گزارش هاي موجود در كشور نشان مي دهد، فرآورده هاي لبني و گوشت آلوده، شايع ترين مواد غذايي هستند كه موجب ابتلاي انسان به اين بيماري ها نظير تب مالت، سياه زخم، بيماريهاي انگلي وغيره مي شود.
پزشكان به شهروندان توصيه مي كنند براي مبارزه با بيماري آزاردهنده سالك به عنوان بيماري مشترك بين انسان و حيوان، جمع آوري صحيح زباله، مبارزه با موشها و استفاده از توري و پشه بند بند بهداشتي است همچنين براي پيشگيري از اين بيماري شهروندان بايد از ريختن زباله در معابر و جوي ها خودداري كنند چون اين امر موجب ايجاد كانوني براي تكثير حيوانات موذي و گسترش بيماري هاي قابل انتقال بين انسان و حيوان مي شود.
جمع آوري و دفع صحيح بهداشتي زباله و كودهاي حيواني يكي از موثرترين راه هاي پيشگييري از ابتلا به بسياري از بيماريهاي قابل انتقال بين حيوان وانسان مي شود و نيز با نصب توري هاي زير بافت در جلوي درهاي ورودي و پنجره ها و استفاده از پشه بندهاي بهداشتي از ابتلا به سالك مي توان در امان ماند.
سالانه 20 تا 40 مورد ابتلا به سالك به ازاي هر 100 هزار نفر
رييس اداره بيماريهاي قابل انتقال بين حيوان و انسان در اين باره مي گويد: سالانه 20 تا تا 40 مورد به ازاي هر 100 هزار نفر ابتلا به سالك در كشور وجود دارد كه اين تعداد در 15 تا 20 سال اخير ثابت بوده است.
دكتر بدخشان هوشمند مي افزايد: افزايش تعداد پشه هاي ناقل بيماري در محيط، عدم دفع مستمر زباله ها، جمع كردن كودهاي حيواني در منازل روستايي، وجود ساختمان هاي قديمي، خانه هاي خالي از سكونت، ساختمان هاي نيمه كاره و زندگي در كنار آن، از جمله كانون هاي مهم اين بيماري محسوب مي شود.
وي ادامه مي دهد: شهرستان هاي مشهد، يزد، شيراز، كرمان و تهران قديم به عنوان مناطق شهري و روستاهاي اصفهان گنبد، بم، ايلام، خوزستان، فسا، جهرم، اردكان و منطقه اي از رفسنجان از جمله كانون هاي مهم و شناخته شده اين بيماري است.
هوشمند مي گويد: در سال 82 تعداد موارد ابتلا به سالك 21 هزار مورد بوده و اين آمار در سال 83 به 27 هزار مورد افزايش يافته كه علت آن هم افزايش تعداد نقل و انتقال انسان هاي حساس و ورود آنها به نقاط آلوده و مهاجرت موش و پشه هاي ناقل اين بيماري بوده است.
روند صعودي حيوان گزيدگي در كشور
پزشكان از بيماري هاري به عنوان بيماري كشنده قابل انتقال از حيوان به انسان ياد كرده و مي گويند كه در صورت ابتلاي انسان به اين بيماري، مرگ آن فرد حتمي خواهد بود اما راه هايي نظير آموزش درست به كودكان وجود دارد كه مي تواند تا حد زيادي از ابتلاي افراد به اين بيماري پيشگيري مي كند.
پرهيز از شنا كردن يا راه رفتن در بركه ها و يا نهرهاي آلوده، ارائه آموزش هاي لازم به كودكان در خصوص عدم نزديك شدن و يا تحريك كردن سگ ها و گربه ها توسط آنها، شستن محل جراحت را با صابون و آب فراوان و مراجعه سريع به مركز بهداشت و مشاوره با دامپزشكان در صورت نگهداري حيوانات خانگي، مهمترين راه پيشگيري از ابتلا به بيماري هاري از حيوان به انسان است.
دكتر هوشمند با بيان اينكه ايران يكي از كشورهاي موفق در زمينه كنترل بيماري هاري در دنيا است، مي گويد: در سال 83 نزديك به 110 هزار مورد به علت حيوان گزيدگي براي درمان و پيشگيري از بيماري هاري به مراكز وزارت بهداشت و درمان مراجعه كرده اند كه تعداد افراد با وجود كنترل اين بيماري و فعاليت هاي ستاد مركز اتلاف حيوانات زيانكار در وزارت كشور، هرساله سير صعودي دارد.
وي با اشاره به اينكه هر حيوان گزيدگي بايد بيماري هاري تقلي شود مگر اينكه خلاف آن اثبات شود و 50 درصد پيشگيري از اين بيماري به خود انسان ها باز مي گردد،مي افزايد: در دوسال اخير در تهران نيز دو مورد گزديگي توسط گربه و روباه هار گزارش شد كه با تزريق واكسن ضد هاري نجات يافتند اما بر اساس گزارش ها 80 تا 90 درصد اين گزش ها توسط سگ به ويژه سگ هاي ولگرد صورت گرفته است.
رئيس مركز مديريت بيماريهاي وزارت بهداشت نيز در اين باره مي گويد: متاسفانه بسياري از مردم جامعه ما گمان مي كنند كه تنها با تزريق واكسن ضد هاري به سگ ديگر در زمينه نگهداري اين حيوان در منزل مشكلي پيش نمي آيد و اين واكسن مي تواند به عنوان اطمينان خاطري براي آنها باشد اما اين عده اشتباه مي كنند ، چون اين حيوان عامل انتقال 46 نوع بيماري مختلف به انسان است بنابراين تزريق اين واكسن نمي تواند جوابگوي اين تعداد بيماري باشد.
دكتر محمد مهدي گويا در گفتگو با خبرنگار اجتماعي خبرگزاري مهر مي افزايد: از لحاظ علمي جاي هچ حيواني در منزل مسكوني نيست چون همه حيوانات مي توانند تعدادي از بيماري ها را به انسان منتقل كنند.
وي در مورد نگهداري برخي پرندگان در منزل مي گويد: نگهداشتن پرندگان نيز مي تواند موجب بروز بيماري هاي تنفسي در افراد ساكن در آن منزل، شود كه تشخيص اين بيماري ها معمولا به زمان زيادي نياز دارد بنابراين ممكن است باعث مرگ انسان شود.
دكتر گويا اظهار مي دارد: نگهداري هر نوع حيواني در منزل عوارضي دارد كه تشخيص برخي از اين عوارض و بيماري ها در افراد مبتلاء بسيار دشوار است و تشخيص آن در برخي ديگر، امكان پذير نيست به همين دليل بايد از نگهداري هر نوع حيوان در داخل منزل خودداري كرد.
ابتلاي بيش از 25 هزار نفر به بيماري تب مالت در كشور
خطر ابتلا به تب مالت به عنوان مهمترين بيماريهاي مشترك بين انسان و حيوان با مصرف پنير تازه، كره، سرشير،خامه محلي و بستني هاي ستني غير پاستوريزه افزايش مي يابد ، بنابراين از مصرف اين مواد غذايي به صورت غير پاستوريزه بايد به شدت پرهيز شود.
در صورت تماس با ترشحات جفت و جنين سقط شده دام ها خطر ابتلا به تب مالت وجود دارد بنابراين در صورت سقط جنين دام از نزديك شدن و تماس بدن با آن بايد به شدت پرهيز كرد و نيز براي پيشگيري از ابتلا به بيماريهاي قابل انتقال بين حيوان و انسان، به مدت 24 ساعت پيش از مصرف بايد گوشت و يا جگر تازه را در يخچال نگهداري كرده همچنين شهروندان بايد بدانند كه خطر ابتلا به بيماري تب مالت با استفاده از وسايل حفاظتي در هنگام ذبح دام كاهش مي يابد.
براي پيشگيري از ابتلا به بيماريهاي قابل انتقال بين حيوان و انسان در هنگام خرد كردن گوشت از دستكش استفاده كنيد همچنين بايد بدانيد كه مصرف گوشت دام هاي ذبح شده خارج از كشتارگاه و فاقد مهر بهداشتي باعث تهديد سلامتي اعضاي خانواده مي شود.
دكتر هوشمند با اشاره به اينكه بيماري تب مالت (بروسلوز) مهمترين و قديمي ترين بيماري است، مي گويد: اين بيماري قديمي از راه تماس انسان با حيوان آلوده و ترشحات ناشي از آن و يا استفاده از فرآورده هاي لبني غير پاستوريزه و يا خام به افراد منتقل مي شود.
وي با بيان اينكه روند كاهش انتقال بيماري تب مالت به انسان در دو سال اخير متوقف شده بوده كه البته اين به معناي افزايش آن در كشور نيست اما نشان مي دهد كه اين بيماري بايد بيشتر مورد توجه قرار گيرد، ادامه مي دهد: استان هاي غربي كشور نظير استان هاي همدان، كرمانشاه، ايلام، خوزستان، مركزي، چهارمحال و بختياري و اصفهان هميشه بيشترين درگيري را با اين بيماري داشته است.
دكتر هوشمند با اشاره به اينكه افزايش تحرك و جا به جايي جمعيت به علت جود بافت عشايري، پراكنده بودن دام ها در سيستم نگهداري، سنتي بودن روش نگهداري دام ها از جمله دلايل وجود بيماري تب مالت در استان هاي غربي كشور است، مي افزايد: در سال 82 تعداد موارد مبتلايان انساني به تب مالت در كشور نزديك به 21 هزار نفر بوده و اين ميزان در سال 83 به 25 هزار نفر افزايش يافته است كه البته اين آمار بر اساس گزارش هاي سيستم دولتي بوده و شامل آمار بخش هاي خصوصي نظير مطب ها، كلينيك ها و بيمارستان هاي خصوصي نمي شود چون اين مراكز خود را موظف به ارائه اين گزارش ها نمي دانند، بنابراين آمار مبتلايان بيش از اين تعداد اعلام شده است.
نظر شما