تاملي بر رفتار اهل فرهنگ ما با يك بازيگر هاليوود! / آيا شون پن از موزه دفاع مقدس هم بازديد مي كند؟

به گزارش گروه فرهنگ و هنر "مهر" ، نمازگزاران تهراني، نمازجمعه اين هفته را زير نگاه سنگين غريبه اي اقامه كردند كه چهره اي آشنا داشت و با يك دوربين فيلمبرداري كوچك و يك دفترچه يادداشت در جايگاه ويژه خبرنگاران موضع گرفته بود و روز بعد همه روزنامه ها به نقل از خبرگزاري ها نوشتند: "شون پن در تهران است".

اين ستاره سينماي هاليوود كه در آمريكا به يك چهره هنري معترض سياستهاي كاخ سفيد مشهور شده و اخيرا نيز بدليل اعلام موضعي درباره حضور سربازان آمريكا در عراق، از طرف دولتمردان خود مورد توبيخ و نكوهش واقع شده است، اين روزها به عنوان خبرنگار مجله "سانفرانسيسكو كرونيكل" در خيابانهاي تهران مي چرخد و "سوژه" شكار مي كند، اما آنچه مقصود راقم اين سطور است، نوع رفتار ما (دولت و ملت ) با اين هنرپيشهء خبرنگار يا خبرنگار هنرپيشه است.

ازعناصر ستادهاي تبليغاتي كانديداهاي رياست جمهوري گرفته تا هنرمندان، فيلمسازان و مديران فرهنگي هنري مملكت، متاسفانه در اين چند روز، با اين آقاي بازيگر، رفتار و برخوردي "مرعوبانه" و "منفعلانه" داشته اند. و حتي آنهايي كه ظاهرا" قرار است همين روزها سكان اداره كشور را بدست گيرند، با انگيزه هاي خاص تبليغاتي و از سر شيفتگي، به استقبال از اين هنرپيشه آمريكايي شتاب كردند و دركنارش عكس يادگاري گرفتند. در جايي ديگر، فيلمسازان و مديران فرهنگي كشور، گرد او جمع شدند و به او تنديس دادند و از او امضاء گرفتند و در مقابل دوربين هاي خبرنگاران تقديسش كردند. هيجان زدگي عكاسان و خبرنگاران كه ديگر نيازي به توصيف ندارد.

اما آنچه از تاثيرات منفي مجموعه اين رفتارهاي جهان سومي با آن هنرپيشه آمريكايي  مهم تر است، "قضاوت" و "شناختي" است كه او طي مدت حضورش در ايران نسبت به مردم، مسئولين و نظام جمهوري اسلامي بدست آورده و با خود به آمريكا مي برد.

شخصي مثل "شون پن" هر جمله اي كه در كشورش درباره ايران به زبان بياورد، مي تواند " تيتر" روزنامه ها بوده و بر صدر اخبار رسانه ها قرار بگيرد. گذشته از اين كه او در اينجا، خود نيز "خبرنگار" است و با قصد قبلي و نگاهي " ژورناليستي " وارد كشور ما شده است، حال آيا نبايد مديران وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي، دركنار سركشي هاي آزادانه جناب "شون پن" به اينجا و آنجا (ستاد تبليغاتي كانديداها، موزه سينما، پارك ها، پاساژها و...) براي آشنايي او با واقعيت انقلاب اسلامي ايران قدمي بردارند؟ آيا نبايد دوربين شون پن خبرنگار، در كنار تماشاي هنرمندان، مديران، فرهيختگان و همشهري هايي كه براي امضاء گرفتن از اين ستاره سينماي هاليوود  از سر و كول هم بالا مي پرند، سري هم به جماران زده و محل سكونت رهبر آزادگان جهان را از نزديك ببيند.

آيا نبايد او علاوه بر حضور در باغ فردوس، دقايقي نيز در گلزار شهداي دفاع مقدس حضور يافته و با عبور دوربين اش از روي تصاوير چهره شهداي نوجوان ما، جملاتي از وصيت نامه هاي آنها را نيز در دفترچه خاطراتش ثبت كند؟

آيا كسي "شون پن" خبرنگار را بر بالين جانبازان شيميايي نيز خواهد برد و گوش او را به درد دل ها و خاطرات اين شهيدان زنده نيز خواهد سپرد؟ آيا كسي به اين  قهرمان فيلمهاي هاليوودي خواهد گفت: خرمشهر را يك بسيجي 21 ساله آزاد كرد؟ آيا "شون پن" خبرنگار مي داند "كاپيتولاسيون" يعني چه و "امام حسين(ع)" كيست؟

از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي كه به اين خبرنگار آمريكايي مجوز تهيه گزارش از همه جاي جامعه ما را صادر كرده است، ميخواهيم، به او اين فرصت را نيز بدهد كه انقلاب اسلامي ايران را آنچنان كه هست بشناسد تا فردا كه به كشور خود بازگشت در نشريه "سانفرانسيسكو كرونيكل" ننويسد: يك مقام دولتي در ايران از من امضاء گرفت و ديگري به من گفت: آي.لاو.يو!

"والسلام"