیس جمهور برای حضور در مجلس و متعاقب آن درخواست تعویق آن که در هفته گذشته صورت گرفت، نمایندگان مجلس در گفتگو با خبرنگاران رسانه ها از گمانه ها و طرح های خود برای روز میزبانی خبر دادند.
نمایندگان مجلس که از حضور پیشین رئیس جمهور در مجلس در اسفند ماه سال گذشته ( برای پاسخ به سئوال ) ، خاطره خوشی نداشتند ، خواستار این شدند که احمدی نژاد این بار بلافاصله پس از سخنرانی جلسه را ترک نکند و به اظهارنظرهای آنان درباره سخنانش گوش دهد.
همزمان هیات رئیسه مجلس نیز با اعلام اینکه از محور سخنرانی رئیس جمهور اطلاعی ندارد ، خواستار توضیح رسمی در این باره شد.
متعاقب این درخواست لطف الله فروزنده معاون پارلمانی رئیس جمهور در نامه ای به مجلس آورد که " در اجرای اصل هفتادم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، به استحضار می‌رساند؛ ریاست محترم جمهور در نظر دارد روز چهارشنبه مورخ 1391/10/27 از ساعت 10:30 لغایت 12 ضمن حضور در جلسه علنی مجلس شورای اسلامی مطالبی را درخصوص مسائل جاری کشور به استماع نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی برسانند ، خواهشمند است دستور فرمایید هماهنگی لازم صورت و نتیجه را به این معاونت اعلام فرمایند."
نامه فروزنده بااینکه به اصل هفتادم قانون اساسی اشاره داشت اما توضیحی درباره درخواست مجلس مبنی بر توضیح پیرامون محور صحبت رئیس جمهور در آن دیده نمی شد.
در اصل هفتادم قانون اساسی آمده است: رئیس جمهور و معاونان او، و وزیران به اجتماع یا به انفراد حق شرکت در جلسات علنی مجلس را دارند و می توانند مشاوران خود را همراه داشته باشند و در صورتی که نمایندگان لازم بدانند، وزیران مکلف به حضورند و هرگاه تقاضا کنند مطالبشان استماع می شود.
شورای نگهبان در سال 66 در پاسخ به درخواست رئیس مجلس این اصل را تفسیر کرده است .
در تیر ماه آن سال هاشمی رفسنجانی رئیس وقت مجلس شورای اسلامی در درخواستی برای تفسیر از این شورا پرسید : لطفاً نظر آن شورا را در تفسیر اصل 70 قانون اساسی که به رئیس جمهوری و نخست‌وزیر و وزیران حق داده مطالبشان را در جلسات مجلس شورای اسلامی اظهار نمایند، بفرمائید که آیا این حق مطلق است و در هر مورد که مطلبی دارند در محدوده آئین‌نامه مجلس حق دارند بگویند؟ یا اینکه حق محدود به مطالب و موضوعات در دستور است؟ و در فرض محدودیت، آیا این حق شامل مواردی از قبیل گزارش کمیسیونهای اصل 90 و سئوالات و اصل 76 و اظهارات نمایندگان در نطقهای پیش از دستور می‌شود یا محدود به لوایح و طرحها است؟ و در هر صورت این حق اظهار نظر محدود به زمان انجام دستور است یا اینکه ممکن است قبل یا بعد از آن انجام شود و اطلاق اصول فوق الذکر با اطلاق اصل 70 قانون اساسی چگونه قابل جمع است؟
آیت الله صافی گلپایگانی دبیر وقت شورای نگهبان در پاسخ آورده است:
موضوع سئوال در جلسه شورای نگهبان مطرح و مورد بحث و بررسی قرار گرفت اینک نظریه اکثریت اعضای شورا به شرح ذیل اعلام می‌شود: «آنچه از اصل 70 قانون اساسی استفاده می‌شود این است که مقامات مذکور در این اصل حق شرکت در جلسات مجلس شورای اسلامی را دارند و مطالبشان را در ارتباط با دستور مجلس بیان می‌نمایند. زاید بر این چنانچه در آئین‌نامه حقی برای آنها مقرر شود گرچه به موجب قانون اساسی نیست با قانون اساسی مغایرت ندارد.»
آیین نامه مجلس در این خصوص در ماده 7 آورده است: رئیس جمهور و معاونان او، وزیران به اجتماع یا به انفراد
حق شرکت در جلسات علنى مجلس را دارند و مى توانند مشاوران خود را نیز همراه داشته باشند.
ماده ۱۱۰- در هر جلسه، قبل از ورود در دستور، رئیس مىتواند در مورد گزارش حوادث مهم و مسائل فورى روز مطالبى را که آگاهى مجلس از آن ضرورى باشد به اطلاع نمایندگان برساند. حداکثر مدت براى این مطالب پانزده دقیقه خواهد بود.
تبصره- رؤسای قوای مجریه و قضائیه می‌توانند خارج از موضوع دستور جلسه در صحن علنی مجلس نطق نمایند. این نطق پس از وصول تقاضای آنان و اعلام موضوع نطق به رئیس مجلس پس از موافقت هیأت رئیسه در اولین فرصت انجام می‌شود. ساعت و مدت نطق قبل از شروع جلسه باید به اطلاع نمایندگان برسد."
بر اساس این ماده قانونی ، رییس جمهور می تواند خارج از موضوع دستور جلسه در صحن علنی مجلس نطق نماید، به چند شرط؛
۱- وصول تقاضای رییس جمهور به مجلس
۲- اعلام موضوع نطق به رییس مجلس
۳- موافقت هیأت رییسه با انجام نطق
۴- تعیین تاریخ نطق (اولین فرصت) به تشخیص هیأت رییسه
۵- اعلام ساعت نطق قبل از شروع جلسه
۶- اعلام مدت نطق قبل از شروع جلسه
محمد دهقان عضو هیات رئیسه مجلس در گفتگو با مهر خبر داده است که در نامه ای که هیات رئیسه دیروز به دولت ارسال کرده ، تاکید داشته است که موضوع نطق رئیس جمهور در جلسه چهارشنبه به رئیس مجلس اعلام شود.
نظر شما