به گزارش خبرگزاری مهر، «حافظه» به مثابه توانایی ما در حفظ و یادآوری گذشته است و «تاریخی» نیز گویای وجه اجتماعی و نه فردی حافظه است. جامعه تاریخی ایران مانند هر جامعه دیگری، به مثابه یک موجود زنده دارای روح و جسم است. نظرات مبتنی بر این رویکردها، حافظه تاریخی جامعه را همانند حافظه فردی در نظر میآورند که همه چیز را باید در خود گردآوری کند و بنیادهای شخصیت ملی یا قومی یا طبقاتی را بسازد. این بایگانی عظیم، هنگامی کارآمد است که رفتارهای ملی، طبقاتی یا قومی را در شرایط مشابه تنظیم کند و در مقابل عامل مشابه، واکنش مشابه نشان دهد. نظریاتی که در باب «روح ملتها» سخن میگویند، بر همین سبیل، حافظه تاریخی را مقوم روح ملتها میبیند.
بسیار شنیدهایم که میگویند «ایرانیان حافظه تاریخی ندارند». آیا واقعا ملتی کهن چون ما، حافظه تاریخی ندارد؟ آیا ما این اصطلاح را به درستی استفاده میکنیم؟ آیا ابهام در اصطلاح حافظه تاریخی، به کارگیری نادقیق آن را موجب نشده است؟ آیا ما از حافظه تاریخی، مفهوم واحدی را مراد میکنیم؟ و ...؟ شاید هم این اصطلاح به قدری پیچیده و چندوجهی باشد که نتوان به همافقی در باب آن رسید، هرچه که باشد این حکم مناقشه برانگیز و بحثآفرین مینماید.
دکتر نعمتالله فاضلی جامعهشناس و عضو هیئت علمی گروه علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی در این نشست، به بررسی روند تحولات حافظه تاریخی در ایران خواهد پرداخت.
این نشست، یکشنبه نوزدهم خرداد ماه 92 ساعت 17 تا 19 در محل پژوهشکده تاریخ اسلام برگزار خواهد شد. پژوهشکده تاریخ اسلام در خیابان عباسپور (توانیر)، خیابان رستگاران، کوچه شهروز شرقی، پلاک ۹ واقع است.

به همت گروه روششناسی و تاریخنگاری پژوهشکده تاریخ اسلام نشست «تحولات حافظه تاریخی در ایران» 19 خردادماه در این پژوهشکده برگزار می شود.
کد خبر 2070559
نظر شما