ضياءالدين ترابي، منتقد و شاعر، در نشست نقد و بررسي مجموعه «پا برهنه تا صبح» سروده گراناز موسوي در تالار انديشه حوزه هنري با بيان اين مطلب گفت: شعر از ناخودآگاه سرچشمه مي گيرد و جايي كه به آگاهي مي رسد شعر نيست.
وي با سطحي خواندن اشعار گراناز موسوي خاطر نشان كرد: شعرهاي اين شاعر مانند دريايي است كه يك وجب عمق دارد كه اين به خاطر جواني شاعر است.اما چون دو عنصر خاطره و تجربه شعر را قوي مي كند، كليت شعرها سالم هستند.
ترابي در ادامه افزود: شاعر پابرهنه تا صبح، برخلاف بسياري از شاعران جوان زبان راحتي دارد و به بيان مسلط است و آنچه را در ذهنيتش مي گذرد به سادگي بيان مي كند. شعرهاي موسوي از لحاظ محتوا مانند فروغ فرخ زاد و سيمين بهبهاني است. اين شاعر جوان يكي از چهرهاي فمينيست است. البته همان فمينيستي كه در كشورهاي پيرامون رايج است كه زنان را كنش پذير و منفعل نشان مي دهند برخلاف كشورهاي غربي كه زنان را فعال و كنش مند به تصوير مي كشند.
در ادامه اين نشست، حميد رضا شكار سري ، آشنايي زدايي و گريز از هدف را به عنوان بازي هاي زباني از مولفه هاي شعر موسوي خواند و گفت: روايت مداري، گرايش به زبان شفاف، عيني گرايي و جزئي نگري و پيروي از تئوري هاي شعر از مولفه هاي شعر دهه هفتاد است كه شاعر اين مجموعه در بعضي موارد از اين مولفه ها فراروي مي كند.
ضياءالدين ترابي در نشست نقد و بررسي مجموعه «پا برهنه تا صبح» :
شعر جوان ذهن مخاطب را به بازي مي گيرد
حركتي كه در شعر اي جوان ما آغاز شده به بازي گرفتن ذهن و مسخره كردن مخاطب است.
کد خبر 1920
نظر شما