روزنامه الدیار نوشت: گروههای هشت یا چهارده مارس نمی خواهند، سند محرمانه ای که به همراه دارند، پیش از پایان یافتن حوادث سوریه تحویل دهند، چرا که پایان یا نتایج جنگ در سوریه، تاثیر مستقیمی بر موازنه های قوا در لبنان دارد و ما در حال حاضر، در مرحله توازن منفی به سر می بریم، زیرا خروج ولید جنبلاط از 14 مارس و قرار دادن نمایندگانش برای دادن رای اعتماد به نجیب میقاتی برای نخست وزیری سبب شد تا اوضاع لبنان به مدت دو سال با رکود همراه شود، اما اکنون به نقطه صفر برگشته ایم، نقطه صفر یعنی اینکه دولت در سایه موازنه قوا در حال حاضر چگونه تشکیل شود.
این روزنامه نوشت فرمول 10-7-7 یعنی هفت وزیر برای 14 مارس و هفت وزیر برای 8 مارس و 10 وزیر برای میانه روها، به طور کامل از سوی دو گروه رد شده است و به طور کلی اجرای آن بعید است.
انتخابات چه زمانی برگزار می شود؟
الدیار نوشت انتخابات هرگز برگزار نخواهد شد، مگر آنکه هر گروهی حداقل این تضمین را دریافت کند که با گروه دیگر برابر خواهد بود، در حالی که تلاشها بر پیروزی گروهی بر گروه دیگر متمرکز است. اگر قانون 1960 میلادی برای انتخابات پارلمانی اجرا شود، معنایش این است که 14 مارس پیروزی قاطعی را به همراه جنبلاط کسب خواهند کرد که به 80 کرسی خواهد رسد. اما اگر قانون مختلط یا نسبیت اجرا شود، معنایش به طور کلی پیروزی 8 مارس بر 14 مارس خواهد بود و در صورت اجرای قانون مختلط، به نوبه خود، یک سال کامل نیاز است تا برای مردم تشریح و اجرا شود.
این روزنامه نوشت حقیقت این است که جریانهای سیاسی در حال حاضر خواهان تشکیل دولت نیستند و منتظر هستند چه چیزی در سوریه رخ خواهد داد به ویژه اینکه هر روز تحول جدیدی رخ می دهد.
موضوع سلاح شیمیایی از طریق متهم شدن سوریه به استفاده از آن بزرگنمایی می شود، با وجود اینکه سوریه خواستار تشکیل کمیته ای برای حضور در حومه حلب و بررسی سلاحهای شیمیایی و اینکه منبع آن کجاست شده، چرا که منبع تمام سلاحهای شیمیایی را می توان مشخص کرد، با این حال آمریکا اقدامی در این زمینه نکرد، بلکه گسترش حمله به سوریه را در دستور کار قرار داد، حتی جان کری وزیر امور خارجه آمریکا گفت اگر برای ما ثابت شود و مطمئن شویم که سوریه سلاح شیمیایی استفاده کرده، سوریه را با تحریم هوایی روبرو خواهیم کرد.
این روزنامه نوشت: آیا آمریکا می تواند به تنهایی سوریه را چه به صورت کلی یا محدود در زمینه هوایی تحریم و منطقه پرواز ممنوع ایجاد کند. اگر روسیه بخواهد مخالفت کند، مشکل بزرگی در منطقه به وجود خواهد آمد. روسیه خواستار تشکیل کمیته بی طرف برای تحقیق در خصوص سلاح شیمیایی است تا منبع مواد منفجره شیمیایی مشخص شود.
این روزنامه افزود اما در صحنه داخلی لبنان، همه چیز به هم ریخته است، امور کلا به عقب برگشته است، میشل عون که در گذشته با قانون انتخاباتی 1960 مخالفت می کرد، اکنون با آن همراه شده است و این ضربه راهبردی به حزب الله به شمار می رود که معتقد است اکثریتی که می توان میشل عون آن را ایجاد کند، کفه ترازو را سنگین خواهد کرد.
در ارتباط با فهرستهای سنی و شیعی در مناطق آنها، همه چیز قطعی و نهایی است و مناقشه و نزاع اساسی در مناطق مسیحی از ارز تا زغرتا تا الکوره و البترون و جبیل تا کسروان تا المتن شمالی و جنوبی را در بر می گیرد، بنابراین طرفهای متعددی پیش میشل عون رفتند و او را نصیحت کردند که با آن مخالفت کند، اما عون پاسخ داد که اعتماد کاملی به پایگاه مردمی جریان ملی آزاد در میان مسیحیان دارد و نتایج اشرفیه(منطقه مسیحی نشین بیروت) این بار نتایج متفاوتی از گذشته خواهد داشت، همچنانکه معتقد است در زحله دو کرسی کسب خواهد کرد و فهرست واکیم که درباره آن با جریان المرده توافق شده است، پیروز خواهد شد.
عون همچنین درباره سمیر جعجع(دیگر رهبر مسیحی اما وابسته به 14 مارس) می گوید که وی با وجود کارناوالهای تبلیغاتی که راه انداخته است، دستاورد چندانی کسب نخواهد کرد، همچنین امین الجمیل(یکی دیگر از رهبران مسیحی وابسته به 14 مارس) تنها در المتن شمالی تاثیر دارد، اما کتائبی هایی( وابسته به 14 مارس) که آنها را در این مناطق نامزد می کرد، این مرحله گذشته است و دیگر جایگاهی ندارند، نمونه آن طانیوس سابا است که به عنوان نماینده الکتائب در عالیه انتخاب شده بود، اما الکتائب دیگر جایگاهی در عالیه که بخواهند نامزد خود را به پیروزی برسانند، ندارند و حتی در منطقه الزهرانی، الکتائب برای یک کرسی رقابت می کرد. اما سئوال این است، چرا میشل عون با قانون 1960 موافقت کرد؟ پاسخی برای این سئوال نداریم ممکن است پاسخ آن این هفته مشخص شود.
اما در خصوص تشکیل دولت، تمام سلام به همه ابلاغ کرده است که هرگز بحث مطرح کردن اسامی و آماده کردن آن پیش از توافق با فراکسیونهای پارلمانی درباره سیاست بیانیه وزارتی را آغاز نخواهد کرد که تاکنون به مرحله اسامی نرسیده است و آنچه مطلوب است، تعیین سیاستی است که دولت در پیش خواهد گرفت و آن تبادل دیدگاهها با گروه 8 مارس است که با آنها در خصوص سلاح و چگونگی کاربرد یا وجود آن اختلاف دارد.
اما 14 مارس نیز با سلاح مخالف است و نخست وزیر هم نمی تواند خواسته های این گروه و به طور مشخص، خلع سلاح مقاومت و تحمیل سلطه حکومت بر تمام خاک لبنان را برآورده کند با تمام فضاهایی که از امور مثبت در زمینه تشکیل دولت حکایت می کند، واشنگتن، سلاح حزب الله در دولت را وتو کرده است و آمریکا در صورتی با ورود حزب الله به دولت موافقت می کند که حزب الله به صراحت پایبندی خود را به آتش بس و توافقنامه عدم تعرض 1949 میان اسرائیل و لبنان اعلام کند که این شیوه به معنای به رسمیت شناخته شدن اسرائیل از سوی این جنبش است همانند فشارهایی که آمریکا بر اخوانی ها و احزاب سلفی مصر برای گشودن باب بهترین روابط با اسرائیل وارد می کند.
نظر شما