به گزارش گروه فرهنگ وهنر"مهر"، وي افزود:دوره نخست پيامبراسلام ( ص ) ازطريق وحي آيات را به طور مشافهه براي كتاب وحي ومردم قرائت مي فرمود ومردم كلام الهي را ازحضرت استماع نموده وبه حافظه مي سپردند. اين قرائت بعدا به وسيله قراء به عنوان علم قرائت وتجويد به صورت كتبي تدوين يافت.
دكتردهباشي اظهارداشت: همزمان با تدوين علم قرائت رسم الخط هم به صورت غيرمدون وجود داشت و كتاب وحي ، آيات را به شيوه اي كه هنوز اصول و ضوابط آن مدون نشده بود، مي نگاشتند .
وي گفت : مشهوراست كه مردم سرزمين حجاز، خط را قبل ازاسلام از اهالي حيره فرا گيرفتند و گفته اند كسي كه خط را ازمردم حيره آموخت سفيان ابن اميه و به قولي حرب بن اميه بوده است .
اين محقق درادامه افزود: قرارداد كتبي مشركان مكه عليه مسلمانان كه به ديواركعبه آويختند و نام اكثم بن صيفي اسدي به پيامبروجواب كتبي آن حضرت به او وهمچنين قرارداد صلح حديبيه دليل براين است كتابت ورسم الخط درعصرپيامبراكرم (ص ) وجود داشته است .
اين گزارش به نقل ازروابط عمومي همايش بين المللي ازلوح تا لوح حاكي است، دكتردهباشي اضافه كرد: مسلمانان دوره نخستين با دوخط نسخ وكوفي آشنايي داشتند. خط كوفي سيرقهقهرايي پيدا كرد ومنسوخ شد، ولي خط نسخ با ابن مقله سيركمال خود را پيمود .
وي درادامه اظهارداشت: ارتباط مسلمانان با جوامع وفرهنگهاي ديگروبي سوادي حاكم بربلاد اسلامي موجب شد تا مسلمانان درقرائت قرآن دچاراشتباه گردند بگونه اي كه حضرت علي (ع ) به خاطراينكه دركلام عرب وقرائت قرآن لحن بسيارمشاهده شده بود برآن شد تا براي جلوگيري ازخطا درقرائت قرآن دستورالعمل ويا عباراتي كوتاه ولي جامع وپرمحتوا، ابوالاسود دوئلي را ماموربه تدوين اصول نحو نمايد واوبا تدوين اصول نحو زمينه را براي نقطه گذاري ونشانه گذاري واعراب كلمات فراهم كرد .
نظر شما