![]() |
وي تصريح كرد: با توجه به پديده جهاني شدن، روانشناسي و روانپزشكي امروز بايد نگاه عميق و ريشه دارتري را به فردا داشته باشد. اگر چه مقوله جهاني شدن بر اقتصاد و صنعت بيشتر تكيه دارد، اما بستر اصلي آن فرهنگ است. به همين جهت با ظهور هر چه بيشتر اين پديده در دنيا با تعارضات فرهنگي بيشتري مواجه مي شويم. اين تعارضات فرهنگي انسان فردا را دچار سردر گمي و پريشاني مي كند.
افروز خاطر نشان كرد: در رهگذر جهاني شدن با تزلزل نظام ارزشي خانواده ها، ناامني دروني، پريشاني فكر و لجام گسيختگي فرهنگي روبرو مي شويم. با توجه به اين موضوع در روانشناسي هم مقولات تازه اي مطرح خواهد شد.
رييس سازمان روانشناسي ايران در ادامه افزود: انسان امروز دچار بي اشتهايي رواني، بي اشتهايي شغلي و تحصيلي، همسرستيزي، خانه گريزي و اعتياد الكترونيكي است و رهاشدگي عاطفي، اضطراب و افسردگي به عنوان بيشترين آمار بيماريهاي رواني بر انسان امروز حاكم است.
وي اظهار كرد: روانشناسان و روانپزشكان اگر اين مقولات را ناديده بگيرند، از دادن ارائه خدمات روانشناسي و روانپزشكي هم به مردم غافل مي شوند.
اين استاد دانشگاه تهران تصريح كرد: بروز اختلالات رواني كه ذكر شد و مخصوص دنياي امروز است نياز هرچه بيشتر به تخصص هاي گوناگون و جديد روانشناسي را در ايران طلب مي كند، تا براي مقابله و پيشگيري از اين بحران هاي تازه خدمات لازم را انجام دهد.
دكتر افروز يادآور شد: رسالت ما به عنوان روانشناس و مسئولان بهداشت رواني جامعه اين است كه در قلمرو مطالعات بهداشت رواني تخصص هاي فوق العاده اي را كسب و ارائه دهيم. دانش روانشناسي و روانپزشكي را بالا برده و رشته هاي تازه را با نگاه به بحران هاي رواني فردا ايجاد كنيم.
وي در پايان سخنراني افزود: نيازي نيست كه براي هميشه مونتاژگر و مترجم انديشه هاي ديگران باشيم، ما مي توانيم مولد انديشه هاي تازه در روانشناسي و روانپزشكي باشيم.
نظر شما