احمد آرام به خبرنگار مهر گفت: در گذشته نویسنده هر آنچه را که زندگی کرده بود مینوشت اما حالا شرایط فرق کرده و نویسندههای جوان، اغلب موضوعهایی را مینویسند که زیستشان نکردهاند.
وی با بیان اینکه دیدگاهها در ادبیات معاصر دچار دگرگونی شده است، اظهار داشت: در این دوره نگاه واقعگرایانه به زندگی بسیار کم است و به قالب و ساختار نوشتن توجه بیشتری نشان داده میشود.
این داستاننویس، ممیزی و حضور در جوایز ادبی را از عوامل سطحی کردن نویسندهها دانست و گفت: ممیزی باعث میشود که نویسنده به مرور زمان طبق سلیقه ممیز بنویسد و خود را با شرایط ممیزی هماهنگ کند.
آرام بیان داشت: حضور در جوایز ادبی هم موجب شده نویسنده منطبق بر دیدگاه داوران بنویسد و جهان داستانش را بر اساس سلیقه آنان تغییر دهد.
وی تصریح کرد: در صورتی که جوایز ادبی کارکرد درست خود را داشته باشند، بدنه ادبیات ما را قوی میکنند و اگر به کارکرد درستشان نرسند به ادبیات کشور صدمه وارد می نمایند.
اظهار داشت: داوران این جوایز باید نگاه سفارشی و سلیقهای به متن نداشته باشند اما گاهی می بینیم جوایز و نویسندهها قربانی داوری میشوند.
وی همچنین شناخت موانع کار را برای نویسنده ضروری عنوان کرد و گفت: داشتن نگاه عمیق به جامعه و مطالعه از دیگر نیازهای نویسندگان جوان برای یافتن زبان خود در داستان نویسی است.
نظر شما