به گزارش خبرگزاری مهر، کریم رجب‌زاده، شاعر انقلاب اسلامی با اشاره به ادبیات انقلاب در سال‌های اخیر گفت: باید به ادبیات انقلاب از سال 1332 به این سو نگاه کرد، شاید از زمانی که کودتای 28 مرداد صورت گرفت، زمانی که شاعران درخفقان عظیمی قرارگرفتند و روزنامه‌ها بسته شدند. در همان شرایط، شعر انقلابی را در غالب شعر سیاسی می‌بینیم.
رجب‌زاده افزود: در همان دوران با ادبیات زیرزمینی و مقاومت مواجه می‌شویم و شاعرانی که در آن روزگار نگاهشان به چالش کشیدن وضعیت جامعه بود و نوک پیکان انتقادشان متوجه رژیم شاه می‌شد.
وی افزود: بعد از انقلاب همت شاعران این بود که رژیم گذشته را به چالش بکشند اما مشکل این است که ما درگیر جنگ شدیم یعنی ادبیات جنگ و انقلاب هم پوشانی پیدا کردند و تشخیص این دو از هم سخت شد.
این شاعر انقلاب اسلامی با تاکید بر اینکه ادبیات انقلاب در سال‌های اخیر به جای جزیی‌نگری به کلی‌نگری پرداخته، گفت: نقش حجم عطیمی از مردم، شور و حال و صمیمیت آنها در این نوع ادبیات دیده نشد و بیشتر در آن به نمادها پرداخته شد که خود به تنهایی نمی‌تواند نشان دهنده انقلاب باشند. انتظاراین بود ادیبان ما جزیی تر به ادبیات انقلاب بپردازند؛ به طوری که صمیمیت بی‌نظیر مردم در آن گنجانده شود که این موضوع در شعر و ادب انقلاب تابانده نشد و بیشتر کلیات را دربر گرفت.
وی تاکید کرد: متاسفانه شعر انقلاب هم در این سال‌ها شعری مقطعی بوده است و شاعران تحت تاثیر دوران پیروزی انقلاب شعر نوشته‌اند.
نظر شما