فرج فاضلی در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: قلعه تاریخی اشکم گاو در 5 کیلومتری شمالشرق شهرک وحدت و در15 کیلومتری غرب شهر دهلران قرار گرفته است .
وی بیان داشت: این قلعه در روی یک تپه طبیعی (سنگلاخی و گچی) که ارتفاع آن 100 متر است و بطور کامل بر محیط اطراف خود مسلط است، قرار گرفته به طوریکه هنگامی که بر روی آن قرار می گیری بخش بزرگی از دشت دهلران قابل مشاهده است.
این کارشناس عنوان کرد: این تپه از جهت شرق، غرب و جنوب دارای شیب تند و تقریبا غیر قابل نفوذ بوده و فقط از ضلع شمالی دارای شیب ملایمی بوده و احتمالا راه دسترسی به قلعه از این قسمت بوده است.
فاضلی تصریح کرد: این قلعه به صورت بیضی شکل با طول 250 متر و عرض 100 متر و 25000 متر مربع مساحت دارد.
وی اظهار داشت: بخش اعظم دیوارهای این قلعه از بین رفته ولی در بعضی قسمتها هنوز دیوارها سر پا هستند و ارتفاع آنها به یک متر می رسد.
فاضلی افزود: قطر دیوارها این قلعه یک متر ضخامت دارند و در داخل باروی قلعه آثار و بقایای پی های اتاقهایی با ابعاد مختلف مشاهده می شود که جهت استراحت ساکنان قلعه درست شده است.
این باستان شناس گفت: قسمت شاه نشین این قلعه بشدت تخریب شده و بجز حجم آوار مصالح ، چیز خاصی از آن دیده نمی شود و در روی باروی آن بقایای برجهای نگهبانی و دیده بانی دیده می شود که از بین رفته اند.
وی بیان داشت: مصالح بکار رفته در ساخت این بنا سنگ و ملاط گچ می باشد که کچ در روی تپه بطور فراوان یافت می شود ولی سنگها را از محیط پیرامون جمع آوری کرده و به بالای تپه انتقال داده اند ، روی سطوح داخلی دیوارها هم با گچ اندود کرده اند .
فاضلی اظهار داشت: برای بدست آوردن پلان ، نقشه ، کاربرد و ... آن نیاز به انجام کاوشهای باستان شناسی بیشتری است.
این کارشناس ارشد باستان شناسی افزود: احتمالا این قلعه که در بین راه ارتباطی شهرهای تاریخی کلاته در شرق و کنه رو در غرب قرار گرفته و بعنوان رابط و کنترل کننده آنها ایفای نقش کرده است و شاید هم در خود این محل شهر آبادی وجود داشته که این قلعه بخاطر حراست و حفاظت از آن ساخته شده است .
فاضلی گفت: این قلعه در تنگه ورودی منطقه اشکم گاو قرار گرفته و آثاری بصورت پراکنده در اطراف قلعه دیده می شود که احتمالا مصالح آنها توسط کشاورزان برای مرزبندی و نشان دادن حد و حدود اراضی کشاورزی انتقال داده شده اند.
وی بیان داشت: این قلعه از لحاظ شکل، پلان، مصالح و طرز ساخت این قلعه با پشت قلعه آبدانان شباهتهایی دارد.
این باستان شناس افزود: با توجه به مصالح به کار رفته و سفالهای سطحی و مقایسه با سایر قلاع موجود در استان، احتمالا این قلعه متعلق به اواخر دوران ساسانی است که در دوران اسلامی هم به حیات خود ادامه داده است.
نظر شما