"ابوالفضل آقابابا"، كارشناس رسانه در گفت و گو با خبرنگار تلويزيون "مهر"، در پاسخ به اين سوال كه به نظر شما هر يك از شبكه ها تا چه ميزان نياز به توليدات مجموعه هاي طنز دارند، گفت: با توجه به اين كه شبكه هاي تلويزيون هويت روشني ندارند، بنابراين نمي توان در اين باره تعيين و تكليف كرد. البته شبكه اول و شبكه سوم كه ادعا مي كند، شبكه اي براي جوانان است، بيشتر بايد به مقوله طنز توجه كنند.وي افزود: طنز سخت ترين مقوله كار فرهنگي است. البته برخي از دوستان تصور مي كنند ساده ترين مديران از حيث علمي بايد نظاره گر كار طنز باشند، در حالي كه بايد قوي ترين مديران در راس ساخت كارهاي طنز قرار بگيرنند، چرا كه در غير اين صورت كارهاي ضعيف ارائه مي شود. من نمي دانم چرا تلويزيون سعي مي كند از تمام توليد ات خود چه ضعيف يا قوي حمايت كند. البته اين مشكل در تمام كشور صدق پيدا مي كند. متاسفانه نظام فرهنگي ما دچار كمبود آدم هاي قابل قبول شده است و از كساني كه كارهاي قابل قبولي نساختند، حمايت مي كند.
اين كارشناس رسانه خاطر نشان كرد: به عنوان نمونه "مهران غفوريان" با وجود شكست هايي كه براي ساخت مجموعه طنز "زير آسمان شهر" خورد، ولي باز هم عليرغم شكست ها همچنان مطرح است و به او پروژه مي دهند. در واقع اين آدم شكست خورده به جاي اين كه ته صف قرار بگيرد، اول صف مي ايستد. البته من خواهان نابودي كسي نيستم، ولي معتقدم اگر كسي كار ضعيفي ارائه داد، بايد در آخر صف بايستد نه اول صف.
وي با اشاره به اين كه تلويزيون نه تنها از مجموعه هاي ضعيف طنز حمايت مي كند، گفت: در برنامه نقد اول يا ديگر نقدهايي كه از شبكه هاي مختلف پخش مي شود، اين معضل به چشم مي خورد كه مرتباً از توليدات تلويزيون دفاع مي شود. به عنوان نمونه "علي شاه حاتمي" از سخيف ترين صحنه هاي مجموعه خوش غيرت دفاع مي كرد و... بنابراين ساخت توليدات طنز كار مشكلي است و نبايد به سادگي از روي آن گذشت. از سوي ديگر بايد اشاره كنم كه نمي توان زمان مشخصي تعيين كرد كه هر يك از شبكه ها ميزان توليدات طنزشان تا اين حد باشد، بلكه اين فرمول بايد بر اساس رضايت مخاطبان گذشته شود.
اين كارشناس رسانه افزود: رضايت تماشاگران مي تواند فصل، مدت و ... توليدات طنز را مشخص كند. در برخي از مواقع ما مي بينيم كه تهيه كننده اي به محض اين كه كارش جواب مي دهد و مخاطبان استقبال فراواني از آن كار مي كنند، سريع مجموعه را پايان مي دهد، تا اشتهاي شبكه براي دادن پروژه بعد به اين تهيه كننده بيشتر شود. از سوي ديگر كساني كه كارهاي مورد قبولي را ارائه نمي دهند، مي بينيم كه تلويزيون همچنان به اين افراد پروژه مي دهد، انگار كه يك قول مردانه به آن ها داده و نمي تواند زير آن بزند. در واقع با يك نظرسنجي مي توانند پاسخگوي سوالات خود باشند.
وي اشاره كرد: تلويزيون مي تواند با يك برنامه ريزي دقيق، گذارندن مديران قوي و ... طنزهاي خوبي ارائه دهد. از سوي ديگر نويسندگان طنز مي توانند از وقايع خنده دار زندگي اطرافيان خود الهام بگيرند و طنزهاي خوبي بنوسيند. در ميان طنزنويسان نيز من به غير از "پيمان قاسم خاني" كه طنزهاي عمومي قوي مي نويسد، كس ديگري را سراغ ندارم. البته در سال هاي گذشته نيز "بيژن بيرنگ" قلم توانايي در نوشتن طنزهاي خاص را داشت و كارهاي خوبي مي ساخت، ولي متاسفانه در حال حاضر بيشتر تهيه كنندگي مي كند.
آقابابا با اشاره به اين كه آوردن تكه كلام ها در كارهاي طنز مشكل ندارد، گفت: ملت ما كلامي است تا تصويري، بنابراين آوردن تكيه كلام ها در مجموعه هاي طنز و افتادن آن سر زبان ها چندان انحرافات اجتماعي به بار نمي آورد.
وي درباره اين كه ساخت چه نوع طنزهايي با فرهنگ ما همخواني دارد، گفت: در حال حاضر ساخت طنز سياسي تعطيل است و با اين همه آزادي ما طنز سياسي درباره مسوولان سياسي، مجلس و ... نساختيم. ما نبايد عرصه ها را به روي طنز ببنديم. بلكه بايد تمام عرصه ها باز براي ارائه طنز باز باشد. به عنوان نمونه ما موضوعات خنده داري در نظام پزشكي، اداري و... داريم كه مي توان براي طنز استفاده كرد. مانند اين مساله كه پزشكان ساعت 4 صبح را براي آزمايش MRI به بيمار مي دهند. در واقع تلويزيون به شدت از نظام پزشكي و ... مي ترسد، الا از توده مردم. سازندگان طنز بايد طنز را از حالت فضاي خانوادگي بيرون بياورند و در عرصه هاي مختلف نيز تجربه كنند.
وي در پاسخ به اين سوال كه به نظر شما طنز كلامي در ارائه پيام موفق تر است يا طنز موقعيت، گفت: اين بستگي به رسانه دارد. به عنوان نمونه در راديو طنز كلامي استفاده مي شود، ولي بهتر است در كارهاي تلويزيون از تركيب طنزهاي كلامي و موقعيت استفاده شود. البته بايد اشاره كنم كه در آوردن طنز موقعيت خيلي مشكل است، ولي تاثيرگذاري آن بيشتر است.
نظر شما