محمدرضا درويش در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار کرد: خوزستان يکي از غني و متنوع ترين موسيقي هاي کشور را دارد به طوری که در يک استان ما به موسيقي عربها، بختياريها، شوشترها، دزفولیها و موسيقي حاشيه رودخانه کارون بر مي خوريم.
درویش افزود: جالب اینجاست که هر کدام به صورت جداگانه داراي فرهنگ و رسوم خود هستند.
این پژوهشگر موسیقی گفت: موسيقي عربهاي خوزستان در دو بخش مقامي يا کلاسيک و محلي نواخته مي شود. در بخش کلاسيک شباهت زيادي با موسيقي کشورهاي عربي حاشيه خليج فارس دارد اما در بخش محلي خود داري فرمهاي مهمي هستند.
درویش توضیح داد: یکی از فرمهای موسیقی عرب خوزستان با استفاده از سازی به نام «گلن» که در گویش محلي عربی به آن «ربابه» می گویند نواخته می شود.
وی در ادامه گفت: به نظر من ساز «گلن» حتي زيبا تر از ساز نوع چوبی ربابه است. ساز گلن قدمت زیادی دارد و مربوط به دورانی از تاریخ است که کسی حق ساز زدن نداشت و با ديدن ساز آن را مي شکستن و نابود مي کردند.
مولف دایره المعارف سازهای ایران اظهار کرد: از طرفی انسان با موسيقي محلي خودش انس گرفت و وسايل ناچيزي مثل حلب روغن و دم اسب و مقداري ميله و چوب سازي درست مي کند که هرچقدر هم آن را به زمین بزنند خراب نمی شود.
درویش با اشاره به سبک موسیقی علوانیه گفت: «علوانيه» يک نوع پيوند بين فرهنگ ايران و عرب است. با ورود اسلام به ایران تمام زوایای زندگی ما تحت تاثیر آن قرار گرفت.
وی تاکید کرد: امیدوارم در آینده نزدیک شاهد ثبت ملی این اثر هنری باشیم و از فعالانی که در مسیر ثبت علوانیه گام بر می دارند باید حمایت کرد.
به گزارش مهر، محمد رضا درويش آهنگساز، پژوهشگر موسیقی و مولف دایره المعارف سازهای ایران و مولف بیش از 14 کتاب در زمینه موسیقی و از شخصیت های برجسته موسیقی ایران است.
نظر شما