به گزارش خبرگزاری مهر، برای داشتن جامعه رو به رشد و روابطی سالم و اطمینان بخش مهمترین مساله "صدق" و "امانت" است. راستگویی، درست كرداری و امین بودن، جوی از اعتماد را ایجاد می كند كه به رشد اجتماعی كمك می نماید و بدون آن كارها سست و قراردادها نامطمئن و قول و قرارها متزلزل خواهد بود و در روایات نیز به طور چشمگیری در این باره سفارش شده و احادیث فراوانی در تاكید بر این امر مهم رسیده است تا آنجا كه رسول خدا(ص) فرمود: كسی كه در امانت خیانت كند از ما نیست.
ادای امانت از نظر اسلام چنان مهم است كه اگر حتی دشمن چیزی را به عنوان امانت به انسان بسپارد باید در حفظ آن كمال كوشش را مبذول دارد. همه اینها به خاطر این است كه هدف اسلام ایجاد جامعه ای است كه اعتماد عمومی بر آن حكمفرما باشد و اگر آن چه از دشمنان به امانت گرفته ایم. دین مقدس سلام دستور داده كه امانت را مطلقاً به صاحبش برگردانیم اگر چه او دشمن و یا بدكردار باشد.
امام صادق(ع) امانتداری را معیار مناسبی برای ارزیابی شخصیت معنوی دانسته و می فرماید: معیار مسلمانی و ایمان شخص، صدق و امانت اوست نه نماز و ركوع و سجودش! به راستی و امانتداری او بنگر كه چگونه امانت را پاس می دارد.
همچنین اگر كسی در امانت خیانت كند وسیله اش در اختیارش باشد ولی سوء استفاده كند، خانه ای در امانت او باشد ولی در نگهداری آن كوتاهی كند، بدهكار باشد ولی در ادای قرض تعلل كند، از رازی باخبر باشد ولی آن را فاش سازد، اینها نیز نمونه ای از خیانت در امانت است و با روح مسلمانی ناسازگار است.
در همه فرهنگ های بشری "امانتداری" امر پسندیده ای تلقی شده است. در اسلام نیز این مقوله انسانی بسیار با اهمیت است و قرآن كریم و نیز سیره انبیاء و اولیا و معصومان پاك بر ترویج و تثبیت امانت داری بوده است. دلیل این اهمیت آن است كه اساساً استواری جوامع بشری در همه ابعاد سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی، وامدار امانت داری و گسترش آن در جامعه است. اگر روحیه امانت داری در جامعه تضعیف شود اعتقاد افراد از میان می رود و پریشانی و خیانت سایه شوم خود را بر زندگی مردم خواهند افكند. در تعالیم اسلام امانتداری چنان با اهمیت است كه حتی از ایمان هم بالاتر می باشد.
امانتداری به چند عرصه و حوزه محدود نمی شود بلكه جنبه های گوناگونی دارد. یکی ابعاد مهم امانتداری که متاسفانه امروز کمتر در جامعه ما بدان توجه می شود درست انجام دادن کارها در شغلی است که پذیرفته ایم و این تفاوتی نمی کند که در کار دولتی باشد و یا خصوصی. این امر بیشتر زمانی اهمیت پیدا می کند که شغل ما با وقت، پول، آبرو و در کل با مردم ارتباط داشته باشد.
به عنوان مثال یک راننده، یک پزشک، یک کارمند بانک، یک معلم، یک خبرنگار، یک وکیل و یک وزیر باید بدانند شغلی که در اختیار اوست امانت است و ادای امانت فقط با انجام درست کار بدست می آید.
یکی از آسیب های جامعه ما بی توجهی افراد به وقت، پول و آبروی دیگران است و این امر در سطحی باور نکردنی از اکثر افراد و حتی مقامات که باید الگوی رفتاری جامعه باشند سر می زند. به همین دلیل است که ساده ترین امور در کشور ما گاهی به وجهی عجیب پیچیده و غیر قابل حل می شود و گاهی به بحرانی محلی و حتی ملی تبدیل می شود. البته در این میان چیزی که برخلاف شعارهای دهن پر کن ما واقعا گم می شود پذیرش مسئولیت امانتی است که به ما سپرده می شود. یعنی اینکه ما در روند کار و زندگی خود فراموش می کنیم موقعیتی که در آن هستیم فقط یک امانت است و ما فقط با انجام درست کار می توانیم امین خوبی باشیم.
نظر شما